Język watykański

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru

Postrafiam Fas… Ciule!

Benedykt XVI po watykańsku pozdrawia pielgrzymów-Polaków w Watykanie

Język watykański – dialekt oparty na leksyce i gramatyce polskiej, okraszony niemiecką fonetyką i łacińską składnią. Używany podczas pielgrzymek i przemówień Benedykta XVI do narodu. Od 2013 roku należy do języków wymarłych.

W praktyce[edytuj • edytuj kod]

Ojcze Nasz po watykańsku…:

Eutzsche nasch, kturüsch jeßt ff njebje, schwjentzsch schje imje Tfoje, pschüjtzsch kröläßtwo Tfoje, bontzsch volla Tfoja, jako ff njebje, tak i na sjemi. Hleba naschego pofschednjego daj nam tzschüschjaj, i odpuschtzsch nam nasche finy, jako i my odpuschtzschami naschim finofajtzom, i nje wutzsch naß na pokuschenje, ale naß sbaf ode suego. Amen.

…a także Zdrowaś Maryjo:

ẞtrowasch Marijo, uaskiesch peuuna, Pan s Tobom. Buogoslawjonasch ty mjentzy njewiaßtami i buogosuawjony owotz schiwota Tfojego, Jesuß. Schfjänta Marijo, Mattko Boscha, mudl schje sa nami gscheschnymi teraß i ff godschine schmjertzschi naschej. Amen.

Niemal każde wystąpienie papieża rozpoczyna się od kultowych już słów:

ẞärdetzschnje postrafjam fschistkich tu sghromatzonych Polakuf i s ßährtza im buogoslawje!

Polacy ciepło wspominają jedne z pierwszych słów papieża:

ẞärdetzschnje postrafjam Polakuf. Sblischa schje urotzschistoschtzsch Fschistkich Schwjentich. Dschjenkujemi Bogu sa schwjatkuf wjari, ktuschi ßo dschjischaj beli schwjetntzeni s Hrißtußem ff miuoschtzschi, a dschjisch utzscheßtnitzscho wjego hfale. Ih wßtawjennitztfu i opjetze poletzam fschißtkich wjäschontzich.

Papież z okazji pierwszej rocznicy objęcia tronu watykańskiego:

F pjärwscho rotzschnitze pontifikatu dschenkuje Wam sa schytzschliwoschtzsch i sa modlitfe. Njech pokuj, ktury pschynoschi smartwichstauy Hrißtuß ßtale towaschischi Wam i fschystkim Faschim rodakom. Njeh Bug Fam buogoßlawi!

Papież do członków polskiego rządu po swojej pielgrzymce:

Fßpomjinam faß tzschjule.

Papież do polskich żołnierzy:

Tzschouem, schounjesche!

Znane polskie słowo:

Gschäghschuhka.

Pozdrowienie narodu polskiego:

Postrafiam faß tzschjule a sfuaschtzscha tzietzi.

Znane polskie nazwisko:

Gschegosch Bschentzschischtzschikjewitzsch.

Inne znane polskie nazwisko:

Schtzschepann Bschäntzschischtzschefski-Hschonschtzschtzschtzschinjski.

Znana polska miejscowość:

Hschonschtzschischewoschitze, powjat Uenkouodi.

Znane polskie zdanie:

Ff Schtzschäbscheschinje hschonschtzsch bschmi ff tzschtzschinje.

Oraz życzenia wielkanocne:

Schytzschem radoßnego pyetzschenja Boschego Syna.

A tu recytuje wierszyk:

Flaß koteck naa puoteck i mruga, uadna to pjoßenka, njeduga...

Odejdź, czcigodny, starszy panie:

ẞpiäpschai tziadu!

Andrzej Rosiewicz, największy polski wazeliniarz, natchniony pieśnią na cześć Gorbaczowa, potem „Ustami Mariana” i wreszcie peanem na cześć Ziobra już (podobno) szykuje utwór na ewentualną, ponowną wizytę Benedykta XVI w Polsce:

Tzschi tzschuje Papjesch tzscha-tzsche, tzschi tzscha-tzsche Papjesch tzna?
Papjeschu fituomatzsche, tzo tznatzschi tzscha tzscha ta,
Ma tzscha-tzscha vjäle tznatzschen i tilko tzuova dwa:
Tzscha tzscha tzscha!
Do tzscha-tzschi tