Chelsea F.C.: Różnice pomiędzy wersjami
Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
(→Trener) |
|||
| (Nie pokazano 127 wersji utworzonych przez 32 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
| ⚫ | |||
{{sur2|Chelsea|[[Chelsea (dzielnica Londynu)]] oraz [[Chelsea (osiedle Nowego Jorku)]]|e}} |
|||
[[Plik:JoseMourinho.jpg|thumb|150px|<del>Były</del> <del>Obecny</del> Znów były menadżer klubu. Czy ty też sądzisz, że facet ma kompleksy?]] |
|||
| ⚫ | |||
[[Plik: |
[[Plik:Scolari.jpg|thumb|Też były kołcz. Uosobienie przymiotnika ''spokojny'']] |
||
[[Plik: |
[[Plik:1905squad.jpg|thumb|Historia. Aż się łezka w oku kręci]] |
||
[[Plik:1905squad.jpg|thumb|right|Historia. Aż się łezka w oku kręci]] |
|||
[[Plik:Cfc.jpg|thumb|Stadion klubu]] |
[[Plik:Cfc.jpg|thumb|Stadion klubu]] |
||
{{nonnews|[[NonNews:Warzywa zakazane na stadionie Chelsea|Warzywa zakazane na stadionie Chelsea]]}} |
{{nonnews|[[NonNews:Warzywa zakazane na stadionie Chelsea|Warzywa zakazane na stadionie Chelsea]]}} |
||
{{cytat|Mamy najlepszych graczy oraz – wybaczcie jeśli jestem arogancki – najlepszego trenera.|'''[[José Mourinho|Jose Mourinho]]''' o sobie. Nie, nie jest arogancki}} |
{{cytat|Mamy najlepszych graczy oraz – wybaczcie jeśli jestem arogancki – najlepszego trenera.|'''[[José Mourinho|Jose Mourinho]]''' o sobie. Nie, nie jest arogancki}} |
||
{{cytat|Pieniądze to nie wszystko.|Porzekadło ludowe, pasuje do '''Chelsea''', co nie?}} |
{{cytat|Pieniądze to nie wszystko.|Porzekadło ludowe, pasuje do '''Chelsea''', co nie?}} |
||
'''Chelsea Football Club''' – założona w [[1905]] roku drużyna [[piłka nożna|piłkarska]] z Anglii. Jej siedzibą jest [[Stamford Bridge|Stamford Bitch]]. Co prawda jej właściwa historia zaczęła się, gdy [[Roman Abramowicz]] przybył w 2003 roku, aby dołączyć Chelsea do swojej kolekcji klubów piłkarskich, jednak kibice kozaczą, że ich klub posiada ''tradycję''. Drużyna obecnie ma zaszczyt grać w [[Premier League]], co idzie jej całkiem, całkiem i nawet udało się jej wygrać w zeszłym sezonie, przez słabą dyspozycję innych zespołów z [[Wielka Czwórka|De Bik For]]. Mają pięć mistrzostw Anglii, i trochę pucharów od UEFA, w tym Czempions Lig w 2012. Chelsea najczęściej gra systemem 7-3-0. Głównym założeniem tej taktyki jest zamurowanie dostępu do własnej bramki i ostre kopanie przeciwnika po nogach. Pierwszy raz zastosowano ją w dwumeczu z Barcą. Pamiętamy jak się to skończyło. |
|||
== Nudna historia == |
== Nudna historia == |
||
=== E.P.R. (Era Przed Romkiem) === |
=== E.P.R. (Era Przed Romkiem) === |
||
| ⚫ | W 1905 dwóch przedsiębiorcom zachciało się klubu. No to go założyli. Ich zespół nazwali od dzielnicy, Chelsea, a w herbie umieścili czarnego kutasa. Drużyna miała niebieskie różowe, toteż nazywano ich „The Gejs”, choć nie byli czarni. Na początek Różowi zajęli trzecie miejsce w czwartej lidze, którą angielska federacja dla niepoznaki nazwała League Two. I byli szczęśliwi. <small><span style="color: green">(Jeee!)</span></small> W 1914 dostali się do finału Pucharu Anglii. I byli szczęśliwi. <small><span style="color: green">(Jeee!)</span></small> Przegrali trzy do zera. I byli nieszczęśliwi. <small><span style="color: red">(Łeee...)</span></small> |
