Hefalump: Różnice pomiędzy wersjami
Grzeeesiek (dyskusja • edycje) M (Wycofano ostatnie edycje autorstwa 5.173.157.195; przywrócono ostatnią wersję autorstwa Runab Berkenetz.) Znacznik: rewert |
|||
| (Nie pokazano 50 wersji utworzonych przez 39 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
[[Plik:Hefalump-windsock.GIF|thumb|Hefalump]] |
|||
| ⚫ | |||
{{cytat| – Dlaczego '''hefalumpy''' mają czerwone oczy?<br> – Żeby mogły chować się na jarzębinie.|Zagadka '''hefalumpów'''}} |
|||
| ⚫ | |||
| ⚫ | |||
- Dlaczego hefalumpy mają czerwone oczy? |
|||
* [[Stumilowy Las]] |
|||
* [[Jarzębina]] na placu Pigal |
|||
== Jak zdobyć hefalumpa? == |
|||
- Żeby mogły chować się na jarzębinie. |
|||
| ⚫ | |||
Najstarszym sposobem chwytania hefalumpów, praktykowanym już przez starożytnych Rzymian, były nagonki. Ta niegdyś niezwykle popularna metoda obecnie praktycznie nie jest już stosowana. Dzieje się tak głównie z powodu stale pogarszającej się sytuacji na rynku rzymskich armii. Stale malejąca podaż i wzrost kosztów spowodowały, że pomimo bardzo wysokiej skuteczności tej metody, jest ona w dzisiejszych czasach nieopłacalna. Ostatnie wielkie [[polowanie|polowania]] na hefalumpy z nagonkami miały miejsce w 476 r. |
|||
| ⚫ | |||
| ⚫ | |||
Tropienie hefalumpów było powszechnie uprawiane już w XVI w. n.e., jednak ze względu na bardzo małą skuteczność tej metody, uznawane było raczej za rozrywkę wiejskiej głupoty. Sytuacja ta zmieniła się dopiero w wieku XX, kiedy to para myśliwych, [[Kubuś Puchatek]] i [[Prosiaczek]], udoskonalili tę metodę wprowadzając do niej pętlę. Zastosowanie tego genialnego rozwiązania sprawia, że liczba tropionych hefalumpów zwiększa się wraz z czasem tropienia, dzięki czemu liczba potencjalnie schwytanych osobników stale rośnie. Kilkudniowe polowania prowadzone tą metodą, pozwalają potencjalnie chwytać nawet całe stada hefalumpów. Tropienie z pętlą okazało się metodą tak skuteczną, że w krótkim czasie doprowadziło do potencjalnego przetrzebienia stad hefalumpów w całej Europie. Obecnie, dzięki kilkudziesięcioletniej ochronie, zwierzęta te znowu licznie występują w naszych lasach. Najlepszym sposobem na zdobycie własnego hefalumpa jest nabycie go drogą kupna w pobliskim [[sklep]]ie zoologicznym. |
|||
| ⚫ | |||
Najlepsze hefalumpy chowają się w jarzębinie na placu Pigal. |
|||
| ⚫ | |||
== |
== Zobacz też == |
||
* [[Gofer]] |
|||
* [[Kubuś Puchatek]] |
|||
* [[Nieznany Ojciec Maleństwa]] |
|||
{{Stuwiekowy Las}} |
|||
| ⚫ | |||
[[Kategoria:Postacie z książki o Kubusiu Puchatku]] |
|||
Najstarszym sposobem chwytania hefalompów, praktykowanym już przez |
|||
[[Kategoria:Rasy]] |
|||
starożytnych Rzymian były nagonki. Ta niegdyś niezwykle popularna metoda |
|||
obecnie nie jest już praktycznie stosowana, głownie z powodu stale |
|||
pogarszającej się sytuacji na rynku rzymskich armii. Stale malejąca podaż i |
|||
wzrost kosztów spowodowały, ze pomimo bardzo wysokiej skuteczności tej metody |
|||
jest ona w dzisiejszych czasach nieopłacalna. Ostatnie wielkie polowania |
|||
na hefalumpy z nagonkami miały miejsce w 476 r. |
|||
| ⚫ | |||
Tropienie hefalumpów było powszechnie uprawiane juz w XVI w. n. e. |
|||
