Atom Heart Mother: Różnice pomiędzy wersjami
Ponury bot (dyskusja • edycje) M (Robot wykonał kosmetyczne poprawki) |
|||
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{szablon:Album Infobox |
|||
⚫ | |||
|tytuł = Atom Heart Mother |
|||
|okładka = AtomHeartMotherCover.jpeg |
|||
|okładka nazwa = Muuu! |
|||
|wykonawca = [[Pink Floyd|Różowy Heniek]] |
|||
|nagrywany = marzec-sierpień 1970 |
|||
|wydany = 10 października 1970 |
|||
|gatunek = rock progresywny |
|||
|długość = w sam raz |
|||
|wytwórnia = Żniwa, EMIlka |
|||
|producent = Heńki i Norman Smith |
|||
|następny = [[Meddle|Mieszanie]] |
|||
⚫ | |poprzedni = [[Ummagumma|Amagama]]}}'''Atom Heart Mother''' (''Matka z atomowym sercem''<ref>Jakież to psychodeliczne!</ref>) – czwarta płyta zespołu [[Pink Floyd]]. Ogólnie Różowi po wypieprzeniu [[Syd Barrett|Barretta]] na zbity pysk odstąpili od psychodelii i w końcu zaczęli grać coś, co muzykę przypomina. |
||
Album w zasadzie nie ma jakiejś logicznej treści. Jest tam imponująca historia o robieniu sobie śniadania i jeszcze coś tam o groupies<ref>Ale tak naprawdę chodziło o to, jakie z nich niezłe dupy były.</ref>. W dodatku na okładce jest ładna krasula o imieniu Lulubelle III. |
Album w zasadzie nie ma jakiejś logicznej treści. Jest tam imponująca historia o robieniu sobie śniadania i jeszcze coś tam o groupies<ref>Ale tak naprawdę chodziło o to, jakie z nich niezłe dupy były.</ref>. W dodatku na okładce jest ładna krasula o imieniu Lulubelle III. |
Wersja z 18:24, 9 kwi 2012
Atom Heart Mother | |
---|---|
Muuu! | |
Wykonawca | Różowy Heniek |
Wydany | 10 października 1970 |
Nagrywany | marzec-sierpień 1970 |
Gatunek | rock progresywny |
Długość | w sam raz |
Wytwórnia | Żniwa, EMIlka |
Producent | Heńki i Norman Smith |
Następny Album | Mieszanie |
Poprzedni Album | Amagama |
Atom Heart Mother (Matka z atomowym sercem[1]) – czwarta płyta zespołu Pink Floyd. Ogólnie Różowi po wypieprzeniu Barretta na zbity pysk odstąpili od psychodelii i w końcu zaczęli grać coś, co muzykę przypomina.
Album w zasadzie nie ma jakiejś logicznej treści. Jest tam imponująca historia o robieniu sobie śniadania i jeszcze coś tam o groupies[2]. W dodatku na okładce jest ładna krasula o imieniu Lulubelle III.
Piosenki
Atom Heart Mother
Początkowo nazwana Zdumiewający Pudding, czy nawet Epicki Zdumiewający Pudding, prawie półgodzinna suita o... no, nikt nie wie, o czym dokładnie, nawet Floydzi nic nie pamiętają. Jest tam trochę trąbek, pociągów i rżących koni, jeden motocykl, a oprócz tego parę słów. Mniej więcej w 11 minucie pojawia się coś w stylu "saa saa saa saa saaa.....brrrrrrrrrrrrrrrrrrrronnnnn". Dobra piosenka na bezsenność!
If
Waters coś tam krzyczy o tym, że "jakby był pociągiem, to by się spóźnił". Smuteczek po tym, że chyba Barretta olewali.
Summer '68
Solowa kompozycja Wrighta. Śpiewa tam sobie o przeżyciach z groupie po koncercie. Tekst jest cholernie hardrockowy (czyli w sumie o samych pierdołach), znowu trąbki. Jest ogólnie mniej epicko, niż tytułowa piosenka, ale nadal trzyma poziom.
Fat Old Sun
Folkrockowa ballada, którą Floydzi z 5 minut na koncertach rozszerzali do 15, bo nie mieli grać czego innego. Na albumie Gilmour grał jednocześnie na gitarze, basie, perkusji, a w dodatku śpiewał, olewając całą resztę zespołu (poza Wrightem, który potem dograł trochę Casio).
Alan's Psychedelic Breakfast
Myślałeś, że poprzednie utwory są chore? Ostatnia piosenka na albumie to instrumental, w którym solówki grają patelnia, smażony bekon i płatki śniadaniowe. Sam Alan, tworząc swoje "psychodeliczne śniadanie", prawdopodobnie był pod wpływem.
Wreszcie status kultowości!
Po nagraniu tego albumu Floydzi natrzepali w cholerę kasy i byli bardzo "hepi".
Przypisy