Porucznik Rżewski: Różnice pomiędzy wersjami
Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
Znacznik: edytor wizualny |
GriegorBOT (dyskusja • edycje) (Usunięcie dowcipów, które nie są nasze i spokojnie można znaleźć je w internecie w wielu miejscach, więc nie mamy do nich praw. A Amoniakowi przekazuję, że kategoria fikcyjni wojskowi pasuje, gdyż Rżewski jest postacią fikcyjną i żołnierzem (porucznikiem) wojsk carskiej Rosji.) |
||
| (Nie pokazano 17 wersji utworzonych przez 4 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
'''Porucznik Dmitrij Rżewski''' – najdzielniejszy z huzarów, koneser damskich wdzięków, dusza towarzystwa, znawca [[Napój alkoholowy|alkoholi]], postrach rogacizny i wszystkiego co na drzewo nie ucieka. Postać tak prawdziwa, że niemalże legendarna, a nawet [[Anegdota|anegdotyczna]]. Zawodowo oficer huzarów, prywatnie namiętny kochanek żony Pierre’a Bezuchowa, Nataszy Rostowej oraz każdej napotkanej kobiety, [[owca|owcy]], [[koń|klaczy]], [[krowa|krowy]], a w szczególnych przypadkach nawet [[kura|kury]]. Subtelny w mowie, w uczynkach ostrożny. |
|||
[[Plik:Porucznik Rżewski.jpg|thumb|Porucznik Dmitrij Rżewski]] |
|||
'''Porucznik Dmitrij Rżewski''' – najdzielniejszy z huzarów w służbie carskiej Rosji, koneser damskich wdzięków, dusza towarzystwa, znawca [[Napój alkoholowy|alkoholi]], postrach rogacizny i wszystkiego co na drzewo nie ucieka. Postać tak prawdziwa, że niemalże legendarna, a nawet anegdotyczna. Swym stylem życia zawstydził by i [[The Rolling Stones|Rolling Stonesów]]. |
|||
Bohater niezliczonych anegdot i opowiastek pokazujących w odrobinę krzywym zwierciadle jego nienaganne maniery, wyczucie taktu i elokwencję. |
|||
== |
== Rżewski a sprawy płci pięknej == |
||
Mimo że porucznik pił i palił to jednak potrafił uszczęśliwić [[kobieta|kobietę]] 6 do 7 razy w ciągu jednej nocy, gdyż jak sam twierdził ''po prostu lubię tę robotę''. I tu należy oddać sprawiedliwość Rżewskiemu, bo nie zwracał uwagi na urodę, wiek, [[płeć]] i na gatunek. Słowem, oddany całym <del>członkiem</del> sercem sprawie równouprawnienia. |
|||
Zauroczony Nataszą Rostową, która na szczęście była żoną kogoś innego, co bardzo ułatwiało porucznikowi uprawianie z nią [[seks]]u bez zobowiązań. Biorąc Nataszę w pozycji na bobra (na schodach, tak ja na raka, tyle że partnerka gryzie poręcz) był przekonany, że to chrapanie zza ściany pochodzi od oswojonego [[Niedźwiedź|niedźwiedzia]]. |
|||
* '''porucznik Dmitrij Rżewski''' – bo jakżeby inaczej! |
|||
* '''Natasza Rostowa''' – ukochana bratnia dusza Rżewskiego, a także żona Bezuchowa. Nie jest mu jednak wierna i zdradza go z Rżewskim zawsze i wszędzie. Piękna, młoda arystokratka. |
|||
* '''major Pierre Bezuchow''' – mąż Rostowej, dobry przyjaciel Rżewskiego, który nie podejrzewa go o romans ze swoją żona. |
|||
* '''podporucznik''' (zwany też '''kornetem''') – asystent i adiutant Rżewskiego, służący mu za głos rozsądku, którego ten jednak nie słucha. |
|||
== Dzieje porucznika Rżewskiego == |
|||
Zdarzenia z burzliwych dziejów dzielnego porucznika. |
|||
=== Porucznik Rżewski, najlepszy jeździec Rosji === |
|||
Jako jeden z najlepszych żołnierzy w carskiej Rosji, porucznik Rżewski dysponował wieloma umiejętnościami. |
|||
Pewnego razu zazdrosny mąż nakrył Rżewskiego w objęciach swej żony. Ten czym prędzej wyskoczył przez okno, wylądował na ganku, po czym wskoczył na siodło i pocwałował majdanem, aż się za nim kurzyło. W pewnej chwili jednak zreflektował się, że czegoś mu brakuje. |
