Benedykt XVI: Różnice pomiędzy wersjami

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
WizualnieWikikod
M (Przywrócono przedostatnią wersję, jej autor to Ptok Bentoniczny. Autor wycofanej wersji to 213.158.199.207.)
Linia 1: Linia 1:
[[Grafika:Pope_grinch.jpg|right|thumb|200px|Grinch?]]{{nonnews|[[NonNews:Papież się skomercjalizował|Papież się skomercjalizował]]}}
{{Papież infobox
{{Cytat|Postrafiam Fas... Ciule!|'''Benedykt XVI''' pozdrawia pielgrzymów-Polaków w Watykanie}}
| Imię = Benedykt XVI
'''Benedykt XVI''' lub '''Dominator III''' (właśc. '''Joseph Alois „Żelazny Kardynał” Ratzinger''', ur. [[16 kwietnia]] [[1927]] w [[Marktl am Inn]]) – od [[19 kwietnia]] [[2005]] [[papież]], wcześniej kardynał i prefekt [[Kongregacja Nauki Wiary|Kongregacji Nauki Wiary]].
| łacińskie = Benedictus PP. XVI
| Imię_nazwisko = Joseph Ratzinger
| Dewiza = [[Cooperatores Veritatis]]
| Dewiza_pol = Współpracownicy prawdy
| Wybór = [[19 kwietnia]] [[2005]]
| Koniec pontyfikatu =
| Portret = [[Plik:Pope, 13 march 2007.jpg|250px]]
| Herb = [[Plik:BXVI CoA like gfx PioM.svg|150px]]
| Data_urodzenia = [[16 kwietnia]] [[1927]]
| Miejsce_urodzenia = {{flaga|DEU}} [[Marktl am Inn]]
| Data śmierci =
| Miejsce_śmierci =
| Poprzednik = [[Jan Paweł II]]
| Następca =
}}
{{Kościół katolicki|1=1}}
'''Benedykt XVI''' ([[łacina|łac.]] ''Benedictus XVI'', właściwie {{wymowa|De-Joseph Kardinal Ratzinger.ogg|'''Joseph Alois Ratzinger'''}}, ur. [[16 kwietnia]] [[1927]] w [[Marktl am Inn]]) – [[Niemcy|niemiecki]] [[kardynał]], 1981-2005 [[prefekt]] [[Kuria Rzymska|Kongregacji Nauki Wiary]], od 2002 do 2005 [[Dziekan kolegium kardynalskiego|dziekan Kolegium Kardynalskiego]], 19 kwietnia 2005 wybrany 265. (według innej rachuby 266.) [[papież]]em.


Jako szesnastolatek został wcielony w poczet żołnierzy III Rzeszy i dwa lata pałętał się za linią frontu, pilnując taborów i infrastruktury, której nikt nie atakował.
== Życie przed wyborem na papieża ==
=== Dzieciństwo i młodość (1927-1943) ===
[[Plik:PopeBenedicts1stHome.jpg|thumb|left|Rodzinny dom Benedykta XVI<br /> w [[Marktl am Inn]]]]
Urodził się [[16 kwietnia]] [[1927]] ([[Chrzest|ochrzczony]] tego samego dnia przez wikariusza miejscowej parafii ks. [[Joseph Stangl|Josepha Stangla]]), w [[Wielka Sobota|Wielką Sobotę]], w domu rodzinnym przy ul. Szkolnej ([[język niemiecki|niem.]] Schulstraße) w [[Marktl am Inn]] ([[Bawaria]], [[Niemcy]]) jako [[syn]] [[policja]]nta Josepha i Marii [[Ratzinger]]ów, pochodzącej z [[Południowy Tyrol|Południowego Tyrolu]].


Zasłynął m.in. jako twórca i krzewiciel [[język watykański|języka watykańskiego]].
Był trzecim, najmłodszym dzieckiem. Jego [[rodzeństwo]]: Maria Ratzinger (ur. [[7 grudnia]] [[1921]], zm. [[2 listopada]] [[1991]]) i [[Georg Ratzinger (1924)|Georg Ratzinger]] (ur. [[15 stycznia]] [[1924]]).


==Herb Benedykta XVI==
Do [[1937]] r. kiedy przeprowadzili się do [[Traunstein]] ojciec Józef służył w Bawarskiej Policji Landowej (''[[Landespolizei]]'') i w niemieckiej policji państwowej (''[[Ordnungspolizei]]''). Londyński ''[[Sunday Time]]'' pisał o Ratzingerze seniorze jako ''antynaziście którego próby powstrzymania Brązowych Koszul'' ([[Sturmabteilung|Oddziałów szturmowych SA]]) ''zmusiły do kilku przeprowadzek wraz z rodziną''<ref>[http://www.timesonline.co.uk/article/0,,2089-1572667,00.html www.timesonline.co.uk]</ref>. Według ''[[International Herald Tribune]]''<ref>22 kwietnia 2005 ''A boy's dreams lead from a village to the Vatican'' (przedruk z New York Times)</ref>przeprowadzki te były bezpośrednio związane z postawą Józefa Ratzingera, który sprzeciwiał się [[Narodowy socjalizm|nazizmowi]], czego rezultatem były degradacje i przeniesienia. Brat papieża, [[Georg Ratzinger (1924)|Georg]] powiedział: ''Nasz ojciec był zaciekłym przeciwnikiem nazizmu, ponieważ uważał że było to w sprzeczności z naszą wiarą''<ref>[[The New York Times|New York Times]] 21 kwietnia 2005 "A Future Pope Is Recalled: A Lover of Cats and Mozart, Dazzled by Church as a Boy"</ref>. Jednak rodzinę dotknęły także boleśniejsze represje ze strony reżimu. John Allen (watykański komentator), donosi o słowach wygłoszonych przez kardynała Ratzingera [[28 listopada]] [[1996]] r. w [[Watykan]]ie: ''Kuzyn cierpiący na zespół downa, który w 1941 r. miał 14 lat i był zaledwie kilka miesięcy młodszy (niż Ratzinger), został zabrany przez nazistowskie władze na terapię''. Niedługo później rodzina otrzymała informacje o jego śmierci. <ref>[http://www.nationalcatholicreporter.org/word/word101405.htm#five www.nationalcatholicreporter.org]</ref>
[[Grafika:Herb_Benedykta.png|right|thumb|200px|Herb...]]
Mimo, że do narysowania tego herbu użyto tylko pięciu rodzajów kredek, to ma on wiele ukrytych znaczeń i przesłań nawołujących do lepszego postępowania. Najbardziej rzucające się w oczy elementy to [[czapka]], [[szalik]], [[pasek]] od spodni i sznurek (prawdopodobnie opasający palto). Jest to wyraźna przestroga, mówiąca o ciepłym ubieraniu się zimą. Benedykt dobrze pamięta incydent, gdy to pewnego zimowego wieczoru zatrzasnęły mu się drzwi od domu (klucze także znajdują się na herbie) i całą noc spędził na mrozie, co skutkowało przeziębieniem. Nie wdając się w szczegóły, przejdźmy do wewnętrznej części herbu. Głowa umieszczona po lewej stronie, ma na celu przypomnienie króla estrady – [[Michael Jackson|Michaela Jacksona]] (jego twarz tam pokazana, nie jest dzisiejszą, której nikt już nie zdoła zobaczyć, ale tą z czasów swojej świetności) i nakłonienie ludzi do pojednania się nawet z takimi osobami jak on. Kolejny element – muszla – nie jest dla nikogo tajemnicą, bo stanowi reklamę koncernu paliwowego [[Shell]]. W zamian firma zobowiązała się do darmowego tankowania [[papamobile|papamobilu]]. Po prawej stronie herbu widnieje niedźwiedź z czerwoną opaską. Oznacza, że [[Radziecka inwersja|herb umieścił się w niedźwiedziu.]]


{{stubrel}}
Brat [[Georg Ratzinger (1924)|Georg]], też został duchownym. Siostra, [[Maria Ratzinger (siostra Benedykta XVI)|Maria Ratzinger]], nigdy nie wyszła za mąż, była gospodynią Josepha aż do śmierci w [[1991]] r. Ich wuj, [[Georg Ratzinger (1844-1899)|Georg Ratzinger]] był księdzem i członkiem [[Reichstag]]u.


