Tekst: Różnice pomiędzy wersjami

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
Linia 10: Linia 10:
''Daj ut ia pobrusza a ty poziwei'' – rzekomo pierwszy tekst zapisany w języku polskim, oznaczający "ja popracuję a ty skocz po piwo".
''Daj ut ia pobrusza a ty poziwei'' – rzekomo pierwszy tekst zapisany w języku polskim, oznaczający "ja popracuję a ty skocz po piwo".


''Dschen dobri pjelgschimom z Polski'' – tekst wygłaszany tradycyjnie przez władcę zaprzyjaźnionego – i obywatela nieco mniej zaprzyjaźnionego – państwa.
''Dschen dobri pjelgschimom z Polski'' – tekst wygłaszany tradycyjnie przez władcę [[Watykan|zaprzyjaźnionego]] – i obywatela [[Niemcy|nieco mniej zaprzyjaźnionego]] – państwa.


''Litwo ojczyzno moja'' – fragment tekstu największego polskiego poematu
''Litwo ojczyzno moja'' – fragment tekstu największego polskiego poematu

Wersja z 05:59, 23 gru 2008

Wyjątkowo krzywy tekst w języku polskim

Tekst – sekwencja znaków lub dźwięków, najczęściej (ale nie zawsze) utworzonych według pewnych zasad. Jest podstawowym sposobem porozumiewania się homo sapiens, choć zasada ta niekiedy nie dotyczy internetu, a zwłaszcza grup pyskusyjnych dyskusyjnych, gdzie zaznacza się no txt lub w skrócie n/t. Aby tekst pełnił swoje funkcje, potrzebny jest nadawca i odbiorca.

Rodzaje tekstów

  • krzywy – pisany na papierze bez linii lub odtwarzany z uszkodzonej taśmy magnetofonowej; odbiorca tekstu zazwyczaj rozumie go opacznie albo doszukuje się niejasnych intencji.
  • otwarty – kiedy nadawca nie bawi się w chowanie swoich intencji. Takie teksty wygłasza się najczęściej prosto z mostu. Rolnicy i właściciele działek zapodają taki tekst bez ogródek.
  • podtekst – coś co znajduje się poniżej oficjalnego tekstu, najczęściej nie do zobaczenia gołym okiem. Gołe ucho w przypadku tekstu mówionego też nie za wiele pomaga.

Słynne polskie teksty

Daj ut ia pobrusza a ty poziwei – rzekomo pierwszy tekst zapisany w języku polskim, oznaczający "ja popracuję a ty skocz po piwo".

Dschen dobri pjelgschimom z Polski – tekst wygłaszany tradycyjnie przez władcę zaprzyjaźnionego – i obywatela nieco mniej zaprzyjaźnionego – państwa.

Litwo ojczyzno moja – fragment tekstu największego polskiego poematu