Herkules Poirot: Różnice pomiędzy wersjami
Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
Znacznik: edytor źródłowy |
GriegorBOT (dyskusja • edycje) M (added Category:Belgia using HotCat) |
||
(Nie pokazano 17 wersji utworzonych przez 11 użytkowników) | |||
Linia 1: | Linia 1: | ||
'''Herkules Poirot''' (czyt. ''Herkules Płaro'', ur. przed I wojną światową, zm. w [[1976]]) – postać z książek Agathy Christie i jeden z najsławniejszych i najobrzydliwiej bogatych detektywów zaraz po [[Sherlock Holmes|panu Sherlocku]]. |
'''Herkules Poirot''' (czyt. ''Herkules Płaro'', ur. przed I wojną światową, zm. w [[1976]]) – postać z książek [[Agatha Christie|Agathy Christie]] i jeden z najsławniejszych i najobrzydliwiej bogatych detektywów zaraz po [[Sherlock Holmes|panu Sherlocku]]. |
||
== Wygląd i charakter == |
== Wygląd i charakter == |
||
Pan Herkules nosi zwykle: garnitur ze [[Lumpeks|szmateksu]], spodnie po prapradziadku, laskę |
Pan Herkules nosi zwykle: garnitur ze [[Lumpeks|szmateksu]], spodnie po prapradziadku, laskę, [[monokl]] zabrany Szalonookiemu Moody'emu i lakierki wątpliwej jakości. Poirot jest niskim nałogowym pedantem, usilnie starającym się być [[dżentelmen]]em. Chroni swoje wąsy jakby to było 100000 [[dolar]]ów<ref>Za jego czasów dolar stał wysoko</ref>. |
||
Poirot jest niskim, nałogowym <del>pedałem</del> pedantem, usilnie starającym się być dżentelmenem. Chroni swoje wąsy jakby to było 100000 dolarów<ref>Za jego czasów dolar stał wysoko.</ref>. |
|||
== Czym dokładnie zajmuje się i zajmował Herkules Poirot? == |
|||
Herkules jest belgijskim (choć niektórzy uważają, że francuskim) prywatnym detektywem. |
|||
Wcześniej był policjantem i mieszkał w rodzinnej Belgii, następnie przeprowadził się do [[Wielka Brytania|Anglii]]. |
|||
== Jak Poirot rozwiązuje zagadki? == |
== Jak Poirot rozwiązuje zagadki? == |
||
Oto typowy plan rozwiązywania zagadek przez Poirota: |
Oto typowy plan rozwiązywania zagadek przez Poirota: |
||
# Herkules jakimś |
# Herkules jakimś [[cud]]em jest tam, gdzie kogoś [[morderstwo|zamordowano]] lub pojawia w połowie akcji książki, żeby odkryć kto zabił. |
||
# Przesłuchuje wszystkich po kolei. Podczas przesłuchania, wydaje się stosować znane z [[Harry Potter|Harry'ego Pottera]] veritaserum (być może także to podjumał Szalonookiemu?). Wszyscy jego rozmówcy, nawet jeśli spotkali go tego samego dnia, bez oporów zwierzają mu się z największych sekretów, rodzinnych brudów oraz [[fetysz]]y. Wyjątkiem jest oczywiście morderca, choć zwykle i on papla na tyle dużo, żeby dać detektywowi do myślenia. |
|||
# Przesłuchuje wszystkich po kolei. |
|||
# Umiera ktoś inny. |
# Umiera ktoś inny. |
||
# Herkules znowu przesłuchuje, a w międzyczasie zwykle umiera ktoś inny. |
# Herkules znowu przesłuchuje, a w międzyczasie zwykle umiera ktoś inny. |
||
# Po serii przesłuchań i wypiciu pół litra [[Wódka|czystej]], Poirot wysyła list do wróżki która mówi mu kto jest winny, po czym przypisuje sobie zasługi. zawstydzając policjantów,którzy nie domyślili się, kto jest winny. |
# Po serii przesłuchań i wypiciu pół litra [[Wódka|czystej]], Poirot wysyła list do wróżki która mówi mu kto jest winny, po czym przypisuje sobie zasługi. zawstydzając policjantów, którzy nie domyślili się, kto jest winny. |
||
# Ogłoszenie werdyktu Herkulesa odbywa się każdorazowo poprzez zebranie w jednym miejscu wszystkich (niekiedy także i nieżyjących) bohaterów dramatu i jest poprzedzone długą dyskusją, podczas której Herkules wyciąga na światło dzienne wszystkie brudy każdego z osobna. Nawet jeśli morderca jest tylko jeden, i tak większość postaci okazuje się przy okazji ukrytymi [[gej]]ami, [[kleptoman]]anami, niewiernymi żonami, oszustami finansowymi lub kimś, kto trzy lata wcześniej nie zapłacił za [[frytki]] w Mac'u. |
|||
# Zdemaskowany morderca w pierwszej chwili reaguje słowami „Ależ to jakieś niedorzeczności, monsieur Poirot!”, ale gdy sprytny Belg przedstawia kolejne dowody, nawet najtwardszy koksu pęka i wsypuje się doszczętnie. Względnie [[Samobójstwo|strzela sobie w łeb]] na oczach wszystkich. |
|||
== Ciekawostki == |
== Ciekawostki == |
||
⚫ | |||
* Herkules to imię mitycznego półboga z greckich mitów<ref>Jakby [[Idiota|ktoś]] nie wiedział.</ref>. |
