Kamień w bucie: Różnice pomiędzy wersjami
Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
(GENEZA) |
M (Przywrócono przedostatnią wersję, jej autor to Szoferka. Autor wycofanej wersji to 80.245.176.112.) |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
'''Kamień w bucie''' – ciężka dolegliwość [[choroba|chorobowa]], wywoływana przez uwieranie bądź uciskanie kończyny chodzącej przez [[kamień]]. Można go usunąć tylko operacyjnie poprzez wyjęcie nogi z buta lub za pomocą pęsety (w przypadku braku pęsety można użyć zwiniętej w rulonik pięćsety). Pierwsza opcja grozi zasłabnięciem osoby towarzyszącej lub samego chorego; druga natomiast wymaga dużych zdolności manualnych osoby operującej (operatora). |
'''Kamień w bucie''' – ciężka dolegliwość [[choroba|chorobowa]], wywoływana przez uwieranie bądź uciskanie kończyny chodzącej przez [[kamień]]. Można go usunąć tylko operacyjnie poprzez wyjęcie nogi z buta lub za pomocą pęsety (w przypadku braku pęsety można użyć zwiniętej w rulonik pięćsety). Pierwsza opcja grozi zasłabnięciem osoby towarzyszącej lub samego chorego; druga natomiast wymaga dużych zdolności manualnych osoby operującej (operatora). |
||
== Geneza Kamienia W Bucie == |
|||
Dolegliwość kamienia w bucie była znana już od wieków, gdy wieśniacy odrabiając pańszczyznę krzyczeli "au, albowiem do mego trzewika jakiś kamyk się przywarł!!". Potem kamień do buta wpadał królom i królowom. |
|||
"Ał, Antoni! W moim pantofelku jest albowiem kamień!"- królowa (+1268) |
|||
No i Antoni musiał kamień usuwać własnymi paznokciami. |
|||
== Kamienie == |
|||
W buty nie wpadają zwykle diamenty ani inne kamienie szlachetne. Jest to raczej żużel albo zwykły kamor. |
|||
{{stubmed}} |
{{stubmed}} |
||
{{stubprze}} |
{{stubprze}} |
||
Wersja z 19:18, 22 lis 2007
Kamień w bucie – ciężka dolegliwość chorobowa, wywoływana przez uwieranie bądź uciskanie kończyny chodzącej przez kamień. Można go usunąć tylko operacyjnie poprzez wyjęcie nogi z buta lub za pomocą pęsety (w przypadku braku pęsety można użyć zwiniętej w rulonik pięćsety). Pierwsza opcja grozi zasłabnięciem osoby towarzyszącej lub samego chorego; druga natomiast wymaga dużych zdolności manualnych osoby operującej (operatora).
