Wodór: Różnice pomiędzy wersjami
M (drobne poprawencje) |
|||
Linia 1: | Linia 1: | ||
'''Wodór''' (symbol '''H''') |
'''Wodór''' (symbol '''H''') – pierwiastek chemiczny. Niemetal – mimo to podstawowa substancja szeregu aktywności metali. |
||
Wodór prawdopodobnie pracował z [[SB]]. Znaleziono jego teczki, w których występował pod pseudonimami '''Tryt''' i '''Deuter'''. |
Wodór prawdopodobnie pracował z [[SB]]. Znaleziono jego teczki, w których występował pod pseudonimami '''Tryt''' i '''Deuter'''. |
||
⚫ | |||
⚫ | Wodór z pozoru jest bardzo skromny. Jeden [[proton]] i jeden [[elektor]]. Taki układ sprawia, że wodoród chce upodobnić się do szychy – [[hel]]u (o jeden [[elektron|e<sup>-</sup>]] więcej). Przez to łączy się z czym popadnie. Z [[tlen]]em ([[woda]] i [[jon wodorotlenowy]]), z [[węgiel|węglem]] ([[węglowodory]]) z innymi niemetalami ([[kwas]]y) i metalami (wodorki). |
||
⚫ | |||
⚫ | |||
---- |
|||
⚫ | Wodór z pozoru jest bardzo skromny. Jeden [[proton]] i jeden [[elektor]]. Taki układ sprawia, że wodoród chce upodobnić się do [[hel |
||
⚫ | |||
---- |
|||
Wodór poszukując towarzysza często (a raczej zawsze), pożycza koledze swój elektron, aby kompan pożyczył swój. Ale jak przyjdzie co do czego, to taki przykładowy [[chlor]], z którym biedak się połączył, zabiera jedyny elektron H. I powstaje H<sup>+</sup>-czyli sam proton. |
Wodór poszukując towarzysza często (a raczej zawsze), pożycza koledze swój elektron, aby kompan pożyczył swój. Ale jak przyjdzie co do czego, to taki przykładowy [[chlor]], z którym biedak się połączył, zabiera jedyny elektron H. I powstaje H<sup>+</sup>-czyli sam proton. |
||
'''H<sup>+</sup>''' występuje w kwasach. Bez wodoru, kwas to nie kwas, tylko jakiś |
'''H<sup>+</sup>''' występuje w kwasach. Bez wodoru, kwas to nie kwas, tylko jakiś wodnopodobny szmatławiec. Niby taki jeden proton, a co potrafi zrobić? Spróbuj włożyć rękę do kwasu solnego, no...? Najbliższy szpital 200 m na prawo. |
||
najbliższy szpital 200 m na prawo. |
|||
=== |
===Związki=== |
||
* '''H''' – wodór |
|||
---- |
|||
* '''H<sub>2</sub>''' – wodór cząsteczkowy |
|||
⚫ | |||
<br>'''H<sub>2</sub>'''-wodór cząsteczkowy |
|||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
<br clear="all"> |
|||
⚫ | |||
⚫ | |||
[[Kategoria:Pierwiastki chemiczne]] |
|||
=== Ciekawostki === |
|||
---- |
|||
*Mieszanina piorunująca (robi JEBEDU i dużo ognia) to mieszanina wodoru i tlenu (czyli woda). |
|||
*Wodór charakteryzuje się tym że jak jebnie to niema przeproś (buumtratatatfiutsrakadupasiut-odgłos wydawany przy eksplozjii) |
|||
⚫ | |||
[[ |
[[en:Hydrogen]] |
||
[[fi:Vety]] |
|||
[[fr:Hydrogène]] |
|||
[[ja:水素]] |
|||
[[ko:수소]] |
Wersja z 14:54, 19 paź 2007
Wodór (symbol H) – pierwiastek chemiczny. Niemetal – mimo to podstawowa substancja szeregu aktywności metali.
Wodór prawdopodobnie pracował z SB. Znaleziono jego teczki, w których występował pod pseudonimami Tryt i Deuter.
Budowa i właściwości
Wodór z pozoru jest bardzo skromny. Jeden proton i jeden elektor. Taki układ sprawia, że wodoród chce upodobnić się do szychy – helu (o jeden e- więcej). Przez to łączy się z czym popadnie. Z tlenem (woda i jon wodorotlenowy), z węglem (węglowodory) z innymi niemetalami (kwasy) i metalami (wodorki).
Jon H+
Wodór poszukując towarzysza często (a raczej zawsze), pożycza koledze swój elektron, aby kompan pożyczył swój. Ale jak przyjdzie co do czego, to taki przykładowy chlor, z którym biedak się połączył, zabiera jedyny elektron H. I powstaje H+-czyli sam proton.
H+ występuje w kwasach. Bez wodoru, kwas to nie kwas, tylko jakiś wodnopodobny szmatławiec. Niby taki jeden proton, a co potrafi zrobić? Spróbuj włożyć rękę do kwasu solnego, no...? Najbliższy szpital 200 m na prawo.
Związki
- H – wodór
- H2 – wodór cząsteczkowy
- HHH (ha-ha-ha) – gaz rozweselający
- HOH – woda (a co z H2O?)
- CHWDP – węglo-wodór w denaturacie fosforyzującym