Tokio Hotel: Różnice pomiędzy wersjami
M |
M (Wycofano ostatnie edycje autorstwa 83.10.28.60; przywrócono ostatnią wersję autorstwa Runab Berkenetz.) Znacznik: rewert |
||
| (Nie pokazano 396 pośrednich wersji utworzonych przez 100 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
| ⚫ | '''Tokio Hotel''' – [[Niemcy|niemiecki]] zespół grający muzykę [[rock]]ową. Tworzone przez niego utwory przeznaczone są dla mhrocznych i zbuntowanych nastolatków. Na Tokio Hotel składają się bliźniaczki Kaulitz – Tom grający na gitarze dla dzieci i Bill jako wokalist(k)a, Gustav Klaus Wolfgang Schäfer (perkusja złożona ze skradzionych garnków i patelni) i Georg Moritz Hagen Lifting (gitara basowa o strunach z [[Gumka recepturka|gumek recepturek]]). Ciekawostką jest to, że ten ostatni posiada pięciostrunowy [[gitara basowa|bas]], a gra tylko na jednej strunie. |
||
[[Grafika:Bill z Tokio Hotel.jpg|thumb|200px|Dostaliśmy wiele mail od niewyżytych nastolatków, by umieścić szyderczą karykaturę znienawidzonego przez nich Billusia... i oto ona! Proszę bardzo! Wyżywajcie się do woli!]] |
|||
| ⚫ | |||
| ⚫ | '''Tokio Hotel''' – niemiecki |
||
W Polsce TH dorobiło się mnóstwa fanów, ale podobno ma ich gdzieś, bo nawet nie istnieje polska strona. Podobno w Niemczech ktoś kupił aż 4 ich płyty, co wprawiło w osłupienie członków zespołu (gdyż nie spodziewali się aż takiej popularności płyty), którzy właśnie te cztery płyty kupili. Platynowa płyta, którą mieli dostać, gdzieś zaginęła i nigdy nie dotarła do jej odbiorcy. |
|||
== Historia == |
|||
| ⚫ | |||
Bracia Kaulitz interesowali się muzyką od najmłodszych lat. Bill uczył się gry na keyboardzie i śpiewu (czego lepiej mógł nie robić), natomiast Tom uczył się wyrywania stru… ekhm, gry na gitarze i innych instrumentach. Braciom już za młodu objawił się Lucyfer i powiedział, że mają odnaleźć Gustava i Georga, z którymi mają głosić swoje muzyczne przesłanie. Tak zaczęła się historia naj(nie)popularniejszego obecnie zespołu, którego styl określany jest jako rock lub pop-rock. |
|||
Ciotowaty wygląd Billa przysporzył mu wielu fanów na terenie więzień w całej [[Europa|Europie]] Wschodniej. Plakaty z jego podobizną zdobią niejedną celę i przypominają skazanym o tym, iż warto zostać zresocjalizowanym tylko po to, by móc wrócić na łono normalnego społeczeństwa i oddawać się w całości Tokio Hotel. |
|||
Bill wystąpił w wieku dwunastu lat w programie telewizyjnym ''Star Search'', śpiewając piosenkę pt. ''It's raining men''. Występ został co prawda przyjęty kontrowersyjnie, ale członkowie zespołu mogli nagrać swoją pierwszą płytę. Po sukcesie ''Durch den Monsun'' zarobili na tyle dużo pieniędzy, by olać szkołę i wydać wszystko na tusz do rzęs dla Billa. To buntownicze i kozackie nastawienie przysporzyło im rzeszę fanów w krajach niemieckojęzycznych, a także wszystkich innych krajach Europy. Kulminacją był singiel ''Schrei'' – kontrowersyjny utwór (zahaczający czasem o Grindcore) wyrażający indywidualność i niezależność cechującą zespół. Tokio Hotel stał się największym przebojem i bożyszczem [[Pokemon (osoba)|nastoletnich dziewcząt]] na całym świecie. Aktualnie wydaje płyty co dwa lata. Teraz wyszła płyta ''Best Of'' (sic!), a niedawno ''Humanoid'', której krytycy nie zdążyli skomentować (mózg im wypłynął, długa historia…). Obecnie pracują nad nową płytą (nic nie robią, ale o tym ciii…). |
