Oi!: Różnice pomiędzy wersjami
Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
(nowa strona) |
GriegorBOT (dyskusja • edycje) M (removed Category:Gatunki muzyczne using HotCat) |
||
| (Nie pokazano 21 wersji utworzonych przez 18 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
'''Oi!, street punk''' – podgatunek [[punk rock|punka]] uprawiany przez następców brytyjskiej [[klasa robotnicza|klasy robotniczej]] lat 70. |
|||
== Zespoły == |
|||
<nowiki>Oi!</nowiki>, street punk (punk uliczny) – podgatunek w obrębie muzyki punk, zapoczątkowany w Wielkiej Brytanii pod koniec lat 70. XX w., będący połączeniem klasycznej stylistyki wczesnych zespołów punkowych (The Clash, The Ramones) i rockowych, takich jak The Rolling Stones, The Who; także określenie subkultury młodzieżowej z nim związanej, jednoczącej punków i skinheadów. |
|||
Zespół oi! zakłada się z konieczności, ponieważ nikt nie chciał żyć tak jak żyje, życie jest trudne, a do muzyki korci. [[Oiowcy]] nie potrafią grać i mają zdrewniałe palce od pracy w fabryce, więc mogą tworzyć albo oi!, albo [[uliczny rap]]. |
|||
== Główne motywy == |
|||
Oi! wykształcił się jako rodzaj opozycji wobec artystycznych eksperymentów części zespołów punkowych, jak również nazbyt politycznej postawy innych. W zamierzeniu miał podtrzymywać proste, "uliczne" korzenie punkrocka i dawać wyraz solidarności członków subkultury ze środowiskiem wielkomiejskich robotników, z którego w większości się wywodzili. Związek ten podkreślała sama jej nazwa. Pierwotne określenie street punk zostało wyparte przez słowo Oi!, w robotniczym slangu oznaczające coś niespodziewanego, używane również jako pozdrowienie. Po raz pierwszy użył go, jako nazwy ruchu, dziennikarz muzyczny Garry Bushell we wczesnych latach 80., zainspirowany piosenką zespołu The Cockney Rejects: "Oi! Oi! Oi!". |
|||
#'''Ulice''' w street punku zawsze są brudne i ciemne, nawet w pogodne popołudnie i w dniu [[sprzątanie świata|sprzątania świata]]. Po ulicach chodzą tylko swoje chłopaki, policja i frajerzy. Reszta ucieka, bo boi się [[wpierdol]]u. |
|||
#'''Pobicia''' są istotną rozrywką. Oiowiec jest biedakiem, którego stać tylko na składkową [[wódka|wódkę]] z kolesiami, więc gdy tę wódkę wypije, wychodzi na brudne ulice, leje z kolesiami frajerów (honorowo: czterech i więcej na jednego), gania się z policją i przewraca [[śmietnik]]i. Następnego dnia o 6:00 rano, gdy jedzie autobusem do fabryki, dają mu one powód do refleksji nad tym, jak brudne są ulice. |
|||
#'''[[Apolityczność]]''' w wykonaniu oi! wynika z lenistwa. Mając do wyboru dyskusję na tematy polityczne i pójście na dwa piwa, oiowa ekipa wybiera wódkę. |
|||
#'''[[Konfident|Konfidenci]]''' są w muzyce oi! stałym elementem. Jak każdy kto ma coś na sumieniu, ojowy wokalista wszędzie widzi donosicieli, którzy chcą zdenuncjować jego i jego grupę, chociaż to była tylko niewinna zabawa w "ty leżysz na ziemi, a my kopiemy cię po głowie". |
|||
#'''Alkohol''' jest wszędzie i pije się go od podstawówki. Uskuteczniane są najczęściej wódka i piwo (jabole są przecież dla punków). W bramach, na ławkach, w piwnicach, na klatkach, w budynkach użyteczności publicznej i w świątyniach kultu religijnego. |
|||
#'''Więzienie''' jest istotnym momentem w życiu oiowego [[podmiot liryczny|podmiotu lirycznego]], który siedział lub będzie siedział za niewinność, ponieważ został zdenuncjowany przez frajera. |
|||
#'''Blizny i tatuaże''' są stałym elementem oiowca i przyrastają wraz z wiekiem. W związku z brakiem oiowych utworów o bliznach pokrywających tatuaże można wnosić, że dają one jakiś bonus do obrony w walce wręcz. |
|||
#'''Fabryka''' Jak wiadomo każdy oi`owiec pochodzi z klasy robotniczej więc tak, jak jego przodkowie pracuje w fabryce, kocha ją na zabój i jest gotów oddać życie za swoje miejsce pracy (najczęściej jest to praca na frezarce, tokarce czy innej skrawarce tarczowej). Każdy oiowiec, jadąc autobusem do fabryki, która go wykorzystuje tylko dlatego, ze pochodzi z klasy robotniczej, oprócz refleksji nad trudnym życiem ulicy, myśli też o tym, co dziś ciekawego wydarzy się w pracy. Po pracy każdy oiowiec idzie napić się piwa (na które go nie stać, bo przecież jest biedny i wychowała go ulica) do baru, wracając z baru najczęściej leje hipisów i frajerów, przewraca śmietniki, straszy dzieci i okrada staruszki. |
|||
== Zobacz też == |
|||
