Dysleksja

Den aldykól jezd pizamy f zdyló ozopy gdurei totycży pżes co morze ńe pyci srosumjały tla fżyzdgih, ale gogo do ophodź.

Tyzlegdzja – fymysilony pżes pzyhologuf f rosciongnientyh zfetrah zdrah pżet kożyzdaniem ze złofniguf oldokrafidznyh. Horopa opjafia siem nieómiejętnoźdźią plakiem kożyzdania z fbutofanyh złofnikuf oldokrafidznyh, niehenciom do cydania dżegogolfieg j okulnym óodpornienię na nałógem. Hoży na tyzlegdzję (sfygle dźedzi f fiekó 10-13 lad, kraiondzy f befnom grem). Zfoje odżoiepne napiebżanie ordami alkumendójom tom fłaźnie toleklifoździą, nie pżyimójądz to fiatomoździ, rze fłaździfie na karzdym groku izdnieje pomodz, hodźby f pozdadzi złofniguf oldokrafidznyh wpudofanyh w garzdom popórarnom pżeklontarke.

Leczenie

Pardżo brozde. Zkurzany paz dafgofany z ómiarę pardżo żybko ózufa opiafy tyzlegdzi.

Wersja dla normalnych

Dysleksja – wymyślony przez psychologów w rozciągniętych swetrach strach (rzadziej: nieumiejętność) korzystania ze słowników ortograficznych. Choroba objawia się nieumiejętnością brakiem korzystania z wbudowanych słowników ortograficznych, niechęcią do czytania czegokolwiek i ogólnym uodpornieniem na naukę. Chorzy na dysleksję (zwykle dzieci w wieku 10-13 lat, grający w pewną popularną grę) swoje oczojebne napieprzanie ortami argumentują tą właśnie dolegliwością, nie przyjmując do wiadomości, że właściwie na każdym kroku istnieje pomoc, choćby w postaci słowników ortograficznych wbudowanych w każdą popularną przeglądarkę.

Inna definicja

"Dyslekcja" i dysgrafia to nazwa określająca pewien niedorozwój umysłowy, wymyślona za komuny po to by ludzi z niedorozwojem nie kierować na rentę tylko do roboty nie wymagającej posługiwania się rozumem np. do łopaty i jednocześnie poprawiająca statystyki co do ilości osób wykształconych.

Leczenie

Bardzo proste. Skórzany pas dawkowany z umiarem bardzo szybko usuwa objawy dysleksji.

Jak uleczyć, wersja dla normalnych.

Leczenie za pomocą terapii szokowej:
Potrzebne nam są:

• Siekiera
• 2 kable (około 5m)
• gniazdko elektryczne (230V)
• Porządny sznur.

Przepis:

• Wiążemy dyslektyka, podłączamy dwa kable, do 2 osobnych dziurek w gniazdku elektrycznym.
• Bierzemy siekierę oburącz. Podnosimy, i nadając impet temu przedmiotowi, tworzymy siłę wypadkową
• Jako iż dyslektyk jest mentalnie połączony z tą że rzeczą, może zacząć wierzgać i krzyczeć.
• W tym wypadku, wystarczy dotknąć go 2 końcówkami wcześniej podłączonego do napięcia kabla (tam gdzie jest brak izolacji).
• Obiekt który właśnie leczymy powinien się uspokoić.
• Dym unoszący się w powietrzu jest efektem ubocznym.
• Drugi punkt wymaga większej siły.
• Pacjent żyje w symbiozie z tym że obiektem! Należy uważać!
• Należy wprawić siekierę w ruch jednostajnie przyspieszony, po czym spowodować kolizję z jednostką centralną (pudło).
• Powtórzyć kilka razy.
• Pacjent zacznie bardzo głośno wyrażać swoje niezadowolenie.
• Znów ponowić należy zabieg elektrowstrząsów.
• Podnieść monitor oraz komputer i wyrzucić przez okno (tylko nie dyslektyka).
• Po tym że zabiegu, należy regularnie podłączać pacjenta do napięcia, w celu profilaktycznym.