[[Kategoria:Niemcy (ludzie)]]
Według kuzynki [[Erika Kropp|Eriki Kropp]], Ratzinger od dzieciństwa nie chciał zostać nikim innym jak księdzem. Kiedy miał 15 lat, mówił że zostanie [[biskup]]em, ona żartobliwie zapytała ''"Czemu nie papieżem?"''<ref>[http://www.theage.com.au/articles/2005/04/20/1113854260201.html www.theage.com.au]</ref> Wcześniej w [[1932]] r. do miasteczka w którym mieszkali Ratzingerowie przyjechał [[arcybiskupi Monachium i Fryzyngi|arcybiskup Monachium]] [[Michael von Faulhaber]]. 5-letni Joseph był w grupie dzieci wręczających kardynałowi kwiaty, tego dnia ogłosił, że także chciałby zostać [[kardynał]]em.
[[Kategoria:Duchowni]]


[[de:Papa Ratzi]]
W wieku 14 lat (w [[1941]] r.), wstąpił do [[Hitlerjugend]], w której członkostwo było obowiązkowe od [[25 marca]] [[1939]] r. Według korespondenta tygodnika ''[[National Catholic Reporter]]'' Johna Allena, Ratzinger nie podchodził entuzjastycznie do członkostwa w tej organizacji, odmawiał brania udziału w spotkaniach. Ratzinger wspominał, że nazistowski profesor matematyki postarał się o zmniejszenie mu czesnego w szkole. Do tego teoretycznie była wymagana dokumentacja obecności na spotkaniach Hitlerjugend, jednak wg Ratzingera profesor załatwił mu [[stypendium]] bez konieczności udziału w zebraniach.
[[en:Benedict XVI]]

[[es:Benedicto XVI]]
=== Służba wojskowa (1943-1945) ===
[[fi:Benedictus XVI]]
W wieku 16 lat ([[1943]] r.) wraz z innymi kolegami z klasy rozpoczął przygotowanie wojskowe w zakresie [[Obrona przeciwlotnicza|obrony przeciwlotniczej]]. Powołany został do programu [[Luftwaffenhelfer]]. Zostali przydzieleni do oddziału odpowiedzialnego za ochronę fabryki silników lotniczych [[BMW]] w [[Ludwigsfeld]] na północ od [[Monachium]]. Następnie zostali przeniesieni do [[Unterföhring]] (na północny zachód od Monachium) i na krótko do [[Innsbruck]]a. Z Insbrucka ich oddział udał się do [[Gilching]], by ochraniać bazę [[Samolot myśliwski|myśliwców]] niemieckich i atakować [[Samolot bombowy|bombowce]] [[Alianci|aliantów]] które urządzały naloty na Monachium. W Gilching Ratzinger służył w posterunku telefonicznym.
[[fr:Benoît XVI]]
[[it:Benedetto XVI]]
[[10 września]] [[1944]] r. jego klasa została zwolniona z korpusu. Jednak wracając do domu, Ratzinger otrzymał nowe powołanie do [[Reichsarbeitsdienst]] (Służby Pracy Rzeszy). Został oddelegowany do węgierskiego obszaru granicznego z [[Austria|Austrią]], która została zaanektowana przez Niemcy w [[1938]]. Tu pracował, aż do czasu kiedy [[Armia Czerwona]] zajęła Węgry, wtedy to został skierowany do przygotowywania umocnień przeciwpancernych, oczekujących na ofensywę wojsk radzieckich. Tam też był świadkiem pędzenia [[Żydzi|Żydów]] do [[Obóz koncentracyjny|obozów śmierci]]. [[20 listopada]] [[1944]] jego oddział został zwolniony ze służby.
[[ja:ベネディクト16世]]

[[pt:Bento XVI]]
Ratzinger znowu wrócił do domu, jednak nie na długo. Już w 3 tygodnie później dostał wezwanie do stawienia się w Monachium, gdzie otrzymał przydział do [[Koszary|koszar]], do [[Wehrmacht]]u w mieście [[Traunstein]], blisko którego mieszkała jego rodzina. Po podstawowym szkoleniu w [[piechota|piechocie]], Ratzinger służył w różnych posterunkach wokół miasta jego jednostki. Nigdy nie został wysłany na [[front (wojsko)|front]].
[[tr:Pandick XVI]]

[[zh:本笃十六世]]
Na przełomie kwietnia i maja, w ostatnich dniach lub tygodniach przed poddaniem się [[Niemcy|Niemiec]], Ratzinger [[Dezercja|zdezerterował]]. Dezercja była powszechna w ostatnich tygodniach wojny, chociaż karana śmiercią (wykonywana, często zasądzana bez procesu prawnego, nieprzerwanie do końca). Obniżone [[morale]] i niewielkie ryzyko osądzenia przez zdezorganizowane wojsko niemieckie, przyczyniło się do rosnącej fali dezercji wśród żołnierzy. Ratzinger opuścił miasto Traunstein i udał się do położonej nieopodal rodzinnej wsi. ''Użyłem mało znanej drogi, spodziewając się bezproblemowego przejścia. Ale kiedy wychodziłem z przejścia podziemnego pod torami kolejowymi, dwóch żołnierzy stało na posterunku, przez chwilę sytuacja była dla mnie niezmiernie krytyczna. Dzięki Bogu, że oni także mieli dosyć wojny i nie chcieli stać się mordercami.'' Jako usprawiedliwienia użyli ręki na [[Temblak (medycyna)|temblaku]] i pozwolili odejść do domu.
[[zh-tw:本篤十六世]]

Wkrótce po tym, dwaj członkowie [[Schutzstaffel|SS]], którzy schronili się w domu Ratzingerów zwrócili uwagę na młodego człowieka w wojskowym wieku i zaczęli zadawać pytania. Ojciec Ratzingera stanowczo wyraził swoje złe zdanie na temat [[Adolf Hitler|Hitlera]] i nazajutrz dwóch członków SS zniknęło nie podejmując żadnych działań. Kardynał Ratzinger powiedział później: ''Jakiś anioł wydawał się nas chronić''.

Kiedy do wsi przybyli [[Stany Zjednoczone|Amerykanie]]: ''Zostałem rozpoznany jako niemiecki żołnierz, musiałem ubrać się z powrotem w mundur który wcześniej zrzuciłem, a także trzymać ręce u góry i dołączyć do stale rosnącej grupy więźniów wojennych, których oni ustawiali w szeregu na naszej łące. To szczególnie zraniło serce mojej matki, gdy zobaczyła jej chłopca i resztę pokonanej armii stojącej tam, wystawionej na niepewny los''. Ratzinger przez krótki czas był internowany w [[Obozy jenieckie|obozie jenieckim]] niedaleko [[Ulm]]. Został wypuszczony [[19 czerwca]] [[1945]] r. Wraz z innymi młodymi ludźmi zaczął iść do domu (120 km), jednak został podwieziony do Traunstein w ciężarówce wiozącej mleko. Rodzina ponownie była kompletna po tym jak brat Georg został wypuszczony z obozu jenieckiego we [[Włochy|Włoszech]].

=== Edukacja (1946-1951) ===
W [[1945]] Ratzinger wraz z bratem wstąpili do katolickiego [[seminarium duchowne]]go we [[Fryburg nad Łabą|Freiburgu]] i na studia w [[Herzogliches Georgianum]] na [[Uniwersytet Ludwiga Maximiliana w Monachium|Uniwersytecie Ludwiga Maximiliana]] w [[Monachium]]. Według wywiadu z [[Peter Seewald|Peterem Seewaldem]], na niego i jego kolegów ze studiów szczególnie duży wpływ wywarły prace i twórczość [[Gertruda von Le Fort|Gertrudy von Le Fort]], [[Ernst Wiechert|Ernsta Wiecherta]], [[Fiodor Dostojewski|Fiodora Dostojewskiego]], [[Elisabeth Langgässer]], [[Theodor Steinbüchel|Theodora Steinbüchela]], [[Martin Heidegger|Martina Heideggera]] i [[Karl Jaspers|Karla Jaspersa]]. W trzech ostatnich młody Ratzinger widział przerwę w dominacji [[neokantyzm]]u, wraz z kluczową pracą "Steinbüchel's Die Wende des Denkens" (''Zmiana w myśleniu''). Pod koniec studiów był zbliżony bardziej do nauk [[Augustyn z Hippony|św. Augustyna]] niż [[Tomasz z Akwinu|Tomasza z Akwinu]]. Wśród [[scholastyka (filozofia)|scholastyków]] najbardziej interesował się [[święty Bonawentura|św. Bonawenturą]].

[[29 czerwca]] [[1951]] r. on i jego brat zostali wyświęceni na kapłanów przez arcybiskupa Monachium [[Michael von Faulhaber|Michaela von Faulhabera]]. W [[1953]] r. zdobył stopień [[doktor (stopień naukowy)|doktora]] pracą o św. Augustynie, zatytułowaną "Ludzie i Dom Boży w doktrynie kościelnej św. Augustyna". W [[1957]] r. [[habilitacja|habilitował]] się rozprawą o św. Bonawenturze: ''Teologia dziejów u [[Święty Bonawentura|św. Bonawentury]]''. W [[1958]] r. został [[profesor]]em [[kolegium we Fryzyndze]].

