Koeljowanie: Różnice pomiędzy wersjami
M |
M (rekat., {{t}}) |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{t}}zabieg literacki, w wyniku którego oczywiste banały lub poetycko brzmiące [[głupota|bzdury]] nabierają głębi oraz inteligencko-filozoficznego polotu. Jego głównym propagatorem oraz specjalistą w zakresie stosowania koeljowania na szeroką skalę jest [[Paulo Coelho]]. Naazwisko to stało się synonimem pisarstwa tego rodzaju, gdyż jako pierwszy zbudował całą swoją karierę na tekstach w niemalże stu procentach wypełnionych [[bełkot|treściami skoeljowanymi]]. Efektem umiejętnego posługiwania się koeljowaniem jest przetworzenie głupawych hasełek bez znaczenia w mądrości, nad którymi rzesze czytelników płaczą ze wzruszenia lub zapadają w głęboką zadumę. |
|||
| Linia 37: | Linia 37: | ||
Tego rodzaju zabieg literacki ma na celu ukrycie braku: pomysłu/fabuły/interesujących bohaterów/[[sens]]u/talentu autora (dopisywanie ''niepotrzebne skreślić'' nie ma sensu, gdyż najczęściej w takich powieściach brakuje wszystkiego). Dzięki umiejętnemu zastosowaniu techniki koeljowania można nie tylko się dorobić, ale i zyskać sławę [[człowiek]]a, który zachęcił do czytania ludzi, którzy przygodę z książką zakończyli na elementarzu. |
Tego rodzaju zabieg literacki ma na celu ukrycie braku: pomysłu/fabuły/interesujących bohaterów/[[sens]]u/talentu autora (dopisywanie ''niepotrzebne skreślić'' nie ma sensu, gdyż najczęściej w takich powieściach brakuje wszystkiego). Dzięki umiejętnemu zastosowaniu techniki koeljowania można nie tylko się dorobić, ale i zyskać sławę [[człowiek]]a, który zachęcił do czytania ludzi, którzy przygodę z książką zakończyli na elementarzu. |
||
[[Kategoria: |
[[Kategoria:Zagadnienia związane z literaturą]] |
||
Wersja z 20:53, 31 maj 2013
Szablon:Tzabieg literacki, w wyniku którego oczywiste banały lub poetycko brzmiące bzdury nabierają głębi oraz inteligencko-filozoficznego polotu. Jego głównym propagatorem oraz specjalistą w zakresie stosowania koeljowania na szeroką skalę jest Paulo Coelho. Naazwisko to stało się synonimem pisarstwa tego rodzaju, gdyż jako pierwszy zbudował całą swoją karierę na tekstach w niemalże stu procentach wypełnionych treściami skoeljowanymi. Efektem umiejętnego posługiwania się koeljowaniem jest przetworzenie głupawych hasełek bez znaczenia w mądrości, nad którymi rzesze czytelników płaczą ze wzruszenia lub zapadają w głęboką zadumę.
Przykłady
1. Oczywisty banał
Jeśli zamkniesz oczy, nie widzisz nic.
Reakcja odbiorców: Hoho, toś wymyślił, mądralo! <szydzący śmiech>
COELHO IT UP!
Jeśli zamkniesz oczy, nie widzisz nic., Paulo Coelho
Reakcja odbiorców: O, Boże! Ileż głębi! Czas zmienić swoje życie!
2. Poetycko brzmiąca bzdura
Każde odejście zamyka za tobą serca twoich bliskich.,
Reakcja odbiorców: WTF? Jarałeś coś?
COELHO IT UP!
Każde odejście zamyka za tobą serca twoich bliskich., Paulo Coelho
Reakcja odbiorców: Och, to takie prawdziwe! <chlip> Przypomniał mi się zmarły wujek od strony matki! <chlip>
Zastosowanie
Tego rodzaju zabieg literacki ma na celu ukrycie braku: pomysłu/fabuły/interesujących bohaterów/sensu/talentu autora (dopisywanie niepotrzebne skreślić nie ma sensu, gdyż najczęściej w takich powieściach brakuje wszystkiego). Dzięki umiejętnemu zastosowaniu techniki koeljowania można nie tylko się dorobić, ale i zyskać sławę człowieka, który zachęcił do czytania ludzi, którzy przygodę z książką zakończyli na elementarzu.
