Ę, Ą: Różnice pomiędzy wersjami
Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
M (Precz z chamstwem i megalomania Szoferki) |
M (Przywrócono przedostatnią wersję, jej autor to D@mi. Autor wycofanej wersji to Precz z Szoferka.) |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
<code>''O take Polske walczyliśmy.''</code> |
|||
:<code>Przykład nieprawidłowego wymawiania samogłosek nosowych</code> |
|||
'''Ę, Ą''' – tak zwane [[samogłoski nosowe]], wystempujonce w niektórych [[języki|jenzykach]], m.in. w [[język polski|polskim]]. Samogłoski te som wyznacznikiem osobniczego statusu społecznego. |
|||
==Status społeczny== |
|||
Samogłoski ''ę'' i ''ą'' można wymawiać na dwa sposoby, charakterystyczne dla dwóch podstawowych klas społecznych. |
|||
* '''wymowa klasyczna''' (czyli ''ę'', ''ą''), zgodna z normami jenzykowymi charakteryzuje ludzi kulturalnych, oczytanych, miłych w obejściu, o szerokich zainteresowaniach, zwłaszcza sztukami plastycznymi (wielu z nich posiada bogate kolekcje dzieł mistrzów). |
|||
* '''wymowa wulgarna''' (czyli takie wymawianie, gdzie wyraźnie słychać ''em'', ''om'', bonć ''en'', ''on'', w skrajnych wypadkach – bez unosowienia – ''e'', ''o''), niezgodna z normami jenzykowymi, charakteryzuje kompletnych [[cham]]ów, [[burak]]ów i [[bęcwał|bencwałów]]. Każdy, kto w ten sposób pisze lub wymawia samogłoski nosowe jest skończonym idiotom, sierotom umysłowym; powinien siem leczyć na [[ręce|rence]], bo na głowem już za późno. |
|||
* '''wymowa hiperpoprawna''' (czyli wymawianie z nienależnom pieczołowitościom każdej końcówki, np. ''nie bęłdęł sięł męłczył''), charakterystyczna dla osób, które na co dzień mówiom wulgarnie ''em'' i ''om'', ale w sytuacjach publicznych wystompień, starajonc siem aspirować do grona osób zwracajoncych uwagem na poprawność, przekrencajom klasycznom wymowem do granic [[absurd|absurdu]]. Wymowem hiperpoprawnom można najczenściej spotkać u bohaterów serialu tv [[Sędzia Anna Maria Wesołowska|Sendzia Anna Maria Wesołowska]]. |
|||
A zatem – ażeby nas nie posondzono o głupotem, lepiej trzymajmy siem mondrych i pienknych ludzi z klasom, którzy prawidłowo wymawiają ''ę'' i ''ą'', nawet wtedy, gdy nie trzeba nic mówić. |
|||
==''Ę'' i ''Ą'' w innych jenzykach== |
|||
Samogłoski nosowe ''ę'', ''ą'' wystempujom również w innych jenzykach, na przykład: |
|||
*[[język francuski|francuskim]] |
|||
*[[język portugalski|portugalskim]] |
|||
*[[ozorki|ozorkach pod beszamelem]] |
|||
Dodatkowo, wystempuje w tych jenzykach samogłoska ''an'', której oficjalnie nie ma w [[język polski|polszczyźnie]], ale wszyscy jom znamy z wyrazów: ''włanczać'', ''przełanczać'', ''wyłanczać'', ''zdanżać'', itp. |
|||
W tych jenzykach rola kulturotwórcza samogłosek nosowych jest spotengowana, bo to jest '''EUROPA''', a nie ten nasz śmierdzoncy kont. |
|||
==Zobacz też== |
|||
* [[samogłoski nosowe]] |
|||
* [[kultura]] |
|||
[[Kategoria:Czysty nonsens]] |
|||
[[Kategoria:Kultura]] |
|||
Wersja z 12:16, 9 lis 2007
O take Polske walczyliśmy.
Przykład nieprawidłowego wymawiania samogłosek nosowych
Ę, Ą – tak zwane samogłoski nosowe, wystempujonce w niektórych jenzykach, m.in. w polskim. Samogłoski te som wyznacznikiem osobniczego statusu społecznego.
Status społeczny
Samogłoski ę i ą można wymawiać na dwa sposoby, charakterystyczne dla dwóch podstawowych klas społecznych.
- wymowa klasyczna (czyli ę, ą), zgodna z normami jenzykowymi charakteryzuje ludzi kulturalnych, oczytanych, miłych w obejściu, o szerokich zainteresowaniach, zwłaszcza sztukami plastycznymi (wielu z nich posiada bogate kolekcje dzieł mistrzów).
- wymowa wulgarna (czyli takie wymawianie, gdzie wyraźnie słychać em, om, bonć en, on, w skrajnych wypadkach – bez unosowienia – e, o), niezgodna z normami jenzykowymi, charakteryzuje kompletnych chamów, buraków i bencwałów. Każdy, kto w ten sposób pisze lub wymawia samogłoski nosowe jest skończonym idiotom, sierotom umysłowym; powinien siem leczyć na rence, bo na głowem już za późno.
- wymowa hiperpoprawna (czyli wymawianie z nienależnom pieczołowitościom każdej końcówki, np. nie bęłdęł sięł męłczył), charakterystyczna dla osób, które na co dzień mówiom wulgarnie em i om, ale w sytuacjach publicznych wystompień, starajonc siem aspirować do grona osób zwracajoncych uwagem na poprawność, przekrencajom klasycznom wymowem do granic absurdu. Wymowem hiperpoprawnom można najczenściej spotkać u bohaterów serialu tv Sendzia Anna Maria Wesołowska.
A zatem – ażeby nas nie posondzono o głupotem, lepiej trzymajmy siem mondrych i pienknych ludzi z klasom, którzy prawidłowo wymawiają ę i ą, nawet wtedy, gdy nie trzeba nic mówić.
Ę i Ą w innych jenzykach
Samogłoski nosowe ę, ą wystempujom również w innych jenzykach, na przykład:
Dodatkowo, wystempuje w tych jenzykach samogłoska an, której oficjalnie nie ma w polszczyźnie, ale wszyscy jom znamy z wyrazów: włanczać, przełanczać, wyłanczać, zdanżać, itp.
W tych jenzykach rola kulturotwórcza samogłosek nosowych jest spotengowana, bo to jest EUROPA, a nie ten nasz śmierdzoncy kont.