=== Kariera naukowa (1951-1977) ===
Przez następne lata posługiwał jako pomocnik [[Arcybiskupi Monachium i Fryzyngi|biskupa Fryzyngi]] ([[1957]]-[[1959]]).
W roku [[1959]], został profesorem na [[Uniwersytet w Bonn|uniwersytecie w Bonn]]. Jego inauguracyjny wykład zatytułował "Bóg wiary i Bóg filozofii". W [[1963]] r. Zaczął wykładać na [[Westfalski Uniwersytet Wilhelma|uniwersytecie w Münster]]. Na pierwszym wykładzie aula wykładowcza była wypełniona po brzegi, już wtedy był znanym [[Teologia|teologiem]]. Na [[Sobór Watykański II|II Soborze Watykańskim]] ([[1962]]-[[1965]]) był doradcą teologicznym niemieckiego [[arcybiskupi Kolonii|arcybiskupa Kolonii]] [[Joseph Frings|Josepha Fringsa]]. Kontynuował obronę ''[[Nostra aetate]]'', dokumentu na temat związków z innymi religiami, [[ekumenizm]]u i deklaracji prawa do [[wolność religijna|religijnej wolności]]. Później, jako [[prefekt]] [[Kongregacja Nauki Wiary|Kongregacji Nauki Wiary]] jasno wyjaśnił stanowisko [[Kościół katolicki|Kościoła]] wobec innych religii w dokumencie ''[[Dominus Iesus]]'' ([[2000]]), w którym także mówił o prawidłowej drodze do nawiązania [[Ekumenizm#Dialog ekumeniczny|ekumenicznego dialogu]]. Podczas soboru był uważany za zdecydowanego [[reformator]]a i faktycznie współpracował z takimi [[modernizm katolicki|modernistami]], jak [[Hans Küng]] i [[Edward Schillebeeckx]]. Sam Ratzinger przyznał, że był i po części pozostał wielbicielem [[Karl Rahner|Karla Rahnera]], znanego teologa [[Nouvelle Théologie]], który popierał reformy i sam wznosił nowe, teologiczne poglądy. W [[1966]] r., Ratzinger został ustanowiony przewodniczącym wydziału teologii dogmatycznej na [[Uniwersytet w Tybindze|uniwersytecie w Tybindze]], gdzie został ponownie współpracownikiem Hansa Künga. W swojej książce "Wprowadzenie do chrześcijaństwa" ([[1968]] r.), pisał, że [[papież]] ma obowiązek słuchania różnych głosów w Kościele podczas podejmowania decyzji. Pisał także, że Kościół od wieków jest zbyt scentralizowany, ograniczony i nadmiernie kontrolowany przez [[Rzym]]. Te zdania jednak nie zostały wydrukowane w kolejnych wydaniach książki, gdyż zostały błędnie zinterpretowane przez autorów kolejnych [[reprint]]ów. W tym czasie oddalił się od [[Tybinga|Tybingi]], spowodowane to było atmosferą i [[marksizm|marksistowskimi]] ruchami wśród studentów w [[lata 60. XX wieku|latach '60]], które w Niemczech szybko się radykalizowały, szczególnie w [[1967]] i [[1968]], by osiągnąć kulminację w serii zamieszek w kwietniu i maju 1968 r. Ratzinger wiązał to (a także spadek szacunku do autorytetów wśród studentów, oraz rosnący, niemiecki ruch na rzecz praw [[homoseksualizm|homoseksualistów]]) z odejściem od tradycyjnego katolickiego nauczania. Coraz częściej, jego poglądy, wbrew reformatorskiemu zacięciu, kontrastowały z poglądami [[liberalizm|liberalnymi]], które wtedy zyskiwały swój ruch w teologii. Przez lata na II Soborze Watykańskim i na uniwersytecie w Tybindze, profesor Joseph Ratzinger publikował artykuły w reformatorskim, teologicznym czasopiśmie "[[Concilium]]", chociaż wybierał coraz częściej mniej reformatorskie tematy, niż inni współtwórcy pisma, teologowie-moderniści Hans Küng, czy Edward Schillebeeckx.

W końcu w [[1969]] r. wrócił do Bawarii, na [[uniwersytet w Ratyzbonie]], do środowiska o mniej reformistycznych poglądach.

W [[1972]] r. zakłada pismo teologiczne ''[[Communio]]'', wraz z [[Hans Urs von Balthasar|Hansem Ursem von Balthasar]], [[Henri de Lubac|Henrim de Lubac]], [[Walter Kasper|Walterem Kasper]] i innymi. ''Communio'', publikowane teraz w 17 wydaniach ([[język niemiecki|niemieckim]], [[język angielski|angielskim]], [[język hiszpański|hiszpańskim]], [[język polski|polskim]] i innych), stał się wybitnym dziennikiem współczesnej, katolickiej myśli teologicznej. Do czasu wyboru na papieża, Ratzinger pozostawał najbardziej aktywnym publicystą gazety.
[[Plik:Ratzinger coa.png|left|160px|thumb|Herb kardynalski Josepha Ratzingera]]
[[Plik:Ratzinger-Rom88.JPG|thumb|200px|Kardynał Ratzinger ([[1988]])]]

=== Kardynał i arcybiskup Monachium (1977-1982) ===
W marcu [[1977]] r. został ustanowiony przez papieża [[Papież Paweł VI|Pawła VI]] [[Arcybiskupi Monachium i Fryzyngi|arcybiskupem Monachium i Fryzyngi]]. Sakrę biskupią przyjął [[28 marca]] [[1977]] z rąk [[Biskupi Würzburga|biskupa Würzburga]] [[Josef Stangl|Josefa Stangla]] (ciekawostką jest zbieżność nazwisk z księdzem, który udzielił chrztu – są to jednak dwie różne osoby). Współkonsekratorami byli: [[biskupi Ratyzbony|biskup Ratyzbony]] [[Rudolf Graber]] oraz biskup pomocniczy archidiecezji Monachium i Fryzyngi [[Ernst Tewes]] [[Filipini|COr]]. Za swoją biskupią dewizę przyjął ''Cooperatores Veritatis'', co oznacza "współpracownicy prawdy". Zostało to zaczerpnięte z Biblii, z [[3. List Jana|3. Listu św. Jana]] (3J:8). Wybór komentuje w swojej autobiograficznej pracy "Kamienie milowe".

Na [[konsystorz]]u w czerwcu [[1977]] r. został mianowany [[kardynał]]em. W chwili [[Konklawe 2005|konklawe w 2005 r.]] był jednym z trzynastu<ref>[http://www.fiu.edu/~mirandas/conclave-xxi.htm The Cardinals of the Holy Roman Church - Conclaves by century]</ref> żyjących kardynałów mianowanych przez Pawła VI i jednym z trzech poniżej wieku 80 lat; w konklawe wzięli udział jednak tylko on i [[William Wakefield Baum]].

[[Plik:Pope johnpaul funeral.jpeg|thumb|250px|right|Kardynał Ratzinger celebruje mszę świętą podczas pogrzebu Jana Pawła II]]

=== Prefekt Kongregacji Nauki Wiary (1981-2005) ===
[[25 listopada]] [[1981]] otrzymał nominację z rąk [[papież]]a [[Jan Paweł II|Jana Pawła II]] na [[prefekt]]a [[Kongregacja Nauki Wiary|Kongregacji Nauki Wiary]] (wcześniej: Święte Biuro ds. [[Inkwizycja|Inkwizycji]], przemianowane przez [[Pius X|papieża Piusa X]] w [[1908]]).

Tym samym na początku [[1982]] r. zrzekł się stanowiska w Monachium. Został podniesiony do funkcji kardynała biskupa diecezji [[Velletri]] w [[Kolegium kardynałów|kolegium kardynalskim]] w roku [[1993]], w [[1998]] r. został wicedziekanem, a w [[2002]] r. [[Dziekan (Kościół katolicki)|dziekanem]] [[Kolegium kardynałów|Kolegium Kardynalskiego]].

Na tym stanowisku Ratzinger szerzył konserwatywną doktrynę Kościoła, na takie tematy jak: planowanie [[poczęcie|poczęć]], [[ekumenizm|dialog między religiami]] czy stosunek kościoła do osób [[homoseksualizm|homoseksualnych]], czy prawnych regulacji [[rejestrowany związek partnerski|związków partnerskich]] jednocześnie zwalczając wszelkie liberalne nurty w tych tematach. Podczas jego prefektury, Kongregacja powzięła kroki mających na celu zdyscyplinowanie teologów głoszących liberalne poglądy w [[Ameryka Łacińska|Ameryce Łacińskiej]] w [[lata 80. XX wieku|latach '80]].