||
| ⚫ | Przez 25 lat klub telepał się po 4 i 3 lidze. Ale w 1931 udało im się dostać do [[Premier League|Premiership]], co było niewątpliwym sukcesem. Nowy trener, Ted Drake, od 1951 reformował klub. Główną reformą było usunięcie rencisty z herbu. Jednak niebiescy musieli męczyć się 24 lata, zanim udało im się zdobyć mistrzostwo, w 1955. (Umiesz dodawać?) Potem, przez kilkadziesiąt lat utrzmywali się w Premier League, ale żadnego tytułu nie udało im się zdobyć. Jej, przepraszam, mieli Puchary Anglii, i [[Puchar Rasistów Pucharów]]. Stopniowo klub podupadał, a remont Stanford Bridge w latach siedemdziesiątych zniszczył jego finanse. |
||
| ⚫ | W 1905 dwóch przedsiębiorcom zachciało się klubu. No to go założyli. Ich zespół nazwali od dzielnicy, Chelsea, a w herbie umieścili czarnego kutasa. Drużyna miała niebieskie różowe, toteż nazywano ich |
||
| ⚫ | |||
| ⚫ | |||
| ⚫ | Przez 25 lat klub telepał się po 4 i 3 lidze. Ale w 1931 udało im się dostać do [[Premier League|Premiership]], co było niewątpliwym sukcesem. Nowy trener, Ted Drake, od 1951 reformował klub. Główną reformą było usunięcie rencisty z herbu. Jednak niebiescy musieli męczyć się 24 lata, zanim udało im się zdobyć mistrzostwo, w 1955. (Umiesz dodawać?) Potem, przez kilkadziesiąt lat utrzmywali się w Premier League, ale żadnego tytułu nie udało im się zdobyć. Jej, przepraszam, mieli Puchary Anglii, i [[Puchar Rasistów Pucharów]].Stopniowo klub podupadał, a remont Stanford Bridge w latach siedemdziesiątych zniszczył jego finanse. |
||
| ⚫ | W 2003 Roman Abramowicz kupił klub i dzięki swojemu geniuszowi kupił mnóstwo słynnych piłkarzy. W końcu <del>kupili</del> wygrali Ligę Mistrzów w 2012 roku, pod wodzą Roberto Di Matteo, którego zadaniem było uratować sezon po „wielkim” asystencie Józka czyli Andre Villasu-Boasu, przez którego ekipa była 5. w lidze i dostała [[Wpierdol|dwa szybkie i jeden spacerowy]] od Napoli. |
||
| ⚫ | |||
| ⚫ | |||
| ⚫ | |||
* '''Kepa Arrizabalaga''' (nr 1) – kupiony na szybko po sprzedaniu Courtoisa do Realu. Gra w kratkę, to znaczy: czasem źle, czasem fatalnie. |
|||
* '''Willy Caballero''' (nr 13) – legednarny Łysy z <del>Brazzers</del> Chelsea. Mimo że jest młodszy od trenera o ledwo trzy lata, wciąż trzyma poziom. Poziom trzeciej ligi. |
|||
* '''Jamie Cummings''' (nr 31) – jak to trzeci bramkarz, nie ma najmniejszych szans na choćby minutę na boisku. Jakimś cudem jeszcze nie był wypożyczony (ale to się zmieni). |
|||
=== |
=== Obrońcy === |
||
* '''Antonio Rüdiger''' (nr 2) – prawdziwy Niemiec, potężny jak przeciętna koparka. Okazjonalnie wycina przeciwników lub samego siebie na pół sezonu. |
|||
| ⚫ | W 2003 Roman Abramowicz kupił klub i dzięki swojemu geniuszowi kupił mnóstwo słynnych piłkarzy. W końcu <del>kupili</del> wygrali Ligę Mistrzów w 2012 roku, pod wodzą Roberto Di Matteo, którego zadaniem było uratować sezon po |
||
* '''Marcos Alonso''' (nr 3) – w zasadzie raczej skrzydłowy lub wahadłowy, ale z braku laku gra na lewej obronie. Piękny niczym Adonis, strzela bramki ale w obronie jest cienki niczym [[Jakub Wawrzyniak|Wawrzyniak]]. |
