Hiperbolizacja: Różnice pomiędzy wersjami

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
Znacznik: rewert
(dodano link do artykułu Złośliwość przedmiotów martwych)
 
(Nie pokazano 3 wersji utworzonych przez 3 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
{{osoba styl}}
{{osoba styl}}
{{t}}najdrastyczniejszy środek stylistyczny w niezwykle brutalny wręcz sposób ukazujący porażający kontrast pomiędzy bardzo przeciętną oraz najczęściej nudną rzeczywistością a okropnie przedramatyzowaną treścią. Radykalny ten i skrajny zabieg stosowany jest niezwykle namiętnie przez osoby o przepastnej głębi emocjonalnej, które przelewają siódme poty usilnie starając się wykrzesać siebie choć kilka beznadziejnych, bezwartościowych i bezsensownych słów, które posłużyć mogą jako bardzo podstawowy, lecz niezbędny dla ducha opis ich najgłębszych przeżyć wewnętrznych.
'''Hiperbolizacja''' – najdrastyczniejszy środek stylistyczny w niezwykle brutalny wręcz sposób ukazujący porażający kontrast pomiędzy bardzo przeciętną oraz najczęściej nudną rzeczywistością a okropnie przedramatyzowaną treścią. Radykalny ten i skrajny zabieg stosowany jest niezwykle namiętnie przez osoby o przepastnej głębi emocjonalnej, które przelewają siódme poty usilnie starając się wykrzesać siebie choć kilka beznadziejnych, bezwartościowych i bezsensownych słów, które posłużyć mogą jako bardzo podstawowy, lecz niezbędny dla ducha opis ich najgłębszych przeżyć wewnętrznych.


== Znamienicie namacalne przykłady ==
== Znamienicie namacalne przykłady ==
Linia 9: Linia 9:
::*''Archetyp cierpiętnika, niedoświadczony, stojący dopiero na rozbiegu życia Jan skrzętnie ukrywa swą mieszaną z przeszywającą goryczą radość, ponieważ zdaje sobie sprawę z bezsensowności dosłownie każdej czynności doczesnej, poprzedzającej jego niechybne odejście w świat zapomnienia.''
::*''Archetyp cierpiętnika, niedoświadczony, stojący dopiero na rozbiegu życia Jan skrzętnie ukrywa swą mieszaną z przeszywającą goryczą radość, ponieważ zdaje sobie sprawę z bezsensowności dosłownie każdej czynności doczesnej, poprzedzającej jego niechybne odejście w świat zapomnienia.''
* Dziadek nie mógł otworzyć słoika z ogórkami.
* Dziadek nie mógł otworzyć słoika z ogórkami.
::*''Zmierzający ku schyłkowi ludzkiego żywota, starszy mężczyzna ugiął się pokornie pod presją okrutnej złośliwości przedmiotów martwych, sprzeniewierzonego przeciwko niemu prawu fizyki, a jedyne co czuł, to beznadziejna pustka i kłujące poczucie własnej, a jakże niskiej wartości.''
::*''Zmierzający ku schyłkowi ludzkiego żywota, starszy mężczyzna ugiął się pokornie pod presją okrutnej [[Złośliwość przedmiotów martwych|złośliwości przedmiotów martwych]], sprzeniewierzonego przeciwko niemu prawu fizyki, a jedyne co czuł, to beznadziejna pustka i kłujące poczucie własnej, a jakże niskiej wartości.''


== Koniecznie musisz zobaczyć także ==
== Koniecznie musisz zobaczyć także ==

Aktualna wersja na dzień 23:23, 6 sie 2021

Hiperbolizacja – najdrastyczniejszy środek stylistyczny w niezwykle brutalny wręcz sposób ukazujący porażający kontrast pomiędzy bardzo przeciętną oraz najczęściej nudną rzeczywistością a okropnie przedramatyzowaną treścią. Radykalny ten i skrajny zabieg stosowany jest niezwykle namiętnie przez osoby o przepastnej głębi emocjonalnej, które przelewają siódme poty usilnie starając się wykrzesać siebie choć kilka beznadziejnych, bezwartościowych i bezsensownych słów, które posłużyć mogą jako bardzo podstawowy, lecz niezbędny dla ducha opis ich najgłębszych przeżyć wewnętrznych.

Znamienicie namacalne przykłady[edytuj • edytuj kod]

Hiperbolizacja liczy sobie niezliczone ilości najbardziej wymyślnych zabiegów, które potrafią z szarego i najnudniejszego zdania wydobyć nieskalaną głębię oraz patos niczym orle skrzydła nad zepsuciem współczesnego miasta dumnie rozpostarte.

  • Niegrzeczny Tomek nie chce wrócić do domu.
  • Młodociany rebeliant z powołania, usposobienie anarchii – Tomasz, sprzeciwia się niesprawiedliwości i uciśnieniu narzucanemu przez niewyrozumiałych rodziców decydując o ulokowaniu swej najbliższej przyszłości poza domem.
  • Jasio nie cieszy się z piątki, bo i tak umrze na raka.
  • Archetyp cierpiętnika, niedoświadczony, stojący dopiero na rozbiegu życia Jan skrzętnie ukrywa swą mieszaną z przeszywającą goryczą radość, ponieważ zdaje sobie sprawę z bezsensowności dosłownie każdej czynności doczesnej, poprzedzającej jego niechybne odejście w świat zapomnienia.
  • Dziadek nie mógł otworzyć słoika z ogórkami.
  • Zmierzający ku schyłkowi ludzkiego żywota, starszy mężczyzna ugiął się pokornie pod presją okrutnej złośliwości przedmiotów martwych, sprzeniewierzonego przeciwko niemu prawu fizyki, a jedyne co czuł, to beznadziejna pustka i kłujące poczucie własnej, a jakże niskiej wartości.

Koniecznie musisz zobaczyć także[edytuj • edytuj kod]