[[22 lipca]] [[1992]] roku Joseph Ratzinger wydał dokument, w którym stwierdził, iż dyskryminacja ze względu na orientację seksualną nie jest tym samym co dyskryminacja ze względu na rasę, pochodzenie etniczne itd. jako, że "budzi niepokój moralny". Według wydanego dokumentu Kongregacji Nauki Wiary "istnieją dziedziny, w których nie jest przejawem niesprawiedliwej dyskryminacji uwzględnienie orientacji seksualnej, na przykład gdy chodzi o adopcję dziecka lub powierzenie go opiekunom, zatrudnienie nauczycieli lub trenerów sportowych, służbę wojskową" aprobując dyskryminację ze względu na orientacje seksualną (dziś prawnie zakazanej w wielu krajach). Podstawowe prawa człowieka (m.in. zagwarantowane przez [[Europejska Konwencja Praw Człowieka|Europejską Konwencję Praw Człowieka]] jak i konstytucje wielu krajów) według dokumentu Kongregacji mogą zostać "słusznie ograniczone ze względu na obiektywne nieuporządkowane zachowania zewnętrzne". Dokument, dla przykładu, podał przypadek "osób chorych fizycznie lub umysłowo", którym można ograniczyć możliwość korzystania z pewnych praw "by chronić dobro wspólne"<ref>[http://www.ewtn.com/library/CURIA/CDFHOMOL.HTM Some Considerations Concerning the Response to Lesiglative Proposals on the Non-Discrimination of Homosexual Persons]</ref><ref>[http://www.petertatchell.net/religion/ratzinger.htm RATZINGER - FUNDAMENTALIST POPE Disaster for women, gays and liberals]</ref>. Dokument był skrytykowany między innymi przez 3 biskupów (Charles Buswell, Thomas Gumbleton i Walter Sullivan)<ref>http://www.dignityusa.org/faq.html</ref> oraz organizacje [[LGBT]]<ref>[http://www.ilga.org/news_results.asp?LanguageID=1&FileCategory=1&ZoneID=7&FileID=534 The Election of Benedict XVI as Pope Causes Hurt and Pain among LGBT People]</ref>.
Urzędowanie zakończył [[2 kwietnia]] [[2005]] w związku z [[Sediswakancja|sediswakancją]] po papieżu Janie Pawle II<ref>na podstawie pkt 14 konstytucji apostolskiej Jana Pawła II UNIVERSI DOMINICI GREGIS z 22 lutego 1996: ''(...) z chwilą śmierci Papieża wszyscy Kierownicy Dykasterii Kurii Rzymskiej, tak Kardynał Sekretarz Stanu, jak i Kardynałowie Prefekci, Arcybiskupi Przewodniczący, jak również członkowie tych Dykasterii, przestają wypełniać swe urzędy''.</ref>.

=== Funkcje w kurii rzymskiej ===
Z czasem objął wiele funkcji w [[Kuria Rzymska|Kurii Rzymskiej]]: przewodniczącego [[Papieska Komisja Biblijna|Papieskiej Komisji Biblijnej]], przewodniczącego [[Międzynarodowa Komisja Teologiczna|Międzynarodowej Komisji Teologicznej]], radcy Drugiej Sekcji [[Sekretariat Stanu Stolicy Apostolskiej|Sekretariatu Stanu]], członka Kongregacji dla Kościołów Wschodnich, członka [[Kongregacja ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów|Kongregacji ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów]], członka [[Kongregacja ds. Ewangelizacji Narodów|Kongregacji ds. Ewangelizacji Narodów]], członka [[Kongregacja ds. Wychowania Katolickiego|Kongregacji ds. Wychowania Katolickiego]], członka [[Papieska Rada do spraw Popierania Jedności Chrześcijan|Papieskiej Rady ds. Popierania Jedności Chrześcijan]], członka Papieskiej Rady ds. Kultury oraz członka Papieskiej Komisji ds. Ameryki Łacińskiej.

[[8 kwietnia]] [[2005]] r. o godzinie 10, kardynał Joseph Ratzinger jako dziekan Kolegium Kardynalskiego rozpoczął mszę żałobną w intencji zmarłego [[Jan Paweł II|Jana Pawła II]]. Był to jeden z największych pogrzebów w dziejach świata (do [[Rzym]]u przybyło 4 królów, 5 królowych, ponad 70 prezydentów i premierów oraz 2 miliony wiernych)<ref>Dane wg [[Agencja Reutera|Agencji Reutera]]</ref>. Milion wiernych na [[Plac św. Piotra|pl. św. Piotra]] i w bocznych uliczkach żegnał Jana Pawła II. Na słowa kardynała Josepha Ratzingera ''Nasz ukochany Papież stoi teraz w oknie domu Ojca, widzi nas i nam błogosławi. Tak, pobłogosław nam Ojcze Święty.'', wierni odpowiedzieli gromkim "Santo! Santo!" (Święty! Święty!) oraz "Subito Santo!" (Święty natychmiast!). Kluczem homilii kard. Josepha Ratzingera o życiu zmarłego papieża był biblijny cytat: "Pójdź za mną". Mówił o wędrówce Karola Wojtyły za Bogiem przez całe jego życie. W sumie mszę koncelebrowało 140 kardynałów i patriarchów [[Katolickie Kościoły wschodnie|unickich kościołów wschodnich]]<ref>[http://ulma.pl/zasoby/inne/homilia.txt Tekst homilii, którą wówczas wygłosił Joseph Ratzinger]</ref>.

=== Papiestwo (od 2005) ===
[[Plik:Pope Benedict XVI.jpg|thumb|300px|left||Papież Benedykt XVI podczas [[Audiencja generalna|Audiencji Generalnej]] na [[Plac św. Piotra|Placu św. Piotra]] w [[Watykan]]ie]]
[[2 stycznia]] [[2005]], magazyn ''[[Time (tygodnik)|Time]]'' cytował anonimowe, watykańskie źródło, które twierdziło, że Ratzinger jest pierwszy do zajęcia miejsca Jana Pawła II po jego śmierci, lub gdy będzie zbyt chory, by przewodzić Kościołowi. Po śmierci Jana Pawła II, dziennik ''[[Financial Times]]'' napisał że Ratzinger jest liderem wśród kandydatów na nowego papieża, ale dawał także duże szanse rywalom z liberalnego skrzydła Kościoła. W kwietniu [[2005]] r., przed wyborem papieża, ''Time'' opublikował listę stu najbardziej wpływowych ludzi świata, wśród których znalazł się Ratzinger. Jako prefekt [[Kongregacja Nauki Wiary|Kongregacji Nauki Wiary]] mówił, że chciałby wrócić na wieś do Bawarii i poświęcić się pisaniu książek, jednak przed śmiercią Jana Pawła II, powiedział do przyjaciół, że "jest gotowy na przyjęcie obowiązku jakie (ewentualnie) umieści na nim Bóg".

Chociaż jego wybór był uważany za najbardziej prawdopodobny przez media na świecie, niektórzy utrzymywali, że jego elekcja jest zbyt oczekiwana aby ziściła się. Wybory zarówno Jana Pawła II, jak i jego poprzednika [[Jan Paweł I|Jana Pawła I]], były raczej niespodziewane. Dlatego dla niektórych wybór Ratzingera na papieża był lekkim zaskoczeniem.

[[19 kwietnia]] [[2005]] r. kardynał Ratzinger został wybrany następcą Jana Pawła II w drugim dniu [[Konklawe 2005|konklawe]], po czterech głosowaniach. 19 kwietnia jest także datą śmierci (i końca [[pontyfikat]]u) innego papieża, [[Leon IX|Leona IX]], najważniejszego niemieckiego papieża średniowiecza, który zapoczątkował reformę odnowy moralnej Kościoła.

Kardynał Ratzinger miał nadzieję przed konklawe, że odejdzie w pokoju, powiedział: ''Podczas konklawe modliłem się do Boga, żeby mnie nie wybrano. Tym razem jednak Bóg wyraźnie mnie nie posłuchał.'' <ref>[[Gazeta Wyborcza]], 4 maja 2005</ref>

Przed pojawieniem się na balkonie [[Bazylika św. Piotra na Watykanie|bazyliki św. Piotra]], papieżem ogłosił go kardynał [[Jorge Arturo Medina Estévez]] (protodiakon kolegium kardynałów). Kardynał po tradycyjnym [[Łacina|łacińskim]] ''[[Habemus papam]]'', zwrócił się do tłumu słowami "drodzy bracia i siostry" w językach: [[język włoski|włoskim]], [[język hiszpański|hiszpańskim]], [[język francuski|francuskim]], [[język niemiecki|niemieckim]] i [[język angielski|angielskim]], przerywanymi przez owacje międzynarodowego tłumu po słowach w każdym z tych języków. Na balkonie pierwszymi słowami, wygłoszonymi w języku włoskim, nowego papieża, przed tradycyjnym błogosławieństwem ''[[Urbi et Orbi]]'', były:
''Umiłowani bracia i siostry. Po wielkim papieżu Janie Pawle II kardynałowie wybrali mnie – prostego, skromnego pracownika winnicy Pana. Pocieszam się faktem, że Pan potrafi się posługiwać niedoskonałymi narzędziami i działać przy ich pomocy, a przede wszystkim zawierzam się waszym modlitwom. W radości Pana zmartwychwstałego, ufni w Jego stałą pomoc, idziemy przed siebie. Pan nam pomoże, a Maryja, Jego Najświętsza Matka, stoi u naszego boku. Dziękuję.''
Po tym pobłogosławił ludzi zebranych na placu przed bazyliką.

[[24 kwietnia]] 2005 r. papież Benedykt XVI odprawił mszę świętą inaugurującą swój [[pontyfikat]]. Otrzymał także [[insygnia władzy papieskiej]] – [[paliusz]] oraz [[Pierścień Rybaka|pierścień świętego Piotra]] stając się 265. papieżem (wg Watykanu). [[7 maja]] odbył [[ingres]] do swojej katedry – [[Bazylika św. Jana na Lateranie|bazyliki laterańskiej]].

