Julian Tuwim: Różnice pomiędzy wersjami
(rozwinięcie tematu) |
(finito) |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
[[Grafika:Picador-skamander-nowy-swiat-57.JPG|right|thumb|200px|Pamiątka po tzw. "grupie poetyckiej Skamander"]] |
[[Grafika:Picador-skamander-nowy-swiat-57.JPG|right|thumb|200px|Pamiątka po tzw. "grupie poetyckiej Skamander"]] |
||
'''Julian Tuwim''', właśc. ''Jan Wim'' (ur. [[13 września]] [[1894]] w [[Łódź|Łodzi]], zm. [[27 grudnia]] [[1953]] w [[Zakopane|Zakopanem]]) – polski [[poeta]] i [[ogrodnik]]. |
'''Julian Tuwim''', właśc. ''Jan Wim'' (ur. [[13 września]] [[1894]] w [[Łódź|Łodzi]], zm. [[27 grudnia]] [[1953]] w [[Zakopane|Zakopanem]]) – polski [[poeta]] i [[ogrodnik]]. |
||
__NOTOC__ |
|||
Mistrz [[nonsens]]u. Z głównych nonsensownych dokonań Mistrza trzy zasługują na szczególną uwagę: |
Mistrz [[nonsens]]u. Z głównych nonsensownych dokonań Mistrza trzy zasługują na szczególną uwagę: |
||
# urodził się w Łodzi, |
# urodził się w Łodzi, |
||
# przeniósł się do [[Warszawa|Warszawy]], |
# przeniósł się do [[Warszawa|Warszawy]], |
||
# ożenił się. |
# ożenił się. |
||
===Dzieciństwo=== |
|||
Znany eksperymentator w dziedzinie pirotechniki. |
|||
===Młodość=== |
|||
Był jednym z założycieli związku prześmiewczego znanego pod nazwą "Skamander" (w [[Biblioteka Narodowa|Bibliotece Narodowej]] zachowały się dowody – roczniki "pisma literackiego" wydawanego pod tąż nazwą). Później, działając w zgodzie i w porozumieniu ze współspiskowcem, niejakim Antonim Słonimskim, popełnił był tom ''W oparach absurdu'', do dziś wydawany i chętnie czytany. Godne wzmianki są też ''Czary i czarty polskie'' oraz (również wielokrotnie wznawiany) ''Polski słownik pijacki''. |
Był jednym z założycieli związku prześmiewczego znanego pod nazwą "Skamander" (w [[Biblioteka Narodowa|Bibliotece Narodowej]] zachowały się dowody – roczniki "pisma literackiego" wydawanego pod tąż nazwą). Później, działając w zgodzie i w porozumieniu ze współspiskowcem, niejakim Antonim Słonimskim, popełnił był tom ''W oparach absurdu'', do dziś wydawany i chętnie czytany. Godne wzmianki są też ''Czary i czarty polskie'' oraz (również wielokrotnie wznawiany) ''Polski słownik pijacki''. |
||
===Wiek dojrzały=== |
|||
Pozazdrościwszy sławy rolnika-poety Hezjodowi (''Prace i dnie''), [[Katon]]owi (''De agri cultura''), [[Wergiliusz|Wergilemu]] (''Georgiki''), wreszcie [[Mikołaj Rej|Rejowi]] (''Żywot człowieka poczciwego'') i [[Adam Mickiewicz|Mickiewiczowi]] (''[[Pan Tadeusz]]'', ks. I – ''Gospodarstwo'') w monumentalnej, pisanej mową wiązaną monografii ''Kwiaty Polskie'' zebrał swe doświadczenia na polu ogrodnictwa. |
|||
===Spuścizna=== |
|||
Dzieła Mistrza wciąż służą do torturowania nieletnich; maleństwa zmuszane są słuchać wierszyka o ''[[Lokomotywa|Lokomotywie]]'', nastolatki zaś przepisują jego wiersze ("Kto Tuwima wiersz przepisał / Jako własny Tobie wysłał"); wawrzyn należy Mu się jednak za potraktowany serio (2007) przez publicystów i polityków fragment parodii: "Judejczykowie falą na nas walą". |
|||
{{cytaty}} |
{{cytaty}} |
||
{{stublit}} |
{{stublit}} |
||
Wersja z 00:15, 24 maj 2008
Julian Tuwim, właśc. Jan Wim (ur. 13 września 1894 w Łodzi, zm. 27 grudnia 1953 w Zakopanem) – polski poeta i ogrodnik.
Mistrz nonsensu. Z głównych nonsensownych dokonań Mistrza trzy zasługują na szczególną uwagę:
- urodził się w Łodzi,
- przeniósł się do Warszawy,
- ożenił się.
Dzieciństwo
Znany eksperymentator w dziedzinie pirotechniki.
Młodość
Był jednym z założycieli związku prześmiewczego znanego pod nazwą "Skamander" (w Bibliotece Narodowej zachowały się dowody – roczniki "pisma literackiego" wydawanego pod tąż nazwą). Później, działając w zgodzie i w porozumieniu ze współspiskowcem, niejakim Antonim Słonimskim, popełnił był tom W oparach absurdu, do dziś wydawany i chętnie czytany. Godne wzmianki są też Czary i czarty polskie oraz (również wielokrotnie wznawiany) Polski słownik pijacki.
Wiek dojrzały
Pozazdrościwszy sławy rolnika-poety Hezjodowi (Prace i dnie), Katonowi (De agri cultura), Wergilemu (Georgiki), wreszcie Rejowi (Żywot człowieka poczciwego) i Mickiewiczowi (Pan Tadeusz, ks. I – Gospodarstwo) w monumentalnej, pisanej mową wiązaną monografii Kwiaty Polskie zebrał swe doświadczenia na polu ogrodnictwa.
Spuścizna
Dzieła Mistrza wciąż służą do torturowania nieletnich; maleństwa zmuszane są słuchać wierszyka o Lokomotywie, nastolatki zaś przepisują jego wiersze ("Kto Tuwima wiersz przepisał / Jako własny Tobie wysłał"); wawrzyn należy Mu się jednak za potraktowany serio (2007) przez publicystów i polityków fragment parodii: "Judejczykowie falą na nas walą".
