Europeistyka: Różnice pomiędzy wersjami
(Ale ze mnie lama, blankuję Nonsensopedię...) |
M (Przywrócono przedostatnią wersję, jej autor to Jeremy Kowalsky. Autor wycofanej wersji to 79.191.81.102.) |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
[[Grafika:Ekspansja.gif|thumb|150px|right|Wbrew pozorom, europeiści nie zajmują się Unią Europejską, tylko tym szarym tam.]] |
|||
[[Grafika:BabelStrasburg.jpg|thumb|right|150px|Studenci europeistyki twierdzą, że nie ma żadnej różnicy]] |
|||
[[Grafika:Europa-rozwój.gif|thumb|right|150px|Tempo studiowania]] |
|||
{{cytat|A co '''to''' jest?|Przeciętna odpowiedź przeciętnego [[trudne słowo|interlokutora]], po udzieleniu odpowiedzi na pytanie – „co studiujesz?”}}<ref>Jest to dziwna reakcja, popularność europeistyki przebija [[prawo]], a i czasem do [[Psychologia|psychologii]] jej niedaleko.</ref> |
|||
{{cytat|O, to fajnie!|Przeciętna i niepoprawna odpowiedź rozmówcy po uzyskaniu odpowiedzi na poprzednie pytanie}} |
|||
'''Europeistyka''' ('''European studies''', '''jewropeistyka''') – <s>nauka</s> kierunek akademicki występujący obecnie głównie na polskich [[Uniwersytet|uniwersytetach]], niektórych [[Politechnika|polibudach]], oraz ich [[Prywatna szkoła wyższa|markowych podróbach]]. Podmiotem ją zajmującym jest [[Europa|Europa]] i [[Unia Europejska|Unią Jewropejską]], wspierane przez wiele nauk, m.in. prawo, socjologię, geografię, historię, ekonomię, politologię, oraz eurosatanizm. Do tego dochodzi również znajomość Unii Europejskiej. Właściwie wypadałoby również wspomnieć o wiedzy o Unii Europejskiej. |
|||
== Wymagania == |
|||
Jak widać, kierunek ten jest multiklasowy, a jeśli jesteś [[człowiek|człowiekiem]], możesz być co najwyżej [[Dungeons & Dragons|dwuklasowcem]], więc nie możesz tego studiować. Dlatego wszyscy studenci europeistyki to elfy/elfki, albo krasnoludy. Dodatkowo, wskazane jest wybranie płci żeńskiej w karcie postaci. |
|||
== Powstanie studiów europejskich == |
|||
Idea utworzenia kierunku, który kształciłby młodych akolitów, mających pomagać złowrogiej Unii Europejskiej w szerzeniu bólu i zniszczenia, narodziła się, jak każdy <s>dobry</s> pomysł – po pijaku, a dokładniej na kacu, parę lat po [[II wojna światowa|drugiej Imprezie Światowej]] kiedy Europa postanowiła się jednoczyć, by móc przeciwstawić się „socjalnej” [[USA|Ameryce]] oraz „pokojowemu” [[ZSRR]]. |
|||
Polska, po systematycznym [[Alkoholizm|klinowaniu]], ustanowiła kierunek jako oficjalny dopiero w 2003 roku. |
|||
Generalnie istnieją dwie drogi rozwoju studiów europejskich: |
|||
* prawno-ekonomiczno-administracyjna – europeiści zamieniają się w potężnych pseudoprawników-ekonomistów, jednocześnie martwiąc się tylko, czy wystarczy im na [[piwo]], i czy śmietnik jest w świetle prawa miejscem publicznym, |
|||
* socjologiczno-historyczno-politologiczny – europeiści potrafią pić z żulem z Rumunii, biznesmenem z Niemiec, gejem z Holandii, i wspólnie pieprzyć, że kiedyś za [[Komunizm|komuny]] to było piekło. |
|||
== Tok studiów == |
|||
*Pierwszy rok – [[studia]] jak wszędzie (opierdalanie się, albo harówa) oraz odkrycie w drugim semestrze, że trzeba znać 2 języki (głównie angielski i wyższy elficki) |
|||
*Drugi rok – student stwierdza, że jest za mało wieloklasowy i wybiera drugi kierunek |
|||
*Trzeci rok – [[Impreza|pisanie pracy licencjackiej]] i [[Absurd|wybór specjalizacji]] |
|||
*Czwarty rok – niektórzy wierzą, że istnieje |
|||
*Piąty rok – mity i legendy; wszyscy wiedzą, że europeistą zostaje tylko namaszczony wybraniec |
|||
== Zobacz też == |
|||
* [[Unia Europejska]] |
|||
* [[Europa]] |
|||
{{Przypisy}} |
|||
[[Kategoria:Nauki niezbyt ścisłe]] |
|||
Wersja z 18:48, 23 mar 2010
A co to jest?