|||
* '''Andreas Christensen''' (nr 4) – kolejny z wychowanków, który dostał szansę po wypożyczeniu. Czasem nawet komuś piłkę zabierze. |
|||
* '''Reece James''' (nr 24) – w odróżnieniu od kolegów posiadających dwa nazwiska, sam ma dwa imiona. Jest szybki, a z jego pozostałych zalet można wymienić m.in. szybkość, prędkość oraz czas na setkę. |
|||
| ⚫ | |||
* '''Kurt Happy Zouma''' (nr 15) – dwudziestokilkuletni Murzyn z [[Francja|Francji]], po powrocie z kilku wypożyczeń czasem gra w pierwszym składzie. Zgodnie z drugim imieniem uśmiech z buzi mu nie znika. |
|||
* '''<del>Oluwafikayomi Oluwadamilola</del> Fikayo Tomori''' (nr 29) – wraz z kolegami <del>fikayo</del> fikają nieźle w drużynie młodzieżowej, więc dostał szansę na debiut w dorosłej drużynie. I tę szansę wykorzystał, oczywiście po kilkunastu wypożyczeniach. W trudności nazwiska bezkonkurencyjnie zwycięża. |
|||
* '''Emerson Palmieri''' (nr 33) – jeden z dwóch Włochów w Chelsea, którzy są tak naprawdę Brazylijczykami. Ściągnięty aby zastąpić Alonso. Nie potrafi zastąpić nawet statystycznego ławogrzacza. |
|||
=== Pomocnicy === |
|||
| ⚫ | |||
| ⚫ | |||
| ⚫ | |||
* '''Ruben Loftus-<s>Dzik</s>Cheek''' (nr 12) – zaliczył debiut w Lidze Mistrzów, co jest już sporym osiągnięciem jak na wychowanka Chelsea. Czarna szklanka, większość sezonu kontuzjowany. |
|||
* {{t|[[Petr Čech]]|numer 1}} mistrz nad mistrzami, dawno temu rozpieszczony nagrodami UEFA i FIFA. Kiedyś wbiegł w napastnika i go bolała głowa. Od tego czasu mama każe mu grać w kasku rowerowym , żeby sobie nie zrobił krzywdy, przez co nic nie widzi i zawsze rzuca się w odwrotną stronę niż leci piłka. Znany jako czołgista z czterech pancernych, Gustlik jest jego idolem, w tygodniu jeździ do kraju żeby służyć w armii czeskiej. |
|||
* '''Pedro''' (nr 11) – niechciany już w Barcelonie, sprzątnięty z przed nosa Manchesterowi. W Chelsea też już niechciany, siedzi tam chyba z przyzwyczajenia. |
|||
* {{t|[[Mark Schwarzer]]|nr 23}}świeżutki nabytek z [[Fulham]]. Gra jako trzeci słupek w bramce. Świetny także jako przyrząd do grzania ławy. Najstarszy piłkarz w klubie. |
|||
* '''N'Golo Kanté''' (nr 7) – nabytek od mistrzów Anglii. Łysy Murzyn sprowadzony w miejsce Ramiresa, czyli innego łysego Murzyna. Legenda głosi, że ktoś go kiedyś nie lubił. Wtedy N'Golo przyjechał do niego na rowerze i pomógł mu zmienić zdanie. |
|||
* '''Jorginho''' (nr 5) – kolejny z brazylijskich Włochów. Dobrze strzela karne i denerwuje wychowanków. |
|||
* '''Mateo Kovačić''' (nr 17) – wypożyczony z Realu, potem zatrzymany na stałe dzięki luce w zakazie transferowym. Potężny Chorwat. |
|||
* '''Mason Mount''' (nr 19) – wysoki i strzela. Oficjalnie nauczył się gry na wypożyczeniach, nieoficjalnie w loży masońskiej. |
|||
* '''Callum Hudson-Odoi''' (nr 20) – kolejny z czarnych szklanek z dwoma nazwiskami. A szkoda, bo przed połamaniem się grał naprawdę świetnie, a teraz nie dorasta sam sobie do pięt. |
|||
* '''Christian Pulisic''' (nr 22) – nie ''Pulisić'', tylko ''Pulisik'', bo pomimo że Chorwat, to tak naprawdę Amerykanin. Jest nawet szybki. |