Za najważniejsze zespoły oi! (czy też ojowe) w początkowej fazie jego istnienia uważa się m.in.: Cock Sparrer, The Cockney Rejects, Skrewdriver, Angelic Upstarts, Slaughter and the Dogs, Anti-Nowhere League czy Sham 69. Ich następcami byli m.in.: The Business, The Last Resort, The 4-Skins, Infa-Riot i inne. |
|||
* [[oiowcy]] |
|||
[[Kategoria:Punk]] |
|||
Jednym z założeń ideologicznych ruchu było promowanie jedności między punkami i skinheadami (wyrazem tego było hasło: Punx and Skins unite and win). Ponieważ z czasem część skinheadów stała się zwolennikami skrajnych organizacji, muzyka oi! zaczęła być często utożsamiana z ideologią rasistowską czy neonazistowską. Generalnie jednak żadnego z wczesnych zespołów oi! nie należy łączyć z takimi przekonaniami. Przeciwnie, duża część angielskich zespołów oiowych była tradycyjnie związana z socjalistyczną lewicą (Sham69) i ruchem red skins. Za wyjątek może uznać wspominany już zespół Skrewdriver, który od połowy lat 80. związał się z neonazistowską sceną rockową (we wczesnym okresie działalności tylko lider grupy wyrażał takie poglądy, pozostali członkowie zespołu odżegnywali się od nich). Negatywną opinię o oi! podsycały również różne wydarzenia, jak np. starcia publiczności z okolicznymi mieszkańcami – Azjatami, które miały miejsce podczas jednego z koncertów w Londynie w czerwcu 1981. |
|||
Muzyka, jak i cała subkultura z nią związana, zdobyła największą popularność w Wielkiej Brytanii, Japonii i Ameryce Północnej, aczkolwiek lokalne sceny powstawały wszędzie tam, gdzie docierała muzyka punk, także w Polsce. Amerykańską odpowiedzią na ekspansję oi! był rozwój hardcore, który, podobnie jak oi! odwołując się do pierwotnej punkowej ekspresji, zdobył jednak większą popularność wśród szeroko pojętej klasy średniej. |
|||
Aktualna wersja na dzień 15:09, 9 maj 2021
Oi!, street punk – podgatunek punka uprawiany przez następców brytyjskiej klasy robotniczej lat 70.
Zespoły[edytuj • edytuj kod]
Zespół oi! zakłada się z konieczności, ponieważ nikt nie chciał żyć tak jak żyje, życie jest trudne, a do muzyki korci. Oiowcy nie potrafią grać i mają zdrewniałe palce od pracy w fabryce, więc mogą tworzyć albo oi!, albo uliczny rap.
Główne motywy[edytuj • edytuj kod]
- Ulice w street punku zawsze są brudne i ciemne, nawet w pogodne popołudnie i w dniu sprzątania świata. Po ulicach chodzą tylko swoje chłopaki, policja i frajerzy. Reszta ucieka, bo boi się wpierdolu.
- Pobicia są istotną rozrywką. Oiowiec jest biedakiem, którego stać tylko na składkową wódkę z kolesiami, więc gdy tę wódkę wypije, wychodzi na brudne ulice, leje z kolesiami frajerów (honorowo: czterech i więcej na jednego), gania się z policją i przewraca śmietniki. Następnego dnia o 6:00 rano, gdy jedzie autobusem do fabryki, dają mu one powód do refleksji nad tym, jak brudne są ulice.
- Apolityczność w wykonaniu oi! wynika z lenistwa. Mając do wyboru dyskusję na tematy polityczne i pójście na dwa piwa, oiowa ekipa wybiera wódkę.
- Konfidenci są w muzyce oi! stałym elementem. Jak każdy kto ma coś na sumieniu, ojowy wokalista wszędzie widzi donosicieli, którzy chcą zdenuncjować jego i jego grupę, chociaż to była tylko niewinna zabawa w "ty leżysz na ziemi, a my kopiemy cię po głowie".
- Alkohol jest wszędzie i pije się go od podstawówki. Uskuteczniane są najczęściej wódka i piwo (jabole są przecież dla punków). W bramach, na ławkach, w piwnicach, na klatkach, w budynkach użyteczności publicznej i w świątyniach kultu religijnego.
- Więzienie jest istotnym momentem w życiu oiowego podmiotu lirycznego, który siedział lub będzie siedział za niewinność, ponieważ został zdenuncjowany przez frajera.
- Blizny i tatuaże są stałym elementem oiowca i przyrastają wraz z wiekiem. W związku z brakiem oiowych utworów o bliznach pokrywających tatuaże można wnosić, że dają one jakiś bonus do obrony w walce wręcz.
- Fabryka Jak wiadomo każdy oi`owiec pochodzi z klasy robotniczej więc tak, jak jego przodkowie pracuje w fabryce, kocha ją na zabój i jest gotów oddać życie za swoje miejsce pracy (najczęściej jest to praca na frezarce, tokarce czy innej skrawarce tarczowej). Każdy oiowiec, jadąc autobusem do fabryki, która go wykorzystuje tylko dlatego, ze pochodzi z klasy robotniczej, oprócz refleksji nad trudnym życiem ulicy, myśli też o tym, co dziś ciekawego wydarzy się w pracy. Po pracy każdy oiowiec idzie napić się piwa (na które go nie stać, bo przecież jest biedny i wychowała go ulica) do baru, wracając z baru najczęściej leje hipisów i frajerów, przewraca śmietniki, straszy dzieci i okrada staruszki.