|||
– A koń gdzie? |
|||
Zwymyślawszy się od ostatnich pogalopował z powrotem. |
|||
=== Wspaniały kompan porucznik Rżewski === |
|||
Pewnego razu pułk huzarów przybył do pewnego cichego i zapomnianego miasteczka. Pierwszego dnia wojacy wypili cały zapas [[wódka|wódki]], po czym zgwałcili wszystkie kobiety i pobili mężczyzn. Drugiego dnia zrujnowali karczmę, zgwałcili wszystkich mężczyzn i pobili kobiety. Trzeciego dnia skonfiskowali cały [[bimber|samogon]] miejscowym bimbrownikom i udali się do obór. Czwartego dnia przyjechał porucznik Rżewski i zaczęły się hulanki… |
|||
=== Porucznik Rżewski, człowiek z głową do interesów === |
|||
Dawno temu porucznik Rżewski spotkał się w restauracji z majorem. |
|||
– Poruczniku – rzekł major. – Widzę, że pan często chodzi do restauracji. Prawie codziennie. A i ile pije i jak baluje! Mnie zawsze brakuje pieniędzy... |
|||
– A co pan robi z pensją, panie majorze? – zapytał z troską Rżewski. |
|||
– Wszystko oddaję żonie. A ona na hulanki nie chce dawać. |
|||
– Nie umie pan postępować z kobietami, panie majorze! Kiedy nie chce dać pieniędzy, niech pan podejdzie do niej od tyłu, pocałuje w szyję i delikatnie weźmie w ramiona. Na pewno da! |
|||
Major wrócił do domu i robi tak, jak mu poradził mu porucznik. Podszedł od tyłu do żony, objął ją, pocałował w szyję. Żona przeciągnęła się z rozkoszą i mówi: |
|||
– Ach, poruczniku, znowu skończyły się pieniążki? |
|||
=== Szczęściarz nad szczęściarze: porucznik Rżewski === |
|||
Rżewski wygrał na loterii. Zamówił najdroższego szampana, kawior i zorganizował bal, jakiego miasto nie widziało. Damy tańczą z oficerami, wódka płynie strumieniami, wszyscy szczęśliwi. Zniesmaczony podporucznik pyta: |
|||
– Panie poruczniku, nie szkoda tak panu pieniędzy? Przecież taka impreza będzie kosztować całą wygraną! |
|||
– Nie będzie! – Rżewski splunął na ziemię. – Ot, dajmy na to, poznałem niedawno pewną damę, która dala mi trochę pieniędzy. Za te pieniądze kupiłem los na loterii, no i wygrałem. Tak sobie teraz pije i przed chwilą poznałem pewną damę. Kupię los... I tak w kółko, podporuczniku, w kółko! |
|||
=== Stan zdrowia porucznika Rżewskiego === |
|||
Rżewski słynął z doskonałego stanu zdrowia i do lekarza nie chodził zbyt często. Razu jednego poszedł jednak i oto powiedział medykowi: |
|||
– Doktorze, po raz kolejny powtarzam, że to tylko wstążka z gorsetu Nataszy Rostowej, który rozwiązywałem bez używania rąk, a nie tasiemiec! |
|||
=== Porucznik Rżewski, król podrywu === |
|||
Porucznik Rżewski usłyszał pewnego razu, że aby zapoznać kobietę, trzeba do niej podejść swobodnie i męsko, porozmawiać o pogodzie, po czym przedstawić się. Pewnego dnia, spacerując ulicami stolicy, spotkał dziewczę cudnej urody, które spacerowało z małym pieskiem. Podszedł do kobiety pewnym krokiem, z całej siły kopnął psa i zagaił: |
|||
– Nisko leci. Chyba na deszcz się zanosi... Nawiasem mówiąc, niech pani pozwoli się przedstawić: porucznik Rżewski. |
|||
=== Z młodości porucznika Rżewskiego === |
|||
Młody porucznik Rżewski przybył do Warszawy po raz pierwszy. Pułkownik od razu polubił młodzieńca i postanowił zabrać go na bal do gubernatora. Przed wejściem do sali balowej powiedział mu: |
|||
– Przedstawię pana gubernatorowej. Zaprosi ją pan do tańca i powie parę komplementów. |