|||
* '''Billy Gilmour''' (nr 47) – młody Szkot, fan [[Pink Floyd]]. |
|||
* '''Marco van Ginkel''' (numeru pewnie nie zna nawet on sam) – co on tu jeszcze robi? To wie pewnie tylko Lampard. |
|||
=== |
=== Napastnicy === |
||
* '''Michy Batshuayi''' (nr 23) – kolejny konkurent w zawodach na najtrudniejsze do wypowiedzenia nazwisko. Czarny napastnik ze śmieszną fryzurą, przechodzi z Marsylii… toż to nowy Drogba! |
|||
* {{t|[[John Terry]]|nr 26}}kapitan drużyny, strzelił ileś tam bramek, wystąpił w iluś tam meczach, gra w sumie nieźle. Przestrzelił karnego podczas Finału LM, w 2008 roku, dzięki czemu Chelsea nie dostało upragnionego mistrzostwa. Wszystkie żony nowych piłkarzy przechodzą u niego testy medyczne. Ale i tak wszyscy go kochają(?) bo jak można go nie lubić? |
|||
* '''<del>Kevin Oghetenega Tamaraebi</del> Tammy <del>Bakumo-</del>Abraham''' (nr 9) – po wielu wypożyczeniach wrócił silniejszy, i teraz jest pierwszym napastnikiem Chelsea. Jedyną liczbą która może równać się ilości liter w jego pełnym nazwisku jest liczba bramek, które strzelił. |
|||
* {{t|[[David Luiz]]|nr 4}}wrzucony w paczce jako dodatek do Torresa. Wygląda jak mop. |
|||
* '''Olivier Giroud''' (nr 18) – najpiękniejszy z najpiękniejszych. Mimo wieku potrafi strzelać i uwodzić, niestety z bieganiem już gorzej. |
|||
* {{t|[[Ashley Cole]]|nr 3}}zdradzał żonę, właściwie nie wiadomo po co, ponieważ on sam chyba nie wie. W każdym razie, jest ona (żona) niezwykle urodziwa. |
|||
* {{t|[[Nathan Aké]]|nr 57}}młody Cho...[[Holandia|Holender]], zabójczo podobny do Gullita. |
|||
* {{t|[[Branislav Ivanović]]|nr 2}}podobno strzelił Liverpoolowi dwie bramki podczas ćwierćfinału Ligi Mistrzów (ale nikt mu nie wierzy, bo nie dał screena). Wszyscy go kochają, bo jest brzydki i brzydki. Czasem myli obronę z atakiem, ostatecznie z korzyścią dla drużyny. W obu polach karnych lepszy niż Torres. |
|||
* {{t|[[Gary Cahill]]|nr 24}}przyszedł do Chelsea z cienkiego Boltonu. Zarabia 80 tys. tygodniowo, siedząc na ławie. |
|||
* {{t|[[Ryan Bertrand]]|nr 34}}świetnie go znają w niższych ligach. Wejdzie raz kiedyś, gdy Di Matteo da Cole'owi odpocząć. Ale z Bayernem w finale LM zagrał. |
|||
| ⚫ | |||
* {{t|[[Tomas Kalas]]|nr 33}}do tej pory w barwach Chelsea wystąpił w dwóch meczach. Kiedyś tam grał regularnie, ale ktoś to w ogóle pamięta? |
|||
=== |
=== Trener === |
||
* '''Frank Lampard''' – legenda klubu, chwalony za ilość młodych i wychowanków w jego składzie. A że nie ma większego wyboru przez zakaz transferowy? Ćśś… |
|||
* {{t|[[Victor Moses]]|nr 13}} gwiazda reprezentacji Nigerii. Szybki jak 1/4 Walcotta. '''Na wypożyczeniu w Liverpoolu.''' |
|||
* {{t|[[Frank Lampard]]|nr 8}}nie, nie jest nawet w 1/4 tak szybki jak lampart. Jednak potrafi ostro pierdolnąć, ma parę rekordów i żonę modelkę która nie chce mu dać. |
|||
* {{t|[[Josh McEachran]]|nr 20}}podobny do kanoniera Wilshere'a. Jest dobry, więc zostanie wypożyczony, a potem sprzedany. |
|||
* {{t|[[Michael Essien]]|nr 5}} Ghańczyk, lepszy od Eto'o i Drogby. Średnio raz na rok doznaje rocznej kontuzji. |
|||
