Karōshi: Różnice pomiędzy wersjami
M (→Kategorie) |
|||
Linia 36: | Linia 36: | ||
== Popularność == |
== Popularność == |
||
Mimo |
Mimo że karoshi jest oryginalniejsze niż [[bandy]], sławniejsze niż [[lacrosse]], bardziej widowiskowe niż [[krykiet]] i przynoszące większe zyski niż [[hokej na lodzie|hokej]]<ref>W sporej części to zasługa zakładów ubezpieczeniowych.</ref>, to nie są organizowane żadne oficjalne mistrzostwa, anie nawet ligi karoshi. Jednak nieoficjalnie, zawodnicy rywalizują o [[Nagroda Darwina|Nagrodę Darwina]], która w kręgach sportowych uchodzi za najwyższe odznaczenie dla każdego Karoshianina. |
||
Na podstawię przygód Karoshian powstała pięcioepizodowa gra „Karoshi”, w której zabijasz się na przeszło 100 różnych sposobów poprzez porażenie prądem, upadek do wilczego dołu, zgniecenie przez spadający sejf lub przez kombinacje wymienionych elementów. |
Na podstawię przygód Karoshian powstała pięcioepizodowa gra „Karoshi”, w której zabijasz się na przeszło 100 różnych sposobów poprzez porażenie prądem, upadek do wilczego dołu, zgniecenie przez spadający sejf lub przez kombinacje wymienionych elementów. |
Wersja z 08:46, 23 lip 2020
Karōshi, karoshi (żółtk. 過労死) – sport indywidualny[1], dyscyplina narodowa Japonii. Gra powstała w Japonii w latach 60. XX wieku, historycznie nawiązuje do tradycji boskiego wiatru. Jeden ze sposobów znalezienia się na głównej stronie Rotten.com.
Reguły
Gra polega na jak najefektywniejszym popełnieniu samobójstwa z powodu przepracowania lub z nudów. Rozgrywki karoshi odbywają się w warunkach biurowych, najlepiej w korporacyjnym wieżowcu. Więcej reguł nie ma – liczy się kreatywność.
Kategorie
Karoshi de facto nie jest jednym sportem, lecz dziedziną, do której należą subdyscypliny. Znane są między innymi:
- Skok z dachu wieżowca.
- Przedawkowanie kleju.
- Powieszenia się na krawacie.
- Zszycie spinaczami biurowymi wszystkich otworów fizjologicznych.
- Opalanie się w kserokopiarce.
- Bawienie się z niszczarką w koci-koci-łapki.
- Podcięcie sobie żył umową o fuzję.
- Autotracheotomia długopisem.
- Zjedzenie toneru do drukarek.
- Udar mózgu spowodowany siłą odśrodkową z kręcenia się na krześle.
- Przypięcie się do tablicy korkowej.
- Próba zmieszczenia się do szafki.
- Dekapitacja klawiaturą.
- Na trzydziestu do windy.
- Próba sforsowania głową meblościanki.
- Robienie tatuażów stałych za pomocą pieczątki.
- Spowodowanie hipertermii telefonami komórkowymi.
- Britmilah gilotyną introligatorską.
- Ubranie na głowę kosza i biegnięcie przed siebie.
- Uduszenie się kablem od telefonu.
- Udawanie dr. Huxa.
- Rozlanie kawy na jednostkę centralną.
- Utopienie się w dozowniku na wodę.
- Wycieczka do Aokigahary.
I wciąż powstają nowe.
Sposób oceny
Nie istnieje oficjalna skala porównawcza, ani sędziowie[2]. Jednak wierni fani dla najpopularniejszych sposobów określi wzory oceny. Tak, dla skoku z wieżowca, jakość popełnienia Karoshi określa się poprzez iloczyn pola zabrudzonego chodnika w centymetrach kwadratowych, a odległości głowy od największej części ciała w metrach[3].
Popularność
Mimo że karoshi jest oryginalniejsze niż bandy, sławniejsze niż lacrosse, bardziej widowiskowe niż krykiet i przynoszące większe zyski niż hokej[4], to nie są organizowane żadne oficjalne mistrzostwa, anie nawet ligi karoshi. Jednak nieoficjalnie, zawodnicy rywalizują o Nagrodę Darwina, która w kręgach sportowych uchodzi za najwyższe odznaczenie dla każdego Karoshianina.
Na podstawię przygód Karoshian powstała pięcioepizodowa gra „Karoshi”, w której zabijasz się na przeszło 100 różnych sposobów poprzez porażenie prądem, upadek do wilczego dołu, zgniecenie przez spadający sejf lub przez kombinacje wymienionych elementów.
Przypisy
- ↑ Znane są przypadki rozgrywek drużynowych, jednak nie znalazło to większej popularności.
- ↑ Niektórzy za sędziów uważają patologów, ale różnie to bywa.
- ↑ Jeżeli wyróżnienie poszczególnych części ciała jest niemożliwe, wynik pola mnoży się razy dwadzieścia.
- ↑ W sporej części to zasługa zakładów ubezpieczeniowych.