- Przeciętna odpowiedź przeciętnego interlokutora, po udzieleniu odpowiedzi na pytanie – „co studiujesz?”[1]
O, to fajnie!
- Przeciętna i niepoprawna odpowiedź rozmówcy po uzyskaniu odpowiedzi na poprzednie pytanie
Europeistyka (European studies, jewropeistyka) – nauka kierunek akademicki występujący obecnie głównie na polskich uniwersytetach, niektórych polibudach, oraz ich markowych podróbach. Podmiotem ją zajmującym jest Europa i Unią Jewropejską, wspierane przez wiele nauk, m.in. prawo, socjologię, geografię, historię, ekonomię, politologię, oraz eurosatanizm. Do tego dochodzi również znajomość Unii Europejskiej. Właściwie wypadałoby również wspomnieć o wiedzy o Unii Europejskiej.
Wymagania
Jak widać, kierunek ten jest multiklasowy, a jeśli jesteś człowiekiem, możesz być co najwyżej dwuklasowcem, więc nie możesz tego studiować. Dlatego wszyscy studenci europeistyki to elfy/elfki, albo krasnoludy. Dodatkowo, wskazane jest wybranie płci żeńskiej w karcie postaci.
Powstanie studiów europejskich
Idea utworzenia kierunku, który kształciłby młodych akolitów, mających pomagać złowrogiej Unii Europejskiej w szerzeniu bólu i zniszczenia, narodziła się, jak każdy dobry pomysł – po pijaku, a dokładniej na kacu, parę lat po drugiej Imprezie Światowej kiedy Europa postanowiła się jednoczyć, by móc przeciwstawić się „socjalnej” Ameryce oraz „pokojowemu” ZSRR.
Polska, po systematycznym klinowaniu, ustanowiła kierunek jako oficjalny dopiero w 2003 roku.
Generalnie istnieją dwie drogi rozwoju studiów europejskich:
- prawno-ekonomiczno-administracyjna – europeiści zamieniają się w potężnych pseudoprawników-ekonomistów, jednocześnie martwiąc się tylko, czy wystarczy im na piwo, i czy śmietnik jest w świetle prawa miejscem publicznym,
- socjologiczno-historyczno-politologiczny – europeiści potrafią pić z żulem z Rumunii, biznesmenem z Niemiec, gejem z Holandii, i wspólnie pieprzyć, że kiedyś za komuny to było piekło.
Tok studiów
- Pierwszy rok – studia jak wszędzie (opierdalanie się, albo harówa) oraz odkrycie w drugim semestrze, że trzeba znać 2 języki (głównie angielski i wyższy elficki)
- Drugi rok – student stwierdza, że jest za mało wieloklasowy i wybiera drugi kierunek
- Trzeci rok – pisanie pracy licencjackiej i wybór specjalizacji
- Czwarty rok – niektórzy wierzą, że istnieje
- Piąty rok – mity i legendy; wszyscy wiedzą, że europeistą zostaje tylko namaszczony wybraniec
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Jest to dziwna reakcja, popularność europeistyki przebija prawo, a i czasem do psychologii jej niedaleko.
