Adres IP: Różnice pomiędzy wersjami
Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
M |
M (→Zobacz też) |
||
| (Nie pokazano 61 wersji utworzonych przez 48 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{cytat|'''Jan Miodek''' - gwałciłem go w odbyt|Artykuł przeciętnego '''ipka''' na projektach wiki}} |
|||
'''IP''' (ang. aj pi) - Tajemniczy zbiór cyferek i kilku kropek, nikt nie zna ich przeznaczenia. |
|||
{{cytat|91.94.214.66| Przeciętny [[informatyk]] zapytany o iloraz inteligencji}} |
|||
'''Adres IP''' ([[Język angielski|ang.]] ''aj Π'', [[język polski|pol.]] ''ipe'') – zbiór [[liczba|cyferek]] (w IPv6 – cyferek i literek, żeby [[dzieci Neostrady|dzieci neo]] nie zrozumiały) i kilku kropek (a IPv6 – <del>przecinków</del> dwukropków). |
|||
== Wersje == |
|||
W [[3000]] powołano grupę łamaczy szyfrów mającą za zadanie rozszyfrować co znaczą poszczególne cyfry w ciągu znaków. Po wielu miesiącach wytężonej pracy naukowcy doszli do wniosku, że cyfry te najprawdopodobniej zawierają tajemną wiedzę o [[trójkąt|trójkątach]], lecz to postawiło następne pytanie, jak rozszyfrować i przeczytać te wiadomości. Trudzili się z tym wiele lat, a fundusze przeznaczone na badania aj pi topniały z każdym dniem. Lecz wtedy jeden z naukowców wpadł na pomysł aby użyć starego, nieużywanego już od wieków wynalazku - [[wehikuł czasu|wehikułu czasu]] aby przenieść się tysiąc lat wstecz i prowadzić badania od nowa, z całą gotówką i wszelkimi odkryciami poczynionymi w 3000 roku. |
|||
=== IPv4 === |
|||
Prastara (1981) wersja, w której adres składa się z 32 bitów, co teoretycznie pozwala na zaadresowanie 4 miliardów komputerów. Niestety, ze względu na zarząd Internetu oraz adminów, adresy wyczerpały się przedwcześnie<ref>[http://www.iana.org/assignments/ipv4-address-space/ Zobacz tutaj]</ref>. Powodem tego jest: |
|||
* General Electric (zarezerwowane 16 milionów adresów, spośród czego używane najwyżej 10%) i inne korporacje i organizacje (np. Xerox, [[Ford]], [[IBM]], [[armia USA]] które również zarezerwowały po 16 milionów adresów). |
|||
* Sieci lokalne (131 tysięcy niepotrzebnych adresów 192.168.0.0/16 i 169.254.0.0/16, bo wszystko można by dać do olbrzymiej podsieci 10.0.0.0/8) |
|||
* Administratorzy sieci lokalnych (256 milionów adresów, które powinny być przeznaczone na do normalnego użytku ale nie, [[ladmin]]i uważają że to jest multicast i nie oddadzą!) |
|||
* Multicast internetowy – nikt tego nie używa, a zajmuje 256 milionów adresów. |
|||
=== IPv6 === |
|||
W [[2000]] roku [[Duke Nukem]] postanowił wprowadzić numer IP do akceleratora cząsteczek Voodoo 6. To co zobaczył przeszło jego największe oczekiwania, okazało się że gdy rozpędzi się numer IP do 66 m/s, na ułamek sekundy uzyskuje on kształt korendarbonukleoidalny by później zamienić się w [[teflon]].<br> |
|||
Ten protokół doczekał się 128-bitowych adresów, czyli może zaadresować 340282366920938463463374607431768211456 urządzeń. Niestety twórcy protokołu spieprzyli sprawę i przeznaczyli połowę adresu na jednego użytkownika (to po to, aby działała autokonfiguracja zamiast DHCP, ale nie wiadomo kto na DHCP narzekał), przez co liczba użytkowników wynosi tylko 18446744073709551616. Adres IPv6 składa się z: |
|||
* 16-bitowego identyfikatora ''gdzie to w ogóle jest?'', np. 2001 dla [[Internet]]u, 2002 dla pseudokompatybilności z IPv4 itp. |
|||
* 16-bitowego identyfikatora [[ISP|providera]] pierwszego rzędu |
|||
* całej reszty, ale nią już zarządza provider, np. można tam zawrzeć adres pod-providera i pod-pod-providera… |
|||
