Kościół

Ten artykuł dotyczy budynku. Zobacz też Kościół katolicki, prawosławie, sekta, wyznanie.

Kościół jaki jest każdy widzi

Nie można nikomu ufać

Kołchoz do reformy!!!

Ksiądz z parafii Nędza o kościele

Kościół – przeważnie wielkogabarytowy budynek użytku powszechnego, często pozłacany, wykorzystywany do zbiórki pieniędzy (fachowo: ofiary) na budowę kolejnych kościołów, tudzież nowego Merca dla proboszcza. Ubocznym skutkiem jest odprawianie nabożeństw i innych rozrywkowych uroczystości. Co ciekawe tylko organizator danej imprezy ma pozwolenie na spożywanie alkoholu. Zamieszkały przez ginący gatunek pingwina kościelnego, tzw. Zakonnicę Zwyczajną.

Meble i wyposażenie

• Centralne miejsce prowadzenia obrzędu w postaci prostego mebla wspomagającego mówienie (mównica zwana amboną);
• Szafa pancerna, w której przechowywane są suche opłatki w złotych naczyniach, pełniąca funkcję bogato zdobionego kredensu. Przeważnie wzbogacony o wszelakiej maści ornamenty, nawiązujące do symboli religijnych (ołtarz);
• Miejsca siedzące i klęczące dla publiczności;
• Jedno-, dwu- lub trzyosobowe szafy dla osób pragnących pogadać sobie o świństwach które zrobiły komuś innemu. Najważniejszym elementem tej instalacji jest drewniane, usytuowane pionowo sitko z oczkami w kształcie krzyżyków, powlekane folią śniadaniową. Z szafy jednocześnie mogą korzystać najwyżej dwie osoby. Jedna z personelu i jeden petent. Trzyosobowe szafy stworzone są z myślą o sprawiedliwej obsłudze dwóch kolejek oczekujących petentów. Jest to prawdopodobnie jedyne miejsce, w którym polscy kierowcy stosują wzorowo zasadę „zamka błyskawicznego”;
• Manekiny postaci będących obiektem kultu, czasem okazjonalnie eksponowane są manekiny konkretnego solenizanta;
• Umywalki zainstalowane w ścianach przy wejściach. Korzystanie z nich nie jest obowiązkowe. Petenci przeważnie ograniczają się do zamoczenia w nich palców, które następnie wycierają w różne części ciała, zaczynając od czoła.
• Prostokątna rama o powierzchni do kilku metrów kwadratowych, wysoko umieszczona, obłożona prześcieradłem, pełniąca funkcję suflera w połączeniu z rzutnikiem. Ciekawostką jest fakt, że sufler podpowiada publiczności a nie prowadzącemu.

Instrumenty muzyczne

• Zintegrowana jedna ściana z instrumentem muzycznym zasilanym powietrzem (do końca XX wieku źródłem dźwięku były urządzenia analogowe, później częściej cyfrowe syntezatory obsługiwane przez żeńską część personelu);
• Zewnętrzne instrumenty muzyczne, w postaci dzwonów przywoławczych (niestety nie można personalizować melodyjek).

Innowacje budowlane

• Dwa balkony wybudowane wewnątrz budynku. Mniejszy, często zadaszony, o powierzchni około 1m², służący prowadzeniu imprez unplugged, oraz większy stanowiący miejsce obsługi wewnętrznych instrumentów muzycznych i rzutnika.
• Drewniane podpory, żeby dach nie załamał się na panią Zosię podczas mszy.

Zobacz też

• Bazylika w Licheniu Starym