Rzeczownik: Różnice pomiędzy wersjami
M (Wycofano ostatnie edycje użytkownika 37.30.126.117, powód: wandalizm) Znacznik: rewert |
|||
| (Nie pokazano 12 wersji utworzonych przez 8 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
'''Rzeczownik''' – część mowy nazywająca rzeczy, zwierzęta, |
'''Rzeczownik''' – część mowy nazywająca rzeczy, zwierzęta, [[dresiarz]]y, ludzi, zjawiska paranormalne i resztę świata. W zdaniu pełni reprezentacyjną funkcję ''antybiwakowca'', czyli [[podmiot]]u. Czasem jednak schodzi ze sceny i udaje się w stronę [[dopełnienie|dopełnienia]], [[okolicznik]]a albo [[przydawka|przydawki]]. |
||
== Odmiana == |
|||
Rzeczowniki to ciężkie [[przypadki]]. Do tej pory wyróżniono ich 7 . Jako, że rzeczowniki to części mowy stadne występują w [[liczba (językoznawstwo)|liczbach]]. W tych stadach każdy przypadek ma swoją funkcje. Niektóre wołają, inne są majsterkowiczami, a jeszcze inne biernie leżą pod stołem po libacji. Czym lepsza funkcja, tym lepsza [[klasa (językoznawstwo)|klasa]]. Ci z najlepszej klasy mają swoich przydupasów zwanych [[przymiotnik]]ami. |
|||
Rzeczownik, jeśli został uznany za sprawny do lubieżnych czynów gramatycznych z fleksją, można [[Rzeczownik#Odmiana|odmieniać]] przez [[liczba (językoznawstwo)|liczby]] i [[przypadek|przypadki]], a występuje w [[rodzaj gramatyczny|rodzajach]]. Dość ubogo w porównaniu z bratem [[czasownik]]iem. |
|||
| ⚫ | |||
[[Język polski]] |
|||
== Rodzaje rzeczowników == |
|||
| ⚫ | |||
Wyróżniamy następujące: |
|||
| ⚫ | |||
* '''abstrakcyjne''' – opisują wszystko, czego człowiek nie jest w stanie ogarnąć swoim ograniczonym umysłem, więc również uczucia, stany, takie tam. |
|||
* '''zmysłowe''' – czyli to, co jesteśmy w stanie zobaczyć, poczuć, posmakować. Fuj. |
|||
** '''nieżywotne''' – rzeczowniki, które pochowano na [[cmentarz]]u. |
|||
** '''żywotne''' – rzeczowniki posiadające zdolność do sprawnego posługiwania się swoim własnym bytem. |
|||
*** '''osobowe''' – tutaj jesteśmy! |
|||
*** '''nieosobowe''' – wszelkie inne gatunki nierozumne. |
|||
W zależności od przynależności do danej grupy zmienia się sposób odmiany ([[deklinacja]]) danego rzeczownika. Można też podzielić je prościej: |
|||
* '''własne''' – te, które wymyśliliśmy my na potrzebę chwili (np. [[Bamboocha]]). |
|||
* '''<del>cudze</del> pospolite''' – rzeczowniki używane tak często, że w tym tekście występują nawet po trzy razy. Sprzyjają powtórzeniom. |
|||
== Przypadki, liczby, rodzaje == |
|||
Zwyczajowo [[język polski|polski]] rzeczownik występuje w siedmiu przypadkach. Może mieć dwie liczby (a tak naprawdę trzy<ref>Założę się, że nie słyszałeś o [[liczba podwójna|liczbie podwójnej]]…</ref>), widać go w trzech rodzajach (czyli w pięciu albo siedmiu<ref>Rodzaj męski w liczbie pojedynczej dzieli się na męskoosobowy, męskozwierzęcy i męskorzeczowy, a w liczbie mnogiej na męskoosobowy i niemęskoosobowy</ref>), do tego rzeczownik może albo opisywać większą liczbę przedmiotów (występując przy tym w liczbie pojedynczej), albo opisywać jeden przedmiot (posiadając przy okazji znaczenie zbiorowe). Proste, c'nie? |
|||
| ⚫ | |||
* [[czasownik]] |
|||
* [[gramatyka]] |
|||
* [[liczebnik]] |
|||
* [[partykuła]] |
|||
* [[przymiotnik]] |
|||
{{przypisy}} |
|||
| ⚫ | |||
{{części mowy}} |
|||
| ⚫ | |||
Aktualna wersja na dzień 00:04, 3 lip 2023
Rzeczownik – część mowy nazywająca rzeczy, zwierzęta, dresiarzy, ludzi, zjawiska paranormalne i resztę świata. W zdaniu pełni reprezentacyjną funkcję antybiwakowca, czyli podmiotu. Czasem jednak schodzi ze sceny i udaje się w stronę dopełnienia, okolicznika albo przydawki.
Odmiana[edytuj • edytuj kod]
Rzeczownik, jeśli został uznany za sprawny do lubieżnych czynów gramatycznych z fleksją, można odmieniać przez liczby i przypadki, a występuje w rodzajach. Dość ubogo w porównaniu z bratem czasownikiem.
Rodzaje rzeczowników[edytuj • edytuj kod]
Wyróżniamy następujące:
- abstrakcyjne – opisują wszystko, czego człowiek nie jest w stanie ogarnąć swoim ograniczonym umysłem, więc również uczucia, stany, takie tam.
- zmysłowe – czyli to, co jesteśmy w stanie zobaczyć, poczuć, posmakować. Fuj.
- nieżywotne – rzeczowniki, które pochowano na cmentarzu.
- żywotne – rzeczowniki posiadające zdolność do sprawnego posługiwania się swoim własnym bytem.
- osobowe – tutaj jesteśmy!
- nieosobowe – wszelkie inne gatunki nierozumne.
W zależności od przynależności do danej grupy zmienia się sposób odmiany (deklinacja) danego rzeczownika. Można też podzielić je prościej:
- własne – te, które wymyśliliśmy my na potrzebę chwili (np. Bamboocha).
cudzepospolite – rzeczowniki używane tak często, że w tym tekście występują nawet po trzy razy. Sprzyjają powtórzeniom.
Przypadki, liczby, rodzaje[edytuj • edytuj kod]
Zwyczajowo polski rzeczownik występuje w siedmiu przypadkach. Może mieć dwie liczby (a tak naprawdę trzy[1]), widać go w trzech rodzajach (czyli w pięciu albo siedmiu[2]), do tego rzeczownik może albo opisywać większą liczbę przedmiotów (występując przy tym w liczbie pojedynczej), albo opisywać jeden przedmiot (posiadając przy okazji znaczenie zbiorowe). Proste, c'nie?
Zobacz też[edytuj • edytuj kod]
Przypisy
- ↑ Założę się, że nie słyszałeś o liczbie podwójnej…
- ↑ Rodzaj męski w liczbie pojedynczej dzieli się na męskoosobowy, męskozwierzęcy i męskorzeczowy, a w liczbie mnogiej na męskoosobowy i niemęskoosobowy
To jest tylko zalążek artykułu z dziedziny językoznawstwa. Jeśli nie jesteś Ruskiem z bazaru – rozbuduj go.
