Polska Partia Pracy: Różnice pomiędzy wersjami
Linia 1: | Linia 1: | ||
⚫ | '''Polska Partia Pracy''' – jest to partia polityczna powstała przez przypadek gdzieś w okolicach 2001 roku, kiedy to nieliczne ocalałe po rozpadzie [[AWS]] ugrupowania prawicowe (miedzy innymi [[KPN]]) omyłkowo (najpewniej po pijanemu) utworzyły koalicję wyborczą z komunistami. Wbrew wszelkiej logice koalicjanci zaczęli się dobrze dogadywać i pod patrowatem pierwszych polskich [[Zieloni|Zielonych]] oraz skrajnych nacjonalistów z [[Narodowe Odrodzenie Polski|Narodowego Odrodzenia Polski]] (sic!) powstało wkrótce jedno z najbardziej niezwykłych ugrupowań politycznych w Polsce (a najpewniej i na świecie). Pierwszym prezesem PPP został wybrany świeckiej pamięci* [[Daniel Podrzycki]], najsłynniejszy Polski polityk nie posiadający żadnego wykształcenia (choć niektórzy twierdzą, ze skończył przedszkole i to z wyróżnieniem). Obecnie przewodniczącym jest Bogusław Ziętek, człowiek o którym co prawda nikt nigdy nie slyszał, ale podobno ma ukończoną podstawówkę. Symbolem partii jest Orzeł Biały z odcięta głową, a raczej sama głowa, która skrzeczy z bólu w telewizyjnych spotach wyborczych ugrupowania. |
||
{{WEdycji|Towarzysz Alchemik}} |
|||
⚫ | '''Polska Partia Pracy''' – jest to partia polityczna powstała przez przypadek gdzieś w okolicach 2001 roku, kiedy to nieliczne ocalałe po rozpadzie [[AWS]] ugrupowania prawicowe (miedzy innymi [[KPN]]) omyłkowo (najpewniej po pijanemu) utworzyły koalicję wyborczą z komunistami. Wbrew wszelkiej logice koalicjanci zaczęli się dobrze dogadywać i pod patrowatem pierwszych polskich [[ |
||
Linia 19: | Linia 16: | ||
* Uczynienie daty urodzin Edwarda Gierka świętem narodowym. |
* Uczynienie daty urodzin Edwarda Gierka świętem narodowym. |
||
{{stubpoli}} |
|||
[[Kategoria:partie polityczne]] |
[[Kategoria:partie polityczne]] |
Wersja z 17:11, 3 sty 2007
Polska Partia Pracy – jest to partia polityczna powstała przez przypadek gdzieś w okolicach 2001 roku, kiedy to nieliczne ocalałe po rozpadzie AWS ugrupowania prawicowe (miedzy innymi KPN) omyłkowo (najpewniej po pijanemu) utworzyły koalicję wyborczą z komunistami. Wbrew wszelkiej logice koalicjanci zaczęli się dobrze dogadywać i pod patrowatem pierwszych polskich Zielonych oraz skrajnych nacjonalistów z Narodowego Odrodzenia Polski (sic!) powstało wkrótce jedno z najbardziej niezwykłych ugrupowań politycznych w Polsce (a najpewniej i na świecie). Pierwszym prezesem PPP został wybrany świeckiej pamięci* Daniel Podrzycki, najsłynniejszy Polski polityk nie posiadający żadnego wykształcenia (choć niektórzy twierdzą, ze skończył przedszkole i to z wyróżnieniem). Obecnie przewodniczącym jest Bogusław Ziętek, człowiek o którym co prawda nikt nigdy nie slyszał, ale podobno ma ukończoną podstawówkę. Symbolem partii jest Orzeł Biały z odcięta głową, a raczej sama głowa, która skrzeczy z bólu w telewizyjnych spotach wyborczych ugrupowania.
- - Użycie wyrażenia "świętej pamięci" w kontekście znanego antyklerykała i przyjaciela Antyklerykalnej Partii Postępu "Racja" jego zwolennicy mogliby uznać wręcz za obraze jego imienia, dlatego użyłem tej bardziej adekwatnej wersji.
Program Partii
Program Polskiej Partii Pracy jako taki nie istnieje, a przynajmniej nikt go nigdy nie widział (są teorie, iż jest ukrywany, aby uchronić go przed sabotażem ze strony wyzyskujacych ploretariat liberałów i krwiożerczych zachodnich kapitalistów). Jednak z wypowiedzi działaczy tego ugrupowania można wyłowić pewne założenia, które PPP chciałaby realizować w razie wygranej w wyborach. Oto one:
- Dodrukowywanie banknotów na masową skalę, co umożliwi w szybkim tempie uczynienie państwa bajecznie bogatym (że też nikt na to wcześniej nie wpadł!).
- Wprowadzenie zasiłku socjalnego dla bezrobotnych wypłacanego bez limitu czasowego w wysokosci 150% średniej płacy krajowej (obecnie jakieś 5000 zł).
- Stopniowa likwidacja bezrobocia za pomocą magicznej metody, której partia nikomu nie wyjawi póki nie wygra wyborów parlamentarnych.
- Osadzenie wszystkich liberałów i innych wyzyskiwaczy prostego ludu w obozach pracy.
- Renegocjacja Konkordatu, a w razie fiaska negocacji wypowiedzenie wojny Watykanowi i wysłanie do niego Gromu w celu likwidacji sił Gwardii Szwajcarskiej i okupacji Państwa Papieskiego.
- Uczynienie daty urodzin Edwarda Gierka świętem narodowym.