Partykuła: Różnice pomiędzy wersjami
Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
M |
|||
| (Nie pokazano 2 wersji utworzonych przez 2 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{cytat|Li czy [[nóż|no że]], niech by nie.|'''Partykuła''' o sobie samej}} |
{{cytat|Li czy [[nóż|no że]], niech by nie.|'''Partykuła''' o sobie samej}} |
||
'''Partykuła''' – nieodmienna część mowy, służąca zazwyczaj jako wstawka w [[zdanie|zdaniu]]. Niesamodzielny, wpada w wypowiedź zupełnie nieproszony, czasem występuje z wykrzyknikiem jako ''partykułowykrzyknik''<ref>Wedle podziału części mowy niektórych językoznawców</ref>. |
|||
== Rodzaje partykuł == |
== Rodzaje partykuł == |
||
Partykuły wedle [[język polski|języka polskiego]] tak idą: |
Partykuły wedle [[język polski|języka polskiego]] tak idą: |
||
* '''przecząca''' – przeczy jakiemukolwiek istnieniu, czasem nawet sobie samej (podwójne zaprzeczenie). Zwykle jest to [[nie]], czasem też [[Anna (imię)|ani]]. |
|||
* '''przypuszczająca''' – zakłada istnienie czegoś, w połączeniu z powyższą wyraża mocne zaprzeczenie (''chyba nie''). Może też odzwierciedlać troskę o stan naszego rozmówcy (''chyba Cię po{{cenzura3}} ło''). |
|||
* '''pytająca''' – ''czy'' znasz-''li'' takową? |
|||
* '''rozkazująca''' – stosowane do zmuszania osób trzecich liczby pojedynczej do zrobienia czegoś (''niech on to zrobi!''). |
|||
* '''twierdząca''' – coś w stylu ''[[Nonźródła:Przychodzi baba do lekarza|tak, tak, lekarz kazał potakiwać]]''. |
|||
* '''wzmacniająca''' – wstawki na [[ż]], np. ''-że, -żesz, no, -ż'' (''nosz kurdeżesz''). |
|||
* '''życząca''' – taka pozostałość optatywu – ''oby''. |
|||
== Zobacz też == |
|||
* [[czasownik]] |
|||
* [[gramatyka]] |
|||
* [[liczebnik]] |
|||
* [[przymiotnik]] |
|||
* [[rzeczownik]] |
|||
{{przypisy}} |
{{przypisy}} |
||
Aktualna wersja na dzień 10:07, 5 wrz 2021
Li czy no że, niech by nie.
- Partykuła o sobie samej
Partykuła – nieodmienna część mowy, służąca zazwyczaj jako wstawka w zdaniu. Niesamodzielny, wpada w wypowiedź zupełnie nieproszony, czasem występuje z wykrzyknikiem jako partykułowykrzyknik[1].
Rodzaje partykuł[edytuj • edytuj kod]
Partykuły wedle języka polskiego tak idą:
- przecząca – przeczy jakiemukolwiek istnieniu, czasem nawet sobie samej (podwójne zaprzeczenie). Zwykle jest to nie, czasem też ani.
- przypuszczająca – zakłada istnienie czegoś, w połączeniu z powyższą wyraża mocne zaprzeczenie (chyba nie). Może też odzwierciedlać troskę o stan naszego rozmówcy (chyba Cię po
ło). - pytająca – czy znasz-li takową?
- rozkazująca – stosowane do zmuszania osób trzecich liczby pojedynczej do zrobienia czegoś (niech on to zrobi!).
- twierdząca – coś w stylu tak, tak, lekarz kazał potakiwać.
- wzmacniająca – wstawki na ż, np. -że, -żesz, no, -ż (nosz kurdeżesz).
- życząca – taka pozostałość optatywu – oby.
Zobacz też[edytuj • edytuj kod]
Przypisy
- ↑ Wedle podziału części mowy niektórych językoznawców
To jest tylko zalążek artykułu z dziedziny językoznawstwa. Jeśli nie jesteś Ruskiem z bazaru – rozbuduj go.