Wybór imienia [[Benedykt]] (łac. błogosławiony) jest istotny. Benedykt XVI użył go po raz pierwszy podczas [[audiencja generalna|audiencji generalnej]] na [[plac św. Piotra|placu św. Piotra]].

== Dorobek teologiczny i poglądy ==
[[Plik:Benedikt XVI im Papamobil.jpg|right|200px|thumb|Benedykt XVI podczas inauguracji pontyfikatu]]

Benedykt XVI należy do ścisłej czołówki [[Teologia|teologów]] [[chrześcijaństwo|chrześcijańskich]] [[XX wiek|XX]] wieku{{Fakt|data=2008-12}}. Jego prace badawcze i publikacje odnoszą się głównie do szeroko rozumianej [[teologia dogmatyczna|teologii dogmatycznej]] i [[teologia fundamentalna|fundamentalnej]]. Wiele książek i rozpraw poświęcił [[Kościół (teologia)|tajemnicy Kościoła]]. Drugi wielki temat w działalności naukowej kardynała Ratzingera to osoba [[Jezus Chrystus|Jezusa Chrystusa]]. Można go uważać za zwolennika [[chrystologia sensu|chrystologii sensu]]. Podejmował także prace z zakresu [[ekumenizm]]u. Kilkakrotnie podjął tematykę teologii i duchowości sakramentu kapłaństwa<ref>http://www.sw.kazimierz.koszalin.opoka.org.pl/artykuly/tozsamosc_wspolczesnego_kaplana.html</ref>. Szczególne znaczenie ma jego nowa wykładnia [[Soteriologia|soteriologii]] w dziele ''Theologische Prinzipienlehre. Bausteine zur Fundamentaltheologie''. Ulubionym tematem i motywem prac Ratzingera jest rozumienie wiary<ref>http://www.sw.kazimierz.koszalin.opoka.org.pl/artykuly/interpetacja.html</ref>. Nieustannie zauważa konieczność stałego dialogu między filozofią a teologią. Podkreśla, że poszukiwany przez myślicieli Logos tożsamy jest z Jezusem Chrystusem<ref>http://www.sw.kazimierz.koszalin.opoka.org.pl/artykuly/logos_ktory_jest_miloscia.html</ref>.
Duży obszar badań Ratzingera poświęcony jest aktualnej kondycji chrześcijaństwa na świecie, zwłaszcza opisowi wiary w kontekście jej aktualnych zagrożeń<ref>http://www.sw.kazimierz.koszalin.opoka.org.pl/artykuly/wspolczesne_zagrozenia_wiary_wg_jr.html</ref> oraz perspektyw rozwoju<ref>http://www.sw.kazimierz.koszalin.opoka.org.pl/artykuly/perspektywy.html</ref>. Zaniepokojenie Ratzingera wywołuje zwłaszcza częściowe lub całkowite kwestionowanie konkretnych treści doktrynalnych. Dostrzega on rozpowszechniające się błędy w zakresie wiary w poszczególne Osoby Trójcy Świętej. Zwraca przy tym szczególną uwagę na teorie relatywizujące znaczenie jedyności i powszechności zbawczej Chrystusa oraz Kościoła. Stwierdza również, że współczesny człowiek przyjmuje często tylko to, co nie kłóci się z materialistyczną wizją świata. Na tej płaszczyźnie rodzi się zdaniem Ratzingera stopniowa utrata wiary w życie wieczne oraz w możliwość potępienia. Wśród zorganizowanych form ataku na wiarę Ratzinger zwracał szczególnie uwagę na sekty, ideologię New Age, skrajnie radykalny feminizm oraz rozwijaną w Ameryce Południowej teologię wyzwolenia (pozostającą w związku z ideologią marksistowską). Bardzo negatywne skutki dla wiary wynikają jego zdaniem z kwestionowania zasad moralności chrześcijańskiej, szczególnie z odrzucenia tzw. prawa naturalnego, Dekalogu i współczesnego nauczania kościelnego (etyka życia). Brak świadectwa, niewłaściwe metody i zachwiane proporcje w procesie przekazu wiary, błędnie pojmowana czy celebrowana liturgia, sprawiają, że wiara dla dzisiejszego człowieka bywa niezrozumiała, a także mało interesująca.

W sumie opublikował ponad 60 pozycji książkowych, z których wiele zostało przetłumaczonych na języki obce. Jest także autorem kilkuset artykułów i rozpraw opublikowanych w różnych międzynarodowych czasopismach teologicznych i dziełach zbiorowych. Uchodzi za [[konserwatyzm|konserwatystę]]. Był współtwórcą czasopisma teologicznego "[[Communio]]".

[[Plik:Pope Benedictus XVI blessing after messe.jpg|thumb|250px|right|Benedykt XVI w czasie mszy w bazylice św. Piotra, 2006r]]
Jest dość sceptyczny wobec [[Ewolucja|teorii ewolucji]], uważając ją za [[hipoteza|hipotezę]] w niektórych punktach niedostatecznie podbudowaną naukowo. W przedmowie do wydanej w [[2007]] książki ''Kreacja i Ewolucja'' napisał, że teoria ewolucji autorstwa [[Charles Darwin|Karola Darwina]] nigdy nie została ostatecznie dowiedziona, a naukowcy błędnie i kurczowo się jej trzymają, wyciągając zbyt pochopne wnioski, przenoszone potem na płaszczyznę relacji wiara - wiedza<ref>[http://www.dziennik.pl/swiat/article28438/Papiez_krytycznie_o_teorii_Darwina.html Papież krytycznie o teorii Darwina - dziennik.pl]12 kwietnia 2007</ref>.
Odnosi się zatem sceptycznie wobec tych ustaleń współczesnej [[kosmologia|kosmologii]], które wykluczają lub pomijają przesłanie o stwórczej roli Boga niesione przez [[kreacjonizm]]. Jak napisał ''nauka niepotrzebnie marginalizuje poglądy na temat kreacjonizmu''. <ref>''[[Ibidem]] do 12.''</ref> W przytaczanej książce stwierdził ostatecznie: "Nie możemy powiedzieć: kreacjonizm albo ewolucja. Właściwą formułą jest kreacjonizm i ewolucja, ponieważ oba odpowiadają na dwa różne pytania". Natomiast w dniu inauguracji pontyfikatu powiedział: "Nie jesteśmy przypadkowym i pozbawionym znaczenia produktem ewolucji. Każdy z nas jest owocem zamysłu Bożego. Każdy z nas jest chciany, każdy miłowany, każdy niezbędny". Jego poglądy w tej mierze dobrze syntezuje John L. ALLEN Jr („Benedict’s Thinking on Creation and Evolution”, All Things Catholic, 1 September 2006, Vol. 6, No. 1): "Poglądów Benedykta XVI na ewolucję, co powinno być już oczywiste, nie da się ująć w prosty slogan, w tym sensie, że jest on „za” lub „przeciw” niej. Ma on głęboki szacunek dla nauki, lecz jednocześnie podkreśla, że nauki empiryczne same w sobie nie muszą ustalać „struktury pojęciowej”, w obrębie której prowadzimy rozważania o sensie i celu istnienia. Benedykt XVI martwi się, że bezkrytyczna akceptacja teorii ewolucji niesie niebezpieczeństwo, ale również nie utożsamia się z jej fundamentalistycznymi i luddystowskimi krytykami. Ujmując to w jednym zdaniu, nie chce on powtórzyć sprawy Galileusza, lecz nie chce zarazem poddać się Augustowi Comte’owi, który przewidywał powstanie „fizyki człowieka”, mającej spowodować upadek religii."

Jest laureatem wielu międzynarodowych nagród i wyróżnień{{Fakt|data=2008-12}}. Otrzymał dotąd siedem doktoratów honorowych (w większości katolickich uczelni):

* 1984 College of St. Thomas w St. Paul ([[Minnesota]])
* 1985 Katolicki Uniwersytet w [[Eichstätt]]
* 1986 Papieski Uniwersytet Katolicki w [[Peru]] (Katolicki Uniwersytet w [[Lima]])
* 1988 [[Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II|Katolicki Uniwersytet Lubelski]]
* 1998 [[Uniwersytet Nawarry]], [[Pampeluna]]
* 1999 Wolny Uniwersytet Maria SS. Assunta w [[Rzym]]ie
* 2000 [[Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu|Papieski Wydział Teologiczny]] we [[Wrocław]]iu.

Za działalność dla pokoju Benedykt XVI otrzymał przyznaną przez Zarząd Krajowy Ogólnopolskiego Stowarzyszenia Społecznego "Misja Pojednania" (powołanego w wyniku historycznego spotkania i pojednania się w 1993 r. obrońców Westerplatte i marynarzy z pancernika Schleswig-Holstein) Komandorię [[Komandoria Missio Reconciliationis|Missio Reconciliationis]].