|||
Rżewski tańczy z gubernatorową. |
|||
- Jestem panią oczarowany, ''madame''! Poci się pani o wiele mniej, niż każdy inny tłusty babsztyl pani wzrostu! |
|||
=== Szlachetny porucznik Rżewski === |
|||
– Uratowałem dzisiaj kobietę przed gwałtem – chwali się porucznik Rżewski podporucznikowi. |
|||
– Wspaniale! Jak pan to zrobił? |
|||
– Wytłumaczyłem, że po dobroci będzie lepiej... |
|||
=== Porucznik Rżewski nie kłamie === |
|||
Porucznik Rżewski rozmawiał z Nataszą Roztową. W pewnym momencie poprosił ją o wybaczenie i odszedł. Po chwili wrócił cały mokry. |
|||
– Deszcz? – spytała Natasza Roztowa. |
|||
– Nie, wiatr... |
|||
=== Wspomnienia porucznika Rżewskiego === |
|||
Rżewski przechadza się z kapitanem urokliwymi uliczkami stolicy. Panowie od razu się polubili i rozmawiają na swobodne tematy. |
|||
– Poruczniku, czy w młodości miał pan jakieś hobby? – zapytał kapitan. |
|||
– Nawet dwa! – Rżewski uśmiechnął się spod wąsa. – Polowanie i kobiety. |
|||
– O, to ciekawe. Na co pan polował? |
|||
– Na kobiety. |
|||
=== Elegant porucznik Rżewski === |
|||
Porucznik Rżewski tańczy z Nataszą Roztową. |
|||
– Poruczniku, niezbyt ładnie pan pachnie– zwraca uwagę dama. – Chyba ma pan brudne skarpety. Proszę natychmiast wyjść stąd i je zdjąć! |
|||
Porucznik po kilku minutach powrócił i znowu tańczy z Nataszą. |
|||
– Panie poruczniku, ciągle pan źle pachnie! – Natasza Roztowa wyraźnie się niecierpliwi. – Nie zdjął pan?! |
|||
– Ależ zdjąłem! – broni się porucznik Rżewski eleganckim ruchem wydobywając skarpety spod munduru. |
|||
=== Porucznik Rżewski, człowiek interesu === |
|||
Pewnego razu jadąc pociągiem do Moskwy porucznik Rżewski zdjął skarpety i powiesił je na wieszaku. |
|||
– Czy pan, panie poruczniku - spytał go współpasażer otwierając okno. – Wymienia czasami skarpetki? |
|||
– Oczywiście, ale tylko na wódkę! |
|||
=== Porucznik Rżewski w Paryżu === |
|||
Za butelką wódki w paryskiej kafejce siedzą porucznik Rżewski i książę Golicyn. Orkiestra zaczyna grać ''Emigranckie tango''... |
|||
– Ech...czuję taką tęsknotę za ojczyzną... – wzdycha Rżewski. – Tak by się chciało, choćby zaraz wskoczyć na scenę i nasikać do tego białego fortepianu! |
|||
– Nie można drogi panie, to nie Rosja - smutno odpowiada Golicyn. – Francuzi nie zrozumieją, swołocze... |
|||
=== Kłopoty towarzyskie porucznika Rżewskiego === |
|||
Rżewski poszedł na bal. Pali papierosa, bacznie obserwując tańczące z oficerami damy. Nagle podchodzi do niego urocza niewiasta. |
|||
– Tańczy pan, poruczniku? |
|||
– Kobieto, ja nienawidzę tańczyć. Stoję to sobie i patrzę na tych wyginających się kretynów... |
|||
– A czytał pan może ''Wojnę i pokój''? |
|||
– Ja?! ''Wojnę i pokój''?! Ja nienawidzę czytać! Kiedyś wziąłem w ręce to opasłe dziadostwo, to myślałem, że sam się zrzygam, jak przewróciłem pierwszą kartkę, a później... |
|||
– A czy podoba się panu Paryż? |
|||
– Paryż-raryż... Kurde no, przecież to porąbane miasto! Jak ja nienawidzę Paryża... Bulwary, uliczki... Czym tu się motłoch tak jara, no?! Żmierinka to dopiero miasto! I na fortepian nasikać można i dziewczynki poobmacywać... |
|||
– Poruczniku, a czy...? |
|||
– Nie! |
|||
– Poruczniku, a... |
|||
– Nie, odczep się wreszcie babo durna! |
|||
Dziewczyna odwraca się na pięcie i odchodzi. |
|||
– Ot, poszła sobie... – mruczy Rżewski ze smutkiem. – I znów nie udało się zawrzeć znajomości... |