* {{t|[[John Obi Mikel|John Obi-Wan Mikel]]|nr 12}}<s>legenda głosi, że w roku, w którym strzeli gola w Chelsea, nastąpi niechybny koniec świata.</s> W lidze już strzelił, w pucharach strzelał wcześniej. Prawdopodobnie to Obi Van Kenobi. |
|||
* {{t|[[Juan Mata]]|nr 10}}lubi się kłócić na boisku i nieźle imprezować poza nim. Ale piłkarz z niego świetny, więc niech se robi co chce. |
|||
* {{t|[[Kevin De Bruyne]]|nr 15}}młody talent, obecnie na wypożyczeniu w Werderze. Wkrótce podzieli los Stocha (Miroslava, nie [[Kamil Stoch|Kamila]]) czy Maticia. |
|||
* {{t|[[Eden Hazard]]|nr 17}}więcej czasu spędza w kasynach, niż na boisku. Jakimś cudem wybrany najlepszym piłkarzem Ligue 1. Dwa razy! Chelsea pokochał gdy wygrała Ligę Mistrzów. Z jakiegoś powodu nie lubi chłopców od podawania piłek. |
|||
* {{t|[[Marko Marin]]|nr 21}}nazywany niemieckim „Ronaldinho”, jednak ani twarz, ani umiejętności go nie przypominają. Jest lepszy od Kalou. Oo! Na grę w Chelsea wystarczy. |
|||
* {{t|[[Oscar]]|nr 11}}nikomu nieznany no-name za 25 baniek. Jest lepszy od Ganso i Lucasa. Nowy Kaka. Jest drugą, zaraz po Özilu emotikonką. Twarz Brazylijczyka przypomina ^_- po charakterystycznym ułożeniu brwi. |
|||
* {{t|[[Ramires]]|nr 7}}strzelił fantastyczną bramkę przeciwko Barcelonie. Podczas meczów klubowych (szczególnie w akcjach sam na sam) woli się przewracać i udawać faulowanego, niż dać prowadzenie swojej drużynie. |
|||
* {{t|[[André Schürrle|André <s>Szurne</s> Schürrle]] |nr 14}}nie ważne czy napastnik czy pomocnik, i tak zawsze zamiast niego zagra [[Eden Hazard|Hazard]]. [[José Mourinho|Mou]] ściągnął go do [[Chelsea|Kraju kasy]], bo chciał, żeby [[Marko Marin|Marin]] miał towarzystwo. Prędzej czy później i tak Marina po sezonie <s>wywalili</s> wypożyczyli więc Andre się nudzi... |
|||
| ⚫ | |||
* {{t|[[Marco Van Ginkel]] [[Justin Bieber|aka Bieber]] |nr 16}}nowy nabytek Chelsea. Grał nieźle, ale niedługo. W meczu ze Swindon złapał kontuzję i tyle go widzieli. |
|||
* {{t|[[Nemanja Matić]] |nr 21}}nowy - stary piłkarz Chelsea. Sprzedany za 4 mln i [[David Luiz|mopa]], kupiony za 25 baniek; mimo to Mourinho uważa, że <s>Benfica</s> Chelsea zrobiła dobry interes. |
|||
== Zobacz też == |
|||
* [[Arsenal F.C.]] |
|||
* {{t|[[Fernando Torres]]|nr 9}}był zajebisty, niestety był. Chelsea i on to raczej nieudany związek, choć strzelił se bramkę taką fajną w meczu z Dumą Mahoni. A Roberto Di Matteo (czytaj: ten, co żuje gumę) się cieszy. Przez prawie 2 lata strzelił dla Chelsea tyle goli, ile Robin van Persie w Manchesterze United przez swoje pierwsze 20 kilka meczów dla tej drużyny. Nienowy Drogba. |
|||
* [[Liverpool F.C.]] |
|||
* {{t|[[Demba Ba]]|nr 19}} nowy Drogba o jajowym kształcie głowy. Raz, po strzeleniu bramki, potknął się i przyrżnął głową w murawę, od teraz to jego nowa cieszynka. |
|||
* [[Manchester City F.C.]] |
|||
* {{t|[[Romelu Lukaku]]|nr 18}}18-sto latek, również nowy Drogba. Kocha Chelsea od zawsze, ale zastanawia się czy nie odejść - bo jest zbyt dobry. Z wykształcenia gangster. |
|||
* [[Manchester United F.C.]] |
|||