|||
== Tajemnica sukcesu == |
|||
Tokio Hotel jest smutnym przykładem na to, że żeby wkręcić się do „szołbiznesu” wystarczy śpiewające homo-niewiadomo wymalowane jak cała rodzina Adamsów, wrzeszczące do mikrofonu głębokie pieśni w stylu ''Przyjdź i mnie uratuj''. [[wokalista|Wokalist(k)a]] obowiązkowo musi mieć czarne pazurki i włosy w stylu [[Albert Einstein|Alberta Einsteina]]. Podobno z jednego koncertu w Berlinie uciekło czterech fanów Tokio Hotel. Trzeba dodać, że stanowili oni 80% ogółu widowni. Z nieoficjalnych doniesień wiadomo, że przyczyną były zasłabnięcia osób o słabych nerwach, do których doprowadził wygląd szopy wokalisty. |
|||
== |
== Ciekawostki == |
||
* Podobno w Niemczech zakupiono aż cztery płyty zespołu! Mimo tego, że kupili je sami członkowie, nie spodziewano się aż takiej popularności. Środki ze sprzedaży biletów miały zostać przeznaczone na dofinansowanie wyjazdów na obozy dla dzieci, ale Billy postanowił kupić sobie paczkę fajek na CPN-ie. |
|||
Bracia Kałlitz interesowali się szatanem od najmłodszych lat. Kiedy de Bill jak codziennie rano śpiewał i grał na keyboardzie ku czci szatanowi, natomiast Tom rytualnie siekał się żyletką, objawił im się Lucyfer i powiedział, że mają odnaleźć Gustava i Georga, którym również się objawił i z którymi mają głosić prawdę o szatanie do wszystkich pedałów i dziesięcioletnich emo. Na pomysł założenia zespołu wpadli prawie od razu – zespół nazwany został Devilish co oznacza "Pogrążmy się w szatanie". Bill wystąpił w wieku ośmiu lat w programie telewizyjnym "Star Search" śpiewając piosenkę z albumu "Diabolical Fullmoon Mysticism"(2005). Album został przyjęty kontrowersyjnie, a członkowie zespołu zostali oskarżeni o film, który opublikowali w internecie na którym zamykają księdza w kościele, który następnie spalili. Sprawę wygrali i zdobyli mnóstwo pieniędzy które przeznaczyli w całości na przetłumaczenie czarnej biblii na język niemiecki. |
|||
* Legenda głosi, że odtwarzając ich płyty od tyłu, można usłyszeć covery [[Ich Troje]] (Gustav jest ich wielkim fanem). |
|||
Biblia oczywiście została przetłumaczona, co wzbudzilo cholerne kontrowesje wśród satanistów na całym Bożym(:D) świecie, którzy mroczną biblię uznawali tylko w języku starocerkiewnosłowiańskim. odrazu wpadli w diabelny szał, tak więc kiedy de Bill wszedł do czrnej świątyni, by poddać sie szatańskiej extazie przy ciachaniu się drewnianym nożem do serka topionego Turek, sataniści zaczęli go ganiać z tępym obcinaczem do paznokci, w celu wykastrowania go. I PRAWIE by im sie to udało, gdyby nie to, że w gaciach de Billa nic nie znaleźli. KOMPLETNIE nic. Postanowili więc go ogolić na łyso owym tępym obcinaczem. Te szlachetme plany zniweczyło pół tony żelu "wella dla pań" na jego włosach. |
|||
* Jak na razie, nie ustalono płci Billa, lecz badania trwają nadal. |
|||
{{stubmuz}} |
|||
[[Kategoria:Niemieckie zespoły]] |
[[Kategoria:Niemieckie zespoły]] |
||
[[Kategoria:Zespoły popowe]] |
[[Kategoria:Zespoły popowe]] |
||
| ⚫ | |||
[[cs:Tokio Hotel]] |
[[cs:Tokio Hotel]] |
||