Biorąc pod uwagę doświadczenia z adresowania IPv4, twórcy przewidzieli że w końcu providerzy pierwszego rzędu wykupią wszystkie adresy i protokół pójdzie się je{{cenzura3}}ć, więc zostawili ponad 65 tysięcy razy rezerwy (tzn. adresy, które providerzy mogą zająć stanowią tylko jedną część na ponad 65 tysięcy części), dzięki którym być może adresy nie wyczerpią się zanim nastąpi [[globalne ocieplenie]]. |
|||
== Zobacz też == |
|||
Nazwał to teorią teflonową, teoria zakładała że wszystko jest zbudowane z czekolady. |
|||
* [[IP over Avian Carriers]] |
|||
Przełom w badaniu IP nastąpił gdy japoński naukowiec Katudo Subaru odkrył że IP to tak naprawdę [[Liczba Pi|liczba PI]] od tyłu. |
|||
* [[modem]] |
|||
{{Przypisy}} |
|||
Prace nad rozszyfrowaniem czym jest IP nadal trwają. |
|||
| ⚫ | |||
Z nieoficjalnych źródeł wiadomo, że każdy [[haker]] wie co to jest IP. |
|||
[[de:IP-Adresse]] |
|||
[[el:IP]] |
|||
[[en:IP address]] |
|||
[[fi:IP-osoite]] |
|||
[[hu:IP-cím]] |
|||
[[it:IP]] |
|||
[[pt:IP]] |
|||
[[ru:IP]] |
|||
[[sv:IP-adress]] |
|||
[[th:หมายเลขไอพี]] |
|||
[[uk:IP]] |
|||
[[Kategoria:Zagadnienia związane z Internetem]] |
|||
Nie oficjalnie również mówi się że IP jest wyznacznikiem IQ. Należy numer zdekodować w specjalny sposób co potrafi [[haker]] i odczytać. IP w sieciach [[DHCP]] jest nadawane automatycznie po sprawdzeniu jakie strony otwiera klijent. |
|||
{{stub}} |
|||
[[kategoria:informatyka]] |
|||
[[Kategoria:IRC]] |
|||
| ⚫ | |||
Aktualna wersja na dzień 22:07, 7 lut 2022
Jan Miodek - gwałciłem go w odbyt
- Artykuł przeciętnego ipka na projektach wiki
91.94.214.66
- Przeciętny informatyk zapytany o iloraz inteligencji
Adres IP (ang. aj Π, pol. ipe) – zbiór cyferek (w IPv6 – cyferek i literek, żeby dzieci neo nie zrozumiały) i kilku kropek (a IPv6 – przecinków dwukropków).
Wersje[edytuj • edytuj kod]
IPv4[edytuj • edytuj kod]
Prastara (1981) wersja, w której adres składa się z 32 bitów, co teoretycznie pozwala na zaadresowanie 4 miliardów komputerów. Niestety, ze względu na zarząd Internetu oraz adminów, adresy wyczerpały się przedwcześnie[1]. Powodem tego jest:
- General Electric (zarezerwowane 16 milionów adresów, spośród czego używane najwyżej 10%) i inne korporacje i organizacje (np. Xerox, Ford, IBM, armia USA które również zarezerwowały po 16 milionów adresów).
- Sieci lokalne (131 tysięcy niepotrzebnych adresów 192.168.0.0/16 i 169.254.0.0/16, bo wszystko można by dać do olbrzymiej podsieci 10.0.0.0/8)
- Administratorzy sieci lokalnych (256 milionów adresów, które powinny być przeznaczone na do normalnego użytku ale nie, ladmini uważają że to jest multicast i nie oddadzą!)
- Multicast internetowy – nikt tego nie używa, a zajmuje 256 milionów adresów.
IPv6[edytuj • edytuj kod]
Ten protokół doczekał się 128-bitowych adresów, czyli może zaadresować 340282366920938463463374607431768211456 urządzeń. Niestety twórcy protokołu spieprzyli sprawę i przeznaczyli połowę adresu na jednego użytkownika (to po to, aby działała autokonfiguracja zamiast DHCP, ale nie wiadomo kto na DHCP narzekał), przez co liczba użytkowników wynosi tylko 18446744073709551616. Adres IPv6 składa się z:
- 16-bitowego identyfikatora gdzie to w ogóle jest?, np. 2001 dla Internetu, 2002 dla pseudokompatybilności z IPv4 itp.
- 16-bitowego identyfikatora providera pierwszego rzędu
- całej reszty, ale nią już zarządza provider, np. można tam zawrzeć adres pod-providera i pod-pod-providera…
Biorąc pod uwagę doświadczenia z adresowania IPv4, twórcy przewidzieli że w końcu providerzy pierwszego rzędu wykupią wszystkie adresy i protokół pójdzie się je
ć, więc zostawili ponad 65 tysięcy razy rezerwy (tzn. adresy, które providerzy mogą zająć stanowią tylko jedną część na ponad 65 tysięcy części), dzięki którym być może adresy nie wyczerpią się zanim nastąpi globalne ocieplenie.