|||
=== Standardy higieny porucznika Rżewskiego === |
|||
Natasza Rostowa tańczy na balu z oficerami. |
|||
– Jajcew, ma pan kurz na mundurze – mówi złośliwa dama. |
|||
Kapitan wybiega z balu i płacze w krzakach. |
|||
– Kozakow, ma pan zakurzone spodnie. |
|||
Major wybiega z balu, idzie prosto na dworzec i już nigdy nie pojawia się w stolicy. |
|||
– Rżewski, ma pan kurz na butach. |
|||
– To nie kurz, to psia kupa. Jak przyschnie to sama odpadnie. |
|||
=== Rozrywkowy porucznik Rżewski === |
|||
Po nocnej burzy i wielkiej pijatyce wyczołguje się z namiotu porucznik Rżewski. Rozgląda się wokół i filozoficznie ogłasza wszem i wobec: |
|||
– Boże, jaka mgła! |
|||
Za nim wychodzi z namiotu Natasza i mówi, ziewając: |
|||
– Poruczniku! Na początek zdejmijcie z głowy prezerwatywę, a potem prowadźcie tą dyskusję dalej... |
|||
=== Dyskrecja porucznika Rżewskiego === |
|||
Rżewski umówił się na nocną schadzkę w hotelu. Dama, przez baczenie na swą reputację, rzekła mu: |
|||
– Poruczniku, widzę was o północy. Tylko na Boga, zdejmijcie buty... |
|||
Wybiła północ. Cały hotel śpi. Nagle rozlega się głośny stukot. Z pokoju, tylko w koszulę nocą odziana dama wybiega i widzi, jak korytarzem idzie porucznik. |
|||
– Rżewski, co to znaczy?! Miał pan iść boso... |
|||
– Buty mam w rękach - odpowiada Rżewski. |
|||
– To co to tak stuka?! |
|||
– Ostrogi. |
|||
=== Porucznik Rżewski przesadził === |
|||
Porucznik Rżewski wypił dwa litry wódki na balu i zaczął się narzucać damom. Nie zwracał przy tym uwagi ani na urodę, ani na wiek, ani na płeć. |
|||
=== Stan zdrowia porucznika Rżewskiego 2 === |
|||
– Poruczniku Rżewski, czy w czasie ostatniego stosunku używał pan prezerwatywy? |
|||
– Panie doktorze, dlaczego pan wymówił słowo „ostatni” tak ponuro? |
|||
[[Kategoria:Postacie fikcyjne|Rżewski, Porucznik]] |
[[Kategoria:Postacie fikcyjne|Rżewski, Porucznik]] |
||
[[Kategoria: |
[[Kategoria:Rosyjska kultura|Rżewski, Porucznik]] |
||
[[Kategoria: |
[[Kategoria:Fikcyjni wojskowi|Rżewski, Porucznik]] |
||
Aktualna wersja na dzień 15:23, 23 cze 2021
Porucznik Dmitrij Rżewski – najdzielniejszy z huzarów, koneser damskich wdzięków, dusza towarzystwa, znawca alkoholi, postrach rogacizny i wszystkiego co na drzewo nie ucieka. Postać tak prawdziwa, że niemalże legendarna, a nawet anegdotyczna. Zawodowo oficer huzarów, prywatnie namiętny kochanek żony Pierre’a Bezuchowa, Nataszy Rostowej oraz każdej napotkanej kobiety, owcy, klaczy, krowy, a w szczególnych przypadkach nawet kury. Subtelny w mowie, w uczynkach ostrożny.
Bohater niezliczonych anegdot i opowiastek pokazujących w odrobinę krzywym zwierciadle jego nienaganne maniery, wyczucie taktu i elokwencję.
Rżewski a sprawy płci pięknej[edytuj • edytuj kod]
Mimo że porucznik pił i palił to jednak potrafił uszczęśliwić kobietę 6 do 7 razy w ciągu jednej nocy, gdyż jak sam twierdził po prostu lubię tę robotę. I tu należy oddać sprawiedliwość Rżewskiemu, bo nie zwracał uwagi na urodę, wiek, płeć i na gatunek. Słowem, oddany całym członkiem sercem sprawie równouprawnienia.
Zauroczony Nataszą Rostową, która na szczęście była żoną kogoś innego, co bardzo ułatwiało porucznikowi uprawianie z nią seksu bez zobowiązań. Biorąc Nataszę w pozycji na bobra (na schodach, tak ja na raka, tyle że partnerka gryzie poręcz) był przekonany, że to chrapanie zza ściany pochodzi od oswojonego niedźwiedzia.