|||
⚫ | |||
* Według Herkulesa każdą zagadkę można rozwiązać myśleniem; do śmierci nikt go nie wyprowadził z błędu. |
* Według Herkulesa każdą zagadkę można rozwiązać myśleniem; do śmierci nikt go nie wyprowadził z błędu. |
||
* Część zagadek Herkules rozwiązywał wraz ze swoim angielskim ''przyjacielem'', niejakim Arthurem Hastingsem, którego zadaniem było głównie rżnięcie głupa, adorowanie wyczynów detektywa, a czasem naprowadzanie go na rozwiązanie zagadki jednym wypowiedzianym mimochodem zdaniem. |
|||
* Poirot ma fioła na punkcie <del>Syberii</del> symetrii. |
|||
== Zobacz też == |
|||
== Niektóre książki, w których o nim przeczytasz == |
|||
* [[Mateusz Żmigrodzki]] |
|||
* '''Morderstwo w Orient Expressie''' – tutaj był tylko jeden zamordowany i aż 12 winnych, którym Poirot odpuścił karę<ref>Autorka nie napisała, ile mu za to zapłacili.</ref>. |
|||
* [[Sherlock Holmes]] |
|||
* '''Kurtyna''' – tu Herkules popełnia samobójstwo i w wyniku tego umiera<ref>Kto by się spodziewał?</ref>. |
|||
* '''Inicjały zbrodni'''– tym razem jest to książka Sophie Hannah <del>[[Hannah Montana|Montany]]</del> z 2014 roku, której akcja dzieje się gdzieś w latach trzydziestych ubiegłego wieku. |
|||
{{przypisy}} |
{{przypisy}} |
||
{{stub|pos}} |
|||
[[Kategoria: |
[[Kategoria:Fikcyjni detektywi|Poirot, Herkules]] |
||
[[Kategoria:Belgia]] |
Aktualna wersja na dzień 20:35, 13 maj 2021
Herkules Poirot (czyt. Herkules Płaro, ur. przed I wojną światową, zm. w 1976) – postać z książek Agathy Christie i jeden z najsławniejszych i najobrzydliwiej bogatych detektywów zaraz po panu Sherlocku.
Wygląd i charakter[edytuj • edytuj kod]
Pan Herkules nosi zwykle: garnitur ze szmateksu, spodnie po prapradziadku, laskę, monokl zabrany Szalonookiemu Moody'emu i lakierki wątpliwej jakości. Poirot jest niskim nałogowym pedantem, usilnie starającym się być dżentelmenem. Chroni swoje wąsy jakby to było 100000 dolarów[1].
Jak Poirot rozwiązuje zagadki?[edytuj • edytuj kod]
Oto typowy plan rozwiązywania zagadek przez Poirota:
- Herkules jakimś cudem jest tam, gdzie kogoś zamordowano lub pojawia w połowie akcji książki, żeby odkryć kto zabił.
- Przesłuchuje wszystkich po kolei. Podczas przesłuchania, wydaje się stosować znane z Harry'ego Pottera veritaserum (być może także to podjumał Szalonookiemu?). Wszyscy jego rozmówcy, nawet jeśli spotkali go tego samego dnia, bez oporów zwierzają mu się z największych sekretów, rodzinnych brudów oraz fetyszy. Wyjątkiem jest oczywiście morderca, choć zwykle i on papla na tyle dużo, żeby dać detektywowi do myślenia.
- Umiera ktoś inny.
- Herkules znowu przesłuchuje, a w międzyczasie zwykle umiera ktoś inny.
- Po serii przesłuchań i wypiciu pół litra czystej, Poirot wysyła list do wróżki która mówi mu kto jest winny, po czym przypisuje sobie zasługi. zawstydzając policjantów, którzy nie domyślili się, kto jest winny.
- Ogłoszenie werdyktu Herkulesa odbywa się każdorazowo poprzez zebranie w jednym miejscu wszystkich (niekiedy także i nieżyjących) bohaterów dramatu i jest poprzedzone długą dyskusją, podczas której Herkules wyciąga na światło dzienne wszystkie brudy każdego z osobna. Nawet jeśli morderca jest tylko jeden, i tak większość postaci okazuje się przy okazji ukrytymi gejami, kleptomananami, niewiernymi żonami, oszustami finansowymi lub kimś, kto trzy lata wcześniej nie zapłacił za frytki w Mac'u.
- Zdemaskowany morderca w pierwszej chwili reaguje słowami „Ależ to jakieś niedorzeczności, monsieur Poirot!”, ale gdy sprytny Belg przedstawia kolejne dowody, nawet najtwardszy koksu pęka i wsypuje się doszczętnie. Względnie strzela sobie w łeb na oczach wszystkich.
Ciekawostki[edytuj • edytuj kod]
- Mimo że Poirot jest bardzo sławny, to i tak prawie nikt go nie rozpoznaje.
- Według Herkulesa każdą zagadkę można rozwiązać myśleniem; do śmierci nikt go nie wyprowadził z błędu.
- Część zagadek Herkules rozwiązywał wraz ze swoim angielskim przyjacielem, niejakim Arthurem Hastingsem, którego zadaniem było głównie rżnięcie głupa, adorowanie wyczynów detektywa, a czasem naprowadzanie go na rozwiązanie zagadki jednym wypowiedzianym mimochodem zdaniem.
Zobacz też[edytuj • edytuj kod]
Przypisy
- ↑ Za jego czasów dolar stał wysoko