Gargamel: Różnice pomiędzy wersjami
M (Przywrócono przedostatnią wersję, jej autor to Szoferka. Autor wycofanej wersji to 83.14.239.154.) |
|||
| Linia 3: | Linia 3: | ||
[[Grafika:Gargamel.png|thumb|right|Gargamel mówiący]] |
[[Grafika:Gargamel.png|thumb|right|Gargamel mówiący]] |
||
'''Gargamel''' ([[1567]]-[[2003]]) – wielki czarnoksiężnik i czarownik od [[siedem boleści|siedmiu boleści]], znany z różnych dziwnych zamiłowań, kocha swojego wyliniałego kocura - [[Klakier (kot)|Klakiera]]. W swej karierze podrywacza umawiał się ze [[Smerfetka|Smerfetką]], [[Sasetka|Sasetką]], [[Bersetka|Bersetką]], [[Bercik|Bercikiem]], [[Papa Smerf|Papą Smerfem]] i [[Ważniak (smerf)|Ważniakiem]]. |
'''Gargamel''' ([[1567]]-[[2003]]) – wielki czarnoksiężnik i czarownik od [[siedem boleści|siedmiu boleści]], znany z różnych dziwnych zamiłowań, kocha swojego wyliniałego kocura - [[Klakier (kot)|Klakiera]]. W swej karierze podrywacza umawiał się ze [[Smerfetka|Smerfetką]], [[Sasetka|Sasetką]], [[Bersetka|Bersetką]], [[Bercik|Bercikiem]], [[Papa Smerf|Papą Smerfem]] i [[Ważniak (smerf)|Ważniakiem]]. |
||
Niedawno zostały przeprowadzone badania struktury powłoki ziemskiej, które miały na celu odtworzenie dokładnego życia Gargamela dzień po dniu. Kierował nimi znany rzeźnik przodowy Fredi Kruger vel. Kaczor Duffy. Wszystkie koszta pokrył znany reżyser Stiwen Spilberg, ponieważ ma zamiar nakręcić film pełnometrażowy o przygodach tego czarnoksiężnika, a całość, jak donoszą plotki ze świata mody, będzie nosić tytuł "Niekończąca się opowieść: Gargamel na Gigancie". |
|||
Szczątki Gargamela znajdują się obecnie na rogu piwiarni, w której skonał. |
|||
W szkole specjalnej troski dla czarodziejów wybitnie uzdolnionych był prymusem. Jednego wiersza uczył się przez 8 lat, a cały tekst to "Jak ja nienawidzę tych smerfów!". |
|||
Po ukończeniu tej szkoły poszedł na studia gastronomiczne gdzie jego nauczycielem był Bartolini Bartłomiej herbu Zielona Pietruszka Mamma Mia. To wyjaśnia dlaczego zawsze chciał gotować gulasz ze smerfów. |
|||
W roku 1674 zostaje wcielony do armi Zrytych Beretów, niestety nadgenerał profesor doktor (re)habilitowany Baltazar Gąbka wyrzucił go z hukiem. Gargamel chcąc się pochwalić swoimi zdolnościami magicznymi przed wojskowymi wypowiadając zaklęcie pomylił się w wypowiadaniu kolejności słów i spowodował armageddon. Wstrząsy obudziły Godzillę i zagłada ludzkości była bliska. Od tamtej pory Gargamel niweluje swoje zaklęcia do wypowiadania tylko jednego: "Chodźcie tu moje smerfy, nie uciekajcie moje pyszności". I tak było przez całe jego życie- Gargamel gonił smerfy, a one mu uciekały. Jego los gwałtownie się odwrócił, gdy na drodze życia spotkał Hogatę- potomkinię Buki z Doliny muminków. Tego nawet Gargamel nie wytrzymał, który zamiast łapać smerfy, musiał robić obiady, myć okna, sprzątać itd. Załamał się i popadł w alkoholizm. Jednego dnia wypił w barze 300 butelek browaru. Niestety nie dotrwał, aby wypić 301-szą. Przez to właśnie smerfy popadły w depresję, bo nie miały się z kim bawić. |
|||
{{stubbiog}} |
{{stubbiog}} |
||
Wersja z 23:50, 13 lut 2007
Gargamel (1567-2003) – wielki czarnoksiężnik i czarownik od siedmiu boleści, znany z różnych dziwnych zamiłowań, kocha swojego wyliniałego kocura - Klakiera. W swej karierze podrywacza umawiał się ze Smerfetką, Sasetką, Bersetką, Bercikiem, Papą Smerfem i Ważniakiem. Niedawno zostały przeprowadzone badania struktury powłoki ziemskiej, które miały na celu odtworzenie dokładnego życia Gargamela dzień po dniu. Kierował nimi znany rzeźnik przodowy Fredi Kruger vel. Kaczor Duffy. Wszystkie koszta pokrył znany reżyser Stiwen Spilberg, ponieważ ma zamiar nakręcić film pełnometrażowy o przygodach tego czarnoksiężnika, a całość, jak donoszą plotki ze świata mody, będzie nosić tytuł "Niekończąca się opowieść: Gargamel na Gigancie". Szczątki Gargamela znajdują się obecnie na rogu piwiarni, w której skonał. W szkole specjalnej troski dla czarodziejów wybitnie uzdolnionych był prymusem. Jednego wiersza uczył się przez 8 lat, a cały tekst to "Jak ja nienawidzę tych smerfów!". Po ukończeniu tej szkoły poszedł na studia gastronomiczne gdzie jego nauczycielem był Bartolini Bartłomiej herbu Zielona Pietruszka Mamma Mia. To wyjaśnia dlaczego zawsze chciał gotować gulasz ze smerfów. W roku 1674 zostaje wcielony do armi Zrytych Beretów, niestety nadgenerał profesor doktor (re)habilitowany Baltazar Gąbka wyrzucił go z hukiem. Gargamel chcąc się pochwalić swoimi zdolnościami magicznymi przed wojskowymi wypowiadając zaklęcie pomylił się w wypowiadaniu kolejności słów i spowodował armageddon. Wstrząsy obudziły Godzillę i zagłada ludzkości była bliska. Od tamtej pory Gargamel niweluje swoje zaklęcia do wypowiadania tylko jednego: "Chodźcie tu moje smerfy, nie uciekajcie moje pyszności". I tak było przez całe jego życie- Gargamel gonił smerfy, a one mu uciekały. Jego los gwałtownie się odwrócił, gdy na drodze życia spotkał Hogatę- potomkinię Buki z Doliny muminków. Tego nawet Gargamel nie wytrzymał, który zamiast łapać smerfy, musiał robić obiady, myć okna, sprzątać itd. Załamał się i popadł w alkoholizm. Jednego dnia wypił w barze 300 butelek browaru. Niestety nie dotrwał, aby wypić 301-szą. Przez to właśnie smerfy popadły w depresję, bo nie miały się z kim bawić.