== Kalendarium pontyfikatu ==
{{main|Kalendarium pontyfikatu Benedykta XVI}}

== Joseph Ratzinger i Polska ==
[[Plik:Ratzinger Szczepanow 2003 10.JPG|thumb|200px|Szczepanów, 2003]]
Przed wyborem na papieża Joseph Ratzinger ośmiokrotnie odwiedzał [[Polska|Polskę]].
Pierwszy raz w [[1977]] – jako arcybiskup [[Monachium]] był członkiem delegacji episkopatu [[Niemcy|Niemiec]], która przyjechała na [[Dolny Śląsk]]. [[31 maja]] [[1981]] roku już jako [[kardynał]] brał udział w [[Warszawa|Warszawie]] w uroczystościach pogrzebowych [[Arcybiskupi gnieźnieńscy i prymasi Polski|prymasa Polski]] [[Stefan Wyszyński|Stefana Wyszyńskiego]]. Po ogłoszeniu [[stan wojenny|stanu wojennego]] Ratzinger organizował w Monachium modlitwy w intencji Polski. Jako arcybiskup Monachium w [[1982]] roku odwiedził [[Katowice]] ([[Górny Śląsk]]). Ufundował dla katowickiej [[Archikatedra Chrystusa Króla w Katowicach|katedry Chrystusa Króla]] imponującą mozaikę, która znajduje się obecnie w kaplicy Najświętszego Sakramentu.

Sześciokrotnie odwiedzał [[Opole]], gdzie biskupem do 2009 roku był przyjaciel [[Alfons Nossol]]. [[26 czerwca]] [[1983]] w [[diecezja opolska|diecezji opolskiej]] poświęcił [[kamień węgielny]] kościoła w miejscowości [[Chorula]] ([[powiat krapkowicki]]). Kardynał odwiedzał Polskę także w [[1988]], kiedy otrzymał [[Doctor honoris causa|doktorat honoris causa]] na [[Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II|KUL]]. Drugi doktorat honoris causa polskiej uczelni wyższej otrzymał na [[Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu|Papieskim Wydziale Teologicznym we Wrocławiu]] dnia [[27 października]] [[2000]]. [[29 października]] [[2000]] roku kardynał Ratzinger odprawił [[Msza|mszę]] w parafii Matki Bożej Miłosierdzia w [[Oleśnica|Oleśnicy]], gdzie poświęcił statuę Chrystusa Króla Wszechświata.

W [[1999]] roku, jako ówczesny prefekt Kongregacji Nauki Wiary, odbył podróż do [[Kwidzyn]]a. Tam w [[Konkatedra św. Jana Ewangelisty w Kwidzynie|katedrze kwidzyńskiej]] w kaplicy błogosławionej [[Dorota z Mątowów|Doroty z Mątowów]] modlił się przed jej wizerunkiem.

{{Galeria
| Nazwa=Pierwsza wizyta Benedykta XVI w Polsce|wielkość=210|pozycja=right
| Grafika:Benedict XVI Poland 1.jpg|Benedykt XVI w Pałacu Prezydenckim
| Grafika:Benedict XVI Poland 10.jpg|Papież na Okęciu w towarzystwie prezydenta Lecha Kaczyńskiego z małżonką i prymasa Polski kard. Józefa Glempa
| Grafika:BenedyktXVI-Błonia1.jpg|Benedykt XVI na Błoniach krakowskich
| Grafika:Benedykt XVI (Spotkanie na Błoniach) 1.jpg|Benedykt XVI na Błoniach krakowskich
}}

[[25 maja]] [[2002]] udzielił w [[Radom]]iu [[sakra|sakry biskupiej]] nowo mianowanemu [[Biskupi radomscy|biskupowi radomskiemu]] [[Zygmunt Zimowski|Zygmuntowi Zimowskiemu]], który przez wiele lat był jego współpracownikiem w kongregacji. [[10 maja]] [[2003]] był [[legat]]em papieskim podczas uroczystości 750-lecia kanonizacji [[Stanisław ze Szczepanowa|św. Stanisława]] Biskupa i Męczennika w Krakowie oraz w [[Szczepanów (województwo małopolskie)|Szczepanowie]].

W dniach [[25 maja|25]]-[[28 maja|28]] [[maj]]a [[2006]] odbyła się [[Podróż apostolska Benedykta XVI do Polski|pielgrzymka papieża Benedykta XVI do Polski]]. Papież odwiedził [[Warszawa|Warszawę]], [[Kraków]], [[Wadowice]], [[Oświęcim]], [[Kalwaria Zebrzydowska|Kalwarię Zebrzydowską]] i [[Częstochowa|Częstochowę]]. Był to jego dziewiąty pobyt w Polsce, ale pierwszy jako głowy kościoła katolickiego.
{{main|Podróż apostolska Benedykta XVI do Polski}}

== Korespondencja z papieżem ==
[[Papież]] jest drugim (po [[Jan Paweł II|Janie Pawle II]]) papieżem, do którego można wysłać wiadomość [[Poczta elektroniczna|e-mail]]. Adres jest inny dla każdego z języków watykańskiej witryny WWW. Dla listów w [[język angielski|języku angielskim]] jest to [[Plik:Benedictxvi-vatican-va.png]] (dla listów w innych językach należy wpisać przed znakiem '''@''': [[język niemiecki|niem]] – '''benediktxvi''', [[język francuski|franc.]] – '''benoitxvi''', [[język włoski|wł.]] – '''benedettoxvi'''; nie ma odrębnego adresu dla listów po polsku).

== Pielgrzymki i wizyty zagraniczne ==
=== Pielgrzymki duszpasterskie na terenie Włoch ===
{| class="wikitable"
|-
!'''Lp.'''
!'''Data pielgrzymki'''
!'''Państwo'''
!'''Odwiedzone miejsca'''
!<center>'''Cel'''
|-
|<small><center>1
|<small> [[29 maja]] [[2005]]
|<small> {{Państwo|ITA}}
|<small> [[Bari]]
|<small> Zakończenie [[Kongres Eucharystyczny|XXIV Kongresu Eucharystycznego]]
|-
|<small><center>2
|<small> [[1 września]] [[2006]]
|<small> {{Państwo|ITA}}
|<small> [[Manoppello]]
|<small> Nawiedzenie sanktuarium [[Całun z Manoppello|Volto Santo]]
|-
|<small><center>3
|<small> [[19 października]] [[2006]]
|<small> {{Państwo|ITA}}
|<small> [[Werona]]
|<small> Udział w IV Ogólnokrajowym Kongresie Kościelnym
|-
|<small><center>4
|<small> [[21 kwietnia|21]] – [[22 kwietnia]] [[2007]]
|<small> {{Państwo|ITA}}
|<small> [[Vigevano]]<br />[[Pawia (miasto)|Pawia]]
|<small> Nawiedzenie grobu [[Augustyn z Hippony|św. Augustyna]]
|-
|<small><center>5
|<small> [[17 czerwca]] [[2007]]
|<small> {{Państwo|ITA}}
|<small> [[Asyż]]
|<small> Nawiedzenie ośrodka kultu [[Franciszek z Asyżu|św. Franciszka]]
|-
|<small><center>6
|<small> [[1 września|1]] – [[2 września]] [[2007]]
|<small> {{Państwo|ITA}}
|<small> [[Loreto (Włochy)|Loreto]]
|<small> Nawiedzenie Sanktuarium Maryjnego<br /> Spotkanie z włoską młodzieżą
|-
|<small><center>7
|<small> [[23 września]] [[2007]]
|<small> {{Państwo|ITA}}
|<small> [[Velletri]]
|<small> Nawiedzenie swojej dawnej [[biskup tytularny|diecezji tytularnej]]
|-
|<small><center>8
|<small> [[21 października]] [[2007]]
|<small> {{Państwo|ITA}}
|<small> [[Neapol]]
|<small> Międzyreligijne Spotkanie Modlitewne
|-
|<small><center>9
|<small> [[17 maja|17]] – [[18 maja]] [[2008]]
|<small> {{Państwo|ITA}}
|<small> [[Savona]]<br />[[Genua]]
|<small> Wizyta pasterska <br /> Nawiedzenie sanktuariów Nostra Signora della Misericordia oraz Nostra Signora della Guardia <br /> Spotkanie z [[młodzież]]ą
|-
|<small><center>10
|<small> [[14 czerwca|14]] – [[15 czerwca]] [[2008]]
|<small> {{Państwo|ITA}}
|<small> [[Brindisi]]<br />[[Santa Maria di Leuca]]
|<small> Nawiedzenie Sanktuarium Maryjnego oraz Wizyta pasterska
|-
|<small><center>11
|<small> [[7 września]] [[2008]]
|<small> {{Państwo|ITA}}
|<small> [[Cagliari]]
|<small> Nawiedzenie sanktuarium z [[rzeźba|rzeźbionym]] wizerunkiem [[Madonna z Bonari|Madonny z Bonari]] w stulecie ogłoszenia [[Matka Boża|Matki Bożej]] główną patronką [[Sardynia|Sardynii]]
|-
|<small><center>12
|<small> [[21 września]] [[2008]]
|<small> {{Państwo|ITA}}
|<small> [[Albano Laziale]]
|<small> [[Konsekracja]] ołtarza katedralnego.
|-
|<small><center>13
|<small> [[19 października]] [[2008]]
|<small> {{Państwo|ITA}}
|<small> [[Pompeje]]
|<small> Nawiedzenie sanktuarium Matki Boskiej Różańcowej
|-
|<small><center>14
|<small> [[28 kwietnia]] [[2009]]
|<small> {{Państwo|ITA}}
|<small> [[Onna]]<br />[[L'Aquila]]
|<small> Wizyta w regionie [[trzęsienie ziemi w L'Aquili|trzęsienia ziemi w L'Aquili]]
|-
|<small><center>15
|<small> [[24 maja]] [[2009]]
|<small> {{Państwo|ITA}}
|<small> [[Cassino]]
|<small> 65. rocznica [[Bitwa pod Monte Cassino|bitwy o Monte Cassino]] <br /> Nawiedzenie Polskiego Cmentarza Wojennego na [[Monte Cassino]].
|-
|<small><center>16
|<small> [[21 czerwca]] [[2009]]
|<small> {{Państwo|ITA}}
|<small> [[San Giovanni Rotondo]]
|<small> Nawiedzenie sanktuarium [[Pio z Pietrelciny|Ojca Pio]]
|-
|}