jednak ze względu na bardzo małą skuteczność tej metody uznawane było raczej |
|||
za rozrywkę wiejskiej głupoty. Sytuacja ta zmieniła sie dopiero w wieku |
|||
XX kiedy to para myśliwych - Kubuś Puchatek i Prosiaczek - udoskonalili tą |
|||
metodę wprowadzając do niej pętlę. Zastosowanie tego genialnego |
|||
rozwiązania sprawia, ze liczba tropionych hefalumpow zwiększa się |
|||
wraz z czasem tropienia dzięki czemu liczba potencjalnie schwytanych osobników |
|||
stale rośnie. Kilkudniowe polowania prowadzone ta metoda pozwalają potencjalnie |
|||
chwytać nawet całe stada hefalumpów. Tropienie z pętla okazało się |
|||
metodą tak skuteczną, że w krótkim czasie doprowadziło do potencjalnego |
|||
przetrzebienia stad hefalumpow w całej Europie. Obecnie, dzięki kiludziesięcioletniej ochronie zwierzęta te znowu licznie występują w naszych lasach. Najlepszym sposobem na zdobycie własnego |
|||
hefalumpa jest nabycie go drogą kupna w pobliskim sklepie zoologicznym. |
|||
| ⚫ | |||
| ⚫ | |||
Aktualna wersja na dzień 22:20, 19 sie 2022
– Dlaczego hefalumpy mają czerwone oczy?
– Żeby mogły chować się na jarzębinie.
- Zagadka hefalumpów
Hefalump, hohoń, łoń (cz. slonisko) – mały drapieżnik żyjący w lasach całej Europy. Prowadzi nocny tryb życia, odżywia się miodem i grzybiarzami. Najbardziej znanym przedstawicielem gatunku jest Lumpek.
Występowanie[edytuj • edytuj kod]
- Stumilowy Las
- Jarzębina na placu Pigal
Jak zdobyć hefalumpa?[edytuj • edytuj kod]
Nagonki[edytuj • edytuj kod]
Najstarszym sposobem chwytania hefalumpów, praktykowanym już przez starożytnych Rzymian, były nagonki. Ta niegdyś niezwykle popularna metoda obecnie praktycznie nie jest już stosowana. Dzieje się tak głównie z powodu stale pogarszającej się sytuacji na rynku rzymskich armii. Stale malejąca podaż i wzrost kosztów spowodowały, że pomimo bardzo wysokiej skuteczności tej metody, jest ona w dzisiejszych czasach nieopłacalna. Ostatnie wielkie polowania na hefalumpy z nagonkami miały miejsce w 476 r.
Tropienie z pętlą[edytuj • edytuj kod]
Tropienie hefalumpów było powszechnie uprawiane już w XVI w. n.e., jednak ze względu na bardzo małą skuteczność tej metody, uznawane było raczej za rozrywkę wiejskiej głupoty. Sytuacja ta zmieniła się dopiero w wieku XX, kiedy to para myśliwych, Kubuś Puchatek i Prosiaczek, udoskonalili tę metodę wprowadzając do niej pętlę. Zastosowanie tego genialnego rozwiązania sprawia, że liczba tropionych hefalumpów zwiększa się wraz z czasem tropienia, dzięki czemu liczba potencjalnie schwytanych osobników stale rośnie. Kilkudniowe polowania prowadzone tą metodą, pozwalają potencjalnie chwytać nawet całe stada hefalumpów. Tropienie z pętlą okazało się metodą tak skuteczną, że w krótkim czasie doprowadziło do potencjalnego przetrzebienia stad hefalumpów w całej Europie. Obecnie, dzięki kilkudziesięcioletniej ochronie, zwierzęta te znowu licznie występują w naszych lasach. Najlepszym sposobem na zdobycie własnego hefalumpa jest nabycie go drogą kupna w pobliskim sklepie zoologicznym.
Hodowla[edytuj • edytuj kod]
Ze względu na wysoką cenę rynkową grzybiarzy, mało opłacalna i nie prowadzona na skalę masową. Częściej jako zwierzątko domowe. Przyjazny, łatwo się przywiązuje, smakuje jak kurczak.
