Europeistyka: Różnice pomiędzy wersjami
| Linia 19: | Linia 19: | ||
Polska, jak zwykle opóźniona, ustanowiła kierunek jako oficjalny dopiero w 2003 roku. |
Polska, jak zwykle opóźniona, ustanowiła kierunek jako oficjalny dopiero w 2003 roku. |
||
Generalnie istnieją dwie drogi rozwoju studiów europejskich: |
'''Generalnie istnieją dwie drogi rozwoju studiów europejskich:''' |
||
- prawno-ekonomiczno-administracyjna gdzie europeiści zamieniają się w potężnych pseudoprawników-ekonomistów, jednocześnie martwiąc się tylko, czy wystarczy im na [[piwo]], i czy śmietnik jest w świetle prawa miejscem publicznym, |
- prawno-ekonomiczno-administracyjna gdzie europeiści zamieniają się w potężnych pseudoprawników-ekonomistów, jednocześnie martwiąc się tylko, czy wystarczy im na [[piwo]], i czy śmietnik jest w świetle prawa miejscem publicznym, |
||
Wersja z 11:05, 5 lis 2009
? A co to jest ?
- przeciętna odpowiedź, przeciętnego interlokutora, po udzieleniu odpowiedzi na pytanie - "co studiujesz?"[1].
O, to fajnie
- przeciętna i niepoprawna odpowiedź rozmówcy po uzyskaniu odpowiedzi na poprzednie pytanie
@#*&$ !!!
- Jerzy Bralczyk otrzymuje +7 do ataku po ujrzeniu poprzednich cytatów
Europeistyka (European studies, jewropeistyka) - nauka kierunek występujący obecnie głównie na polskich uniwersytetach i niektórych polibudach, zajmujący się Europą i Unią Jewropejską i związanymi z tym naukami, tj. prawem, socjologią, geografią, historią, ekonomią, politologią, a czasem też wiedzą o Unii Europejskiej. Do tego dochodzi również znajomość Unii Europejskiej.
Absolwenci kierunku mogą robić wszystko.
Wymagania
Jak widać, kierunek ten jest multiklasowy, a jeśli jesteś człowiekiem, możesz być co najwyżej dwuklasowcem, więc nie możesz tego studiować. Dlatego wszyscy studenci europeistyki to elfy/elfki, albo krasnuludy.
Powstanie studiów europejskich
Idea utworzenia kierunku, który kształciłby młodych akolitów, mających pomagać złowrogiej Unii europejskiej w szerzeniu bólu i zniszczenia, narodziła się, jak każdy dobry pomysł - po pijaku, a dokładniej na kacu, kiedy Europa postanowiła się jednoczyć, by móc przeciwstawić się socjalnej Ameryce oraz pokojowemu ZSRR.
Polska, jak zwykle opóźniona, ustanowiła kierunek jako oficjalny dopiero w 2003 roku.
Generalnie istnieją dwie drogi rozwoju studiów europejskich:
- prawno-ekonomiczno-administracyjna gdzie europeiści zamieniają się w potężnych pseudoprawników-ekonomistów, jednocześnie martwiąc się tylko, czy wystarczy im na piwo, i czy śmietnik jest w świetle prawa miejscem publicznym,
- socjologiczno-historyczno-politologiczny gdzie europeiści potrafią pić z żulem z Rumunii, biznesmenem z Niemiec, gejem z Holandii, i wspólnie pieprzyć, że kiedyś za komuny to było piekło.
Tok studiów
1 Rok - jak wszędzie (opierdalanie się, albo harówa) oraz odkrycie w drugim semestrze, że trzeba znać 2 języki (głównie angielski i wyższy elficki)
2 Rok - Student stwierdza, że jest za mało wieloklasowy, i wybiera drugi kierunek,
3 Rok - Pisanie pracy licencjackiej i wybór specjalizacji,
4 Rok - niektórzy wierzą, że istnieje,
5 Rok - Mity i legendy. Wszyscy wiedzą, że europeistą zostaje tylko namaszczony wybraniec.
Przypisy
- ↑ Jest to dziwna reakcja, bo popularnością europeistyka przebija prawo, a i do psychologii jej niedaleko