=== Planowane pielgrzymki duszpasterskie na terenie Włoch ===
{| class="wikitable"
|-
!'''Lp.'''
!'''Data pielgrzymki'''
!'''Państwo'''
!'''Odwiedzone miejsca'''
!<center>'''Cel'''
|-
|<small><center>1
|<small> [[6 września]] [[2009]]
|<small> {{Państwo|ITA}}
|<small> [[Viterbo]]<br />[[Bagnoregio]]
|<small> Nawiedzenie relikwii [[Święty Bonawentura|Św. Bonawentury]]
|-
|<small><center>2
|<small> [[8 listopada]] [[2009]]
|<small> {{Państwo|ITA}}
|<small> [[Zezwolenie (retoryka)|Concessio]]
|<small> Poświęcenie nowej siedziby Instytutu [[Papież Paweł VI|Pawła VI]]
|-
|<small><center>3
|<small> [[2010]]
|<small> {{Państwo|ITA}}
|<small> [[Turyn]]
|<small> Wystawienie [[Całun turyński|Całunu Turyńskiego]]
|-
|}

=== Podróże apostolskie ===
{| class="wikitable"
|-
!'''Lp.'''
!'''Data pielgrzymki'''
!'''Państwo'''
!'''Odwiedzone miejsca'''
!'''Cel'''
|-
|<small><center>1
|<small>[[18 sierpnia|18]] – [[21 sierpnia|21&nbsp;sierpnia]] [[2005]]
|<small>{{Państwo|DEU}}
|<small>[[Kolonia (Niemcy)|Kolonia]]<br />[[Bonn]]
|<small>[[Światowe Dni Młodzieży 2005|XX Światowe Dni Młodzieży w Kolonii]]
|-
|<small><center>2
|<small>[[25 maja|25]] – [[28 maja]] [[2006]]
|<small>{{Państwo|POL}}
|<small>[[Warszawa]]<br />[[Częstochowa]]<br />[[Kraków]]<br />[[Wadowice]]<br />[[Kalwaria Zebrzydowska]]<br />[[Oświęcim]]
|<small>[[Podróż apostolska Benedykta XVI do Polski|podróż apostolska]] do ojczyzny [[Jan Paweł II|Jana Pawła II]]
|-
|<small><center>3
|<small>[[8 lipca|8]] – [[9 lipca]] [[2006]]
|<small>{{Państwo|ESP}}
|<small>[[Walencja]]
|<small>[[Podróż apostolska Benedykta XVI do Hiszpanii|V Światowe Spotkanie Rodzin]]
|-
|<small><center>4
|<small>[[9 września|9]] – [[14 września]] [[2006]]
|<small>{{Państwo|DEU}}
|<small>[[Monachium]]<br />[[Altötting]]<br />[[Marktl am Inn]]<br />[[Ratyzbona]]<br />[[Freising]]
|<small>[[Podróż apostolska Benedykta XVI do Niemiec|podróż apostolska]] do [[Bawaria|rodzinnych stron]]
|-
|<small><center>5
|<small>[[28 listopada|28&nbsp;listopada]] – [[1 grudnia|1&nbsp;grudnia]] [[2006]]
|<small>{{Państwo|TUR}}
|<small>[[Ankara]]<br />[[Izmir]]<br />[[Efez]]<br />[[Stambuł]]
|<small>[[Podróż apostolska Benedykta XVI do Turcji|podróż apostolska]]<br />Spotkanie z ekumenicznym Patriarchą Konstantynopola [[Bartłomiej (patriarcha Konstantynopola)|Bartłomiejem I]]
|-
|<small><center>6
|<small> [[9 maja|9]] – [[14 maja]] [[2007]]
|<small>{{Państwo|BRA}}<br />
|<small>[[São Paulo]]<br />[[Aparecida]]<br />[[Guaratinguetá]]
|<small>[[Podróż apostolska Benedykta XVI do Brazylii|podróż apostolska]]<br />Otwarcie V Konferencji Generalnej Episkopatów Ameryki Łacińskiej i Karaibów (CELAM)
|-
|<small><center>7
|<small> [[7 września|7]] – [[9 września]] [[2007]]
|<small>{{Państwo|AUT}}
|<small>[[Wiedeń]]<br />[[Mariazell]]<br />[[Heiligenkreuz]]
|<small>[[Podróż apostolska Benedykta XVI do Austrii|podróż apostolska]]<br />Uczestnictwo w obchodach z okazji jubileuszu 850-lecia sanktuarium maryjnego w [[Mariazell]]
|-
|<small><center>8
|<small> [[15 kwietnia|15]] – [[21 kwietnia]] [[2008]]
|<small>{{Państwo|USA}}
|<small>[[Waszyngton]]<br />[[Nowy Jork]]<br />[[Yonkers]]
|<small>[[Podróż apostolska Benedykta XVI do USA|podróż apostolska]]<br />Wystąpienie na forum [[Organizacja Narodów Zjednoczonych|ONZ]]<br />Obchody 200-lecia [[archidiecezja|archidecezji]] [[Baltimore]] i [[diecezja|diecezji]] w [[Nowy Jork|Nowym Jorku]], [[Filadelfia|Filadelfii]], [[Boston]]ie i [[Louisville|Bardstown]] (dzisiejsze [[Louisville]])<br />Wizyta w [[Strefa Zero|Strefie Zero]] (ang. Ground Zero) – oddanie hołdu ofiarom [[Zamach na World Trade Center i Pentagon|zamachów]] z [[11 września]] [[2001]]
|-
|<small><center>9
|<small>[[12 lipca|12]] – [[21 lipca]] [[2008]]
|<small>{{Państwo|AUS}}
|<small>[[Darwin]] <br /> [[Kenthurst]] <br /> [[Sydney]]
|<small>[[Światowe Dni Młodzieży 2008|XXIII Światowe Dni Młodzieży]]
|-
|<small><center>10
|<small>[[12 września|12]] – [[15 września]] [[2008]]
|<small>{{Państwo|FRA}}
|<small>[[Paryż]] <br />[[Lourdes]]
|<small>[[Podróż apostolska Benedykta XVI do Francji|podróż apostolska]]<br />Nawiedzenie Sanktuarium Maryjnego w [[Lourdes]] z okazji 150. rocznicy objawień [[Matka Boża|Matki Bożej]]
|-
|<small><center>11
|<small> [[17 marca|17]] – [[23 marca]] [[2009]]
|<small>{{Państwo|CMR}}<br /> {{Państwo|AGO}}
|<small> [[Jaunde]] <br /> [[Luanda]]
|<small>[[Podróż apostolska Benedykta XVI do Kamerunu i Angoli|podróż apostolska]]
|-
|<small><center>12
|<small>[[8 maja|8]] – [[15 maja]] [[2009]]
|<small>{{Państwo|JOR}}<br />{{Państwo|ISR}}<br />{{Państwo|PSE}}
|<small>[[Amman]]<br />[[Góra Nebo (Jordania)|Góra Nebo]]<br />[[Madaba]]<br />[[Betania]]<br />[[Tel Awiw-Jafa|Tel Awiw]]<br />[[Jerozolima]]<br />[[Betlejem]]<br />[[Ramallah]]<br />[[Nazaret]]
|<small>[[Podróż apostolska Benedykta XVI do Ziemi Świętej|podróż apostolska]] do [[Ziemia Święta|Ziemi Świętej]]
|-
|}

=== Planowane podróże apostolskie ===
{| class="wikitable"
|-
!'''Lp.'''
!'''Data pielgrzymki'''
!'''Państwo'''
!'''Odwiedzone miejsca'''
!'''Cel'''
|-
|<small><center>1
|<small>[[26 września|26]] – [[28 września]] [[2009]]
|<small>{{Państwo|CZE}}
|<small>[[Praga]]<br />[[Brandys nad Łabą-Stará Boleslav|Stary Bolesławiec]]<br />[[Brno]]
|<small>[[Podróż apostolska Benedykta XVI do Czech|podróż apostolska]]
|-
|-
|}