[[da:Tokio Hotel]] |
[[da:Tokio Hotel]] |
||
[[de:Tokio Hotel]] |
[[de:Tokio Hotel]] |
||
| ⚫ | |||
[[fi:Tokio Hotel]] |
[[fi:Tokio Hotel]] |
||
[[fr:Tokio Hotel]] |
[[fr:Tokio Hotel]] |
||
| Linia 28: | Linia 26: | ||
[[it:Tokio Hotel]] |
[[it:Tokio Hotel]] |
||
[[nl:Tokio Hotel]] |
[[nl:Tokio Hotel]] |
||
[[no:Tokio Hotel]] |
|||
[[pt:Tokio Hotel]] |
[[pt:Tokio Hotel]] |
||
Aktualna wersja na dzień 10:22, 22 lis 2023
Tokio Hotel – niemiecki zespół grający muzykę rockową. Tworzone przez niego utwory przeznaczone są dla mhrocznych i zbuntowanych nastolatków. Na Tokio Hotel składają się bliźniaczki Kaulitz – Tom grający na gitarze dla dzieci i Bill jako wokalist(k)a, Gustav Klaus Wolfgang Schäfer (perkusja złożona ze skradzionych garnków i patelni) i Georg Moritz Hagen Lifting (gitara basowa o strunach z gumek recepturek). Ciekawostką jest to, że ten ostatni posiada pięciostrunowy bas, a gra tylko na jednej strunie.
Historia[edytuj • edytuj kod]
Bracia Kaulitz interesowali się muzyką od najmłodszych lat. Bill uczył się gry na keyboardzie i śpiewu (czego lepiej mógł nie robić), natomiast Tom uczył się wyrywania stru… ekhm, gry na gitarze i innych instrumentach. Braciom już za młodu objawił się Lucyfer i powiedział, że mają odnaleźć Gustava i Georga, z którymi mają głosić swoje muzyczne przesłanie. Tak zaczęła się historia naj(nie)popularniejszego obecnie zespołu, którego styl określany jest jako rock lub pop-rock.
Ciotowaty wygląd Billa przysporzył mu wielu fanów na terenie więzień w całej Europie Wschodniej. Plakaty z jego podobizną zdobią niejedną celę i przypominają skazanym o tym, iż warto zostać zresocjalizowanym tylko po to, by móc wrócić na łono normalnego społeczeństwa i oddawać się w całości Tokio Hotel.
Bill wystąpił w wieku dwunastu lat w programie telewizyjnym Star Search, śpiewając piosenkę pt. It's raining men. Występ został co prawda przyjęty kontrowersyjnie, ale członkowie zespołu mogli nagrać swoją pierwszą płytę. Po sukcesie Durch den Monsun zarobili na tyle dużo pieniędzy, by olać szkołę i wydać wszystko na tusz do rzęs dla Billa. To buntownicze i kozackie nastawienie przysporzyło im rzeszę fanów w krajach niemieckojęzycznych, a także wszystkich innych krajach Europy. Kulminacją był singiel Schrei – kontrowersyjny utwór (zahaczający czasem o Grindcore) wyrażający indywidualność i niezależność cechującą zespół. Tokio Hotel stał się największym przebojem i bożyszczem nastoletnich dziewcząt na całym świecie. Aktualnie wydaje płyty co dwa lata. Teraz wyszła płyta Best Of (sic!), a niedawno Humanoid, której krytycy nie zdążyli skomentować (mózg im wypłynął, długa historia…). Obecnie pracują nad nową płytą (nic nie robią, ale o tym ciii…).
Ciekawostki[edytuj • edytuj kod]
- Podobno w Niemczech zakupiono aż cztery płyty zespołu! Mimo tego, że kupili je sami członkowie, nie spodziewano się aż takiej popularności. Środki ze sprzedaży biletów miały zostać przeznaczone na dofinansowanie wyjazdów na obozy dla dzieci, ale Billy postanowił kupić sobie paczkę fajek na CPN-ie.
- Legenda głosi, że odtwarzając ich płyty od tyłu, można usłyszeć covery Ich Troje (Gustav jest ich wielkim fanem).
- Jak na razie, nie ustalono płci Billa, lecz badania trwają nadal.