* {{t|[[Samuel Eto'o]]|nr 29}}Chce żyć jak biały, więc Romek na pewno sprosta jego wymaganiom. Może on jest wreszcie nowym Drogbą? Zobaczymy, jeśli w pół roku strzeli tyle co Torres przez dwa lata, to jest dobry. |
|||
* [[reprezentacja Anglii w piłce nożnej]] |
|||
{{Przypisy}} |
|||
| ⚫ | |||
* {{t|[[José Mourinho|Jose Mourinho]]}} po <del>wypierdoleniu</del> odejściu w 2007 roku prowadził Inter, a w latach 2010–2013 Real Madryt. Postanowił wrócić na ukochane Stamford Bridge. Został skrytykowany przez Iniestę za brzydkie i niegrzeczne zachowanie. |
|||
== Piłkarze wypożyczeni == |
|||
* {{t|[[Romelu Lukaku]], [[Josh McEachran]], [[Kevin De Bruyne]], [[Oriol Romeu]], [[Marko Marin]]}}o nich wyżej. |
|||
* {{t|[[Thibaut Courtois]]}}za jakieś 2-3 sezony podstawowy bramkarz rezerw Chelsea. |
|||
* {{t|[[Matej Delać]]}}przyszła gwiazda klubu nPower League Two. |
|||
* {{t|[[Tomas Kalas]]}}Pepik. Nic więcej o nim nie wiadomo. |
|||
* {{t|[[Gaël Kakuta]]}}prawie jak Kalkuta. Kolejny zmarnowany talent. |
|||
* {{t|[[Patrick van Aanholt]]}}klubowy kolega z Vitesse dwóch powyższych panów. |
|||
* {{t|[[Jeffrey Bruma]]}}jego brat to były gracz m.in. [[Lech Poznań|Lecha Poznań]]. |
|||
* {{t|[[Lucas Piazón]]}}kolejny ,,Nowy [[Kaká]]''. |
|||
* {{t|[[Ulises Dávila]]}}że kto? |
|||
* {{t|[[Thorgan Hazard]]}}braciszek kopacza chłopców do podawania piłek. Brat wciąż uczy go, jak grać w piłkę, więc poszedł z nim do Londynu. [[José Mourinho|Mou]] woli jednak, aby Thorgan nauczył się samodzielności. |
|||
* {{t|[[Christian Atsu]]}}przylazł z porto, bo bał się "sportugalszczenia", a tak na serio to nie wiadomo czemu... |
|||
{{Liga angielska}} |
{{Liga angielska}} |
||
{{ECA}} |
|||
[[en:Chel$ki Abramograd F.C.]] |
[[en:Chel$ki Abramograd F.C.]] |
||
[[fr:Chelsea]] |
[[fr:Chelsea]] |
||
| Linia 84: | Linia 72: | ||
[[ko:돈스키 FC]] |
[[ko:돈스키 FC]] |
||
[[no:Chelsea FC]] |
[[no:Chelsea FC]] |
||
[[pt:Chelsea Football Club]] |
|||
[[sv:Chelsea]] |
[[sv:Chelsea]] |
||
[[th:เชลล์สี]] |
[[th:เชลล์สี]] |
||
[[zh-tw:皇家雀爾西]] |
[[zh-tw:皇家雀爾西]] |
||
[[Kategoria:Angielskie kluby piłkarskie]] |
[[Kategoria:Angielskie kluby piłkarskie]] |
||
Aktualna wersja na dzień 13:25, 13 lut 2022
Mamy najlepszych graczy oraz – wybaczcie jeśli jestem arogancki – najlepszego trenera.
- Jose Mourinho o sobie. Nie, nie jest arogancki
Pieniądze to nie wszystko.
- Porzekadło ludowe, pasuje do Chelsea, co nie?
Chelsea Football Club – założona w 1905 roku drużyna piłkarska z Anglii. Jej siedzibą jest Stamford Bitch. Co prawda jej właściwa historia zaczęła się, gdy Roman Abramowicz przybył w 2003 roku, aby dołączyć Chelsea do swojej kolekcji klubów piłkarskich, jednak kibice kozaczą, że ich klub posiada tradycję. Drużyna obecnie ma zaszczyt grać w Premier League, co idzie jej całkiem, całkiem i nawet udało się jej wygrać w zeszłym sezonie, przez słabą dyspozycję innych zespołów z De Bik For. Mają pięć mistrzostw Anglii, i trochę pucharów od UEFA, w tym Czempions Lig w 2012. Chelsea najczęściej gra systemem 7-3-0. Głównym założeniem tej taktyki jest zamurowanie dostępu do własnej bramki i ostre kopanie przeciwnika po nogach. Pierwszy raz zastosowano ją w dwumeczu z Barcą. Pamiętamy jak się to skończyło.