=== Wizyty zagraniczne ===
{| class="wikitable"
|-
!'''Lp.'''
!'''Data wizyty'''
!'''Państwo'''
!'''Odwiedzone miejsca'''
!'''Cel'''
|-
|<small><center>1
|<small> [[19 lipca]] [[2006]]
|<small> {{Państwo|CHE}}
|<small> [[Przełęcz Świętego Bernarda|Przełęcz Św. Bernarda]]
|<small> Nieoficjalna wizyta na [[Przełęcz Świętego Bernarda|Przełęczy Świętego Bernarda]] w [[Szwajcaria|szwajcarskiej]] części [[Alpy|Alp]], podczas wypoczynku w [[Valle d'Aosta|Dolinie Aosty]]
|}

== Publikacje Josepha Ratzingera ==
* ''Werte in Zeiten des Umbruchs'', Freiburg im Breisgau 2005.
* ''Unterwegs zu Jesus Christus'', Augsburg 2003.
* ''Glaube – Wahrheit – Toleranz. Das Christentum und die Weltreligionen'', 2. Aufl., Freiburg i. Brsg. 2003. (wyd. polskie ''Wiara Prawda Tolerancja. Chrześcijaństwo a religie światowe'', Kielce 2004. ISBN 83-7224-828-1)
* ''Gott ist uns nah. Eucharistie: Mitte des Lebens. Hrsg. von Horn, Stephan Otto/ Pfnür, Vinzenz'', Augsburg 2001.
* ''Gott und die Welt. Glauben und Leben in unserer Welt. Ein Gespräch mit Peter Seewald'', Köln 2000. (wyd. polskie ''Bóg i świat z kardynałem Josephem Ratzingerem rozmawia Peter Seewald'', Kraków 2001. ISBN 83-240-0107-7; wyd. II, Kraków 2005. ISBN 83-240-0592-7)
* ''Der Geist der Liturgie. Eine Einführung'', 4. Aufl., Freiburg i. Brsg. 2000. (wyd. polskie ''Duch liturgii'', Poznań 2002.)
* ''Vom Wiederauffinden der Mitte. Texte aus vier Jahrzehnten'', Freiburg i. Brsg. 1997.
* ''Salz der Erde. Christentum und katholische Kirche an der Jahrtausendwende. Ein Gespräch mit Peter Seewald'', Wilhelm Heyne Verlag, München, 1996. ISBN 3-453-14845-2 (wyd. polskie ''Sól ziemi. Chrześcijaństwo i Kościół katolicki na przełomie tysiącleci'', , Kraków 1997. ISBN 83-7006-583-X; wyd. II, Kraków 2005. ISBN 83-240-0585-4)
* ''Wahrheit, Werte, Macht. Prüfsteine der pluralistischen Gesellschaft'', Freiburg/ Basel/ Wien 1993.
* ''Zur Gemeinschaft gerufen. Kirche heute verstehen'', Freiburg/ Basel/ Wien 1991.
* ''Auf Christus schauen. Einübung in Glaube, Hoffnung, Liebe'', Freiburg/ Basel/ Wien 1989.
* ''Abbruch und Aufbruch. Die Antwort des Glaubens auf die Krise der Werte'', München 1988.
* ''Kirche, Ökumene und Politik. Neue Versuche zur Ekklesiologie [Robert Spaemann zum 60. Geburtstag zugeeignet]'', Einsiedeln 1987.
* ''Politik und Erlösung. Zum Verhältnis von Glaube, Rationalität und Irrationalem in der sogenannten Theologie der Befreiung (= Rheinisch-Westfälische Akademie der Wissenschaften: G (Geisteswissenschaften), Bd. 279)'', Opladen 1986.
* ''Theologische Prinzipienlehre. Bausteine zur Fundamentaltheologie'' (''= Wewelbuch, Bd. 80''), München 1982.
* ''Das Fest des Glaubens. Versuche zur Theologie des Gottesdienstes'', 2. Aufl., Einsiedeln 1981.
* ''Eschatologie, Tod und ewiges Leben'', Leipzig 1981. (wyd. polskie ''Eschatologia, śmierć i życie wieczne'', Poznań 1985)
* ''Glaube, Erneuerung, Hoffnung. Theologisches Nachdenken über die heutige Situation der Kirche. Hrsg. von Kraning, Willi'', Leipzig 1981.
* ''Umkehr zur Mitte. Meditationen eines Theologen'', Leipzig 1981.
* ''Zum Begriff des Sakramentes'' (''= Eichstätter Hochschulreden, Bd. 79''), München 1979.
* ''Die Tochter Zion. Betrachtungen über den Marienglaube der Kirche'', Einsiedeln 1977.
* ''Der Gott Jesu Christi. Betrachtungen über den Dreieinigen Gott'', München 1976.
* ''Das neue Volk Gottes. Entwürfe zur Ekklesiologie'' (''Topos-Taschenbücher, Bd. 1'') Düsseldorf 1972.
* ''Die Einheit der Nationen. Eine Vision der Kirchenväter'' (''= Bücherei der Salzburger Hochschulwochen''), Salzburg u.a. 1971.
* ''Das Problem der Dogmengeschichte in der Sicht der katholischen Theologie'' (''= Arbeitsgemeinschaft für Forschungen des Landes Nordrhein-Westfalen: Geisteswissenschaften, Bd. 139''), Köln u.a. 1966.
* ''Die letzte Sitzungsperiode des Konzils'' (''= Konzil, Bd. 4''), Köln 1966.
* ''Ereignisse und Probleme der dritten Konzilsperiode'' (''= Konzil, Bd. 3''), Köln 1965.
* ''Die erste Sitzungsperiode des Zweiten Vatikanischen Konzils. Ein Rückblick'' (''= Konzil, Bd. 1''), Köln 1963.
* ''Das Konzil auf dem Weg. Rückblick auf die 2. Sitzungsperiode des 2. Vatikanischen Konzils'' (''= Konzil, Bd. 2''), Köln 1963.
* ''Die christliche Brüderlichkeit'', München 1960.
* ''Die Geschichtstheologie des heiligen Bonaventura'' (''Habilitationsschrift''), München u.a. 1959.
* ''Volk und Haus Gottes in Augustins Lehre von der Kirche'' (''= Münchner theologische Studien 2/7, zugl. München, Univ., Diss., 1951.''), München 1954.
* ''Dogma und Verkündigung''
* ''Einführung in das Christentum'', München 1968. (wyd. polskie ''Wprowadzenie w chrześcijaństwo'', Kraków 1994. ISBN 83-7006-260-1)

Wersja z 20:32, 31 sie 2009

Grinch?
NonNews
 Zobacz w NonNews temat:

Postrafiam Fas... Ciule!

Benedykt XVI pozdrawia pielgrzymów-Polaków w Watykanie

Benedykt XVI lub Dominator III (właśc. Joseph Alois „Żelazny Kardynał” Ratzinger, ur. 16 kwietnia 1927 w Marktl am Inn) – od 19 kwietnia 2005 papież, wcześniej kardynał i prefekt Kongregacji Nauki Wiary.

Jako szesnastolatek został wcielony w poczet żołnierzy III Rzeszy i dwa lata pałętał się za linią frontu, pilnując taborów i infrastruktury, której nikt nie atakował.

Zasłynął m.in. jako twórca i krzewiciel języka watykańskiego.

Herb Benedykta XVI

Plik:Herb Benedykta.png
Herb...

Mimo, że do narysowania tego herbu użyto tylko pięciu rodzajów kredek, to ma on wiele ukrytych znaczeń i przesłań nawołujących do lepszego postępowania. Najbardziej rzucające się w oczy elementy to czapka, szalik, pasek od spodni i sznurek (prawdopodobnie opasający palto). Jest to wyraźna przestroga, mówiąca o ciepłym ubieraniu się zimą. Benedykt dobrze pamięta incydent, gdy to pewnego zimowego wieczoru zatrzasnęły mu się drzwi od domu (klucze także znajdują się na herbie) i całą noc spędził na mrozie, co skutkowało przeziębieniem. Nie wdając się w szczegóły, przejdźmy do wewnętrznej części herbu. Głowa umieszczona po lewej stronie, ma na celu przypomnienie króla estrady – Michaela Jacksona (jego twarz tam pokazana, nie jest dzisiejszą, której nikt już nie zdoła zobaczyć, ale tą z czasów swojej świetności) i nakłonienie ludzi do pojednania się nawet z takimi osobami jak on. Kolejny element – muszla – nie jest dla nikogo tajemnicą, bo stanowi reklamę koncernu paliwowego Shell. W zamian firma zobowiązała się do darmowego tankowania papamobilu. Po prawej stronie herbu widnieje niedźwiedź z czerwoną opaską. Oznacza, że herb umieścił się w niedźwiedziu.

Szablon:Stubrel

Źródło: „https://nonsa.pl/index.php?title=Benedykt_XVI&oldid=638300”