Nudna historia[edytuj • edytuj kod]
E.P.R. (Era Przed Romkiem)[edytuj • edytuj kod]
W 1905 dwóch przedsiębiorcom zachciało się klubu. No to go założyli. Ich zespół nazwali od dzielnicy, Chelsea, a w herbie umieścili czarnego kutasa. Drużyna miała niebieskie różowe, toteż nazywano ich „The Gejs”, choć nie byli czarni. Na początek Różowi zajęli trzecie miejsce w czwartej lidze, którą angielska federacja dla niepoznaki nazwała League Two. I byli szczęśliwi. (Jeee!) W 1914 dostali się do finału Pucharu Anglii. I byli szczęśliwi. (Jeee!) Przegrali trzy do zera. I byli nieszczęśliwi. (Łeee...)
Przez 25 lat klub telepał się po 4 i 3 lidze. Ale w 1931 udało im się dostać do Premiership, co było niewątpliwym sukcesem. Nowy trener, Ted Drake, od 1951 reformował klub. Główną reformą było usunięcie rencisty z herbu. Jednak niebiescy musieli męczyć się 24 lata, zanim udało im się zdobyć mistrzostwo, w 1955. (Umiesz dodawać?) Potem, przez kilkadziesiąt lat utrzmywali się w Premier League, ale żadnego tytułu nie udało im się zdobyć. Jej, przepraszam, mieli Puchary Anglii, i Puchar Rasistów Pucharów. Stopniowo klub podupadał, a remont Stanford Bridge w latach siedemdziesiątych zniszczył jego finanse.
W konsekwencji leserstwa, lenistwa i gnuśności w 1989 spierdolili się do drugiej ligi, ale tylko na 4 lata. Po powrocie do Premiership grała u nich cała armia „kim on jest?”, a ich sukcesów było tyle co pingwinów na Grenlandii.
ROMEK![edytuj • edytuj kod]
W 2003 Roman Abramowicz kupił klub i dzięki swojemu geniuszowi kupił mnóstwo słynnych piłkarzy. W końcu kupili wygrali Ligę Mistrzów w 2012 roku, pod wodzą Roberto Di Matteo, którego zadaniem było uratować sezon po „wielkim” asystencie Józka czyli Andre Villasu-Boasu, przez którego ekipa była 5. w lidze i dostała dwa szybkie i jeden spacerowy od Napoli.
Mocarna kadra na podbój sezonu 2019/2020[edytuj • edytuj kod]
Bramkarze[edytuj • edytuj kod]
- Kepa Arrizabalaga (nr 1) – kupiony na szybko po sprzedaniu Courtoisa do Realu. Gra w kratkę, to znaczy: czasem źle, czasem fatalnie.
- Willy Caballero (nr 13) – legednarny Łysy z
BrazzersChelsea. Mimo że jest młodszy od trenera o ledwo trzy lata, wciąż trzyma poziom. Poziom trzeciej ligi. - Jamie Cummings (nr 31) – jak to trzeci bramkarz, nie ma najmniejszych szans na choćby minutę na boisku. Jakimś cudem jeszcze nie był wypożyczony (ale to się zmieni).
Obrońcy[edytuj • edytuj kod]
- Antonio Rüdiger (nr 2) – prawdziwy Niemiec, potężny jak przeciętna koparka. Okazjonalnie wycina przeciwników lub samego siebie na pół sezonu.
- Marcos Alonso (nr 3) – w zasadzie raczej skrzydłowy lub wahadłowy, ale z braku laku gra na lewej obronie. Piękny niczym Adonis, strzela bramki ale w obronie jest cienki niczym Wawrzyniak.
- Andreas Christensen (nr 4) – kolejny z wychowanków, który dostał szansę po wypożyczeniu. Czasem nawet komuś piłkę zabierze.
- Reece James (nr 24) – w odróżnieniu od kolegów posiadających dwa nazwiska, sam ma dwa imiona. Jest szybki, a z jego pozostałych zalet można wymienić m.in. szybkość, prędkość oraz czas na setkę.
- César Azpilicueta (nr 28) – kapitan drużyny. Wymawiając jego nazwisko można sobie połamać język. Jest Hiszpanem i nawet wystąpił na Igrzyskach. Idealny poziom dla Chelsea.
- Kurt Happy Zouma (nr 15) – dwudziestokilkuletni Murzyn z Francji, po powrocie z kilku wypożyczeń czasem gra w pierwszym składzie. Zgodnie z drugim imieniem uśmiech z buzi mu nie znika.
Oluwafikayomi OluwadamilolaFikayo Tomori (nr 29) – wraz z kolegamifikayofikają nieźle w drużynie młodzieżowej, więc dostał szansę na debiut w dorosłej drużynie. I tę szansę wykorzystał, oczywiście po kilkunastu wypożyczeniach. W trudności nazwiska bezkonkurencyjnie zwycięża.- Emerson Palmieri (nr 33) – jeden z dwóch Włochów w Chelsea, którzy są tak naprawdę Brazylijczykami. Ściągnięty aby zastąpić Alonso. Nie potrafi zastąpić nawet statystycznego ławogrzacza.
Pomocnicy[edytuj • edytuj kod]
Will.I.AmWillian (nr 10) – kupiony jako przyrząd do grzania ławy, gra jednak lepiej od połowy składu Chelsea. Strzelił pięknego gola przeciwko Norwich[1].- Ruben Loftus-
DzikCheek (nr 12) – zaliczył debiut w Lidze Mistrzów, co jest już sporym osiągnięciem jak na wychowanka Chelsea. Czarna szklanka, większość sezonu kontuzjowany. - Pedro (nr 11) – niechciany już w Barcelonie, sprzątnięty z przed nosa Manchesterowi. W Chelsea też już niechciany, siedzi tam chyba z przyzwyczajenia.
- N'Golo Kanté (nr 7) – nabytek od mistrzów Anglii. Łysy Murzyn sprowadzony w miejsce Ramiresa, czyli innego łysego Murzyna. Legenda głosi, że ktoś go kiedyś nie lubił. Wtedy N'Golo przyjechał do niego na rowerze i pomógł mu zmienić zdanie.
- Jorginho (nr 5) – kolejny z brazylijskich Włochów. Dobrze strzela karne i denerwuje wychowanków.
- Mateo Kovačić (nr 17) – wypożyczony z Realu, potem zatrzymany na stałe dzięki luce w zakazie transferowym. Potężny Chorwat.
- Mason Mount (nr 19) – wysoki i strzela. Oficjalnie nauczył się gry na wypożyczeniach, nieoficjalnie w loży masońskiej.
- Callum Hudson-Odoi (nr 20) – kolejny z czarnych szklanek z dwoma nazwiskami. A szkoda, bo przed połamaniem się grał naprawdę świetnie, a teraz nie dorasta sam sobie do pięt.
- Christian Pulisic (nr 22) – nie Pulisić, tylko Pulisik, bo pomimo że Chorwat, to tak naprawdę Amerykanin. Jest nawet szybki.
- Billy Gilmour (nr 47) – młody Szkot, fan Pink Floyd.
- Marco van Ginkel (numeru pewnie nie zna nawet on sam) – co on tu jeszcze robi? To wie pewnie tylko Lampard.
Napastnicy[edytuj • edytuj kod]
- Michy Batshuayi (nr 23) – kolejny konkurent w zawodach na najtrudniejsze do wypowiedzenia nazwisko. Czarny napastnik ze śmieszną fryzurą, przechodzi z Marsylii… toż to nowy Drogba!
Kevin Oghetenega TamaraebiTammyBakumo-Abraham (nr 9) – po wielu wypożyczeniach wrócił silniejszy, i teraz jest pierwszym napastnikiem Chelsea. Jedyną liczbą która może równać się ilości liter w jego pełnym nazwisku jest liczba bramek, które strzelił.- Olivier Giroud (nr 18) – najpiękniejszy z najpiękniejszych. Mimo wieku potrafi strzelać i uwodzić, niestety z bieganiem już gorzej.
Trener[edytuj • edytuj kod]
- Frank Lampard – legenda klubu, chwalony za ilość młodych i wychowanków w jego składzie. A że nie ma większego wyboru przez zakaz transferowy? Ćśś…
Zobacz też[edytuj • edytuj kod]
- Arsenal F.C.
- Liverpool F.C.
- Manchester City F.C.
- Manchester United F.C.
- reprezentacja Anglii w piłce nożnej
Przypisy
- ↑ Phi! Przeciętny Polak i tak by strzelił lepszą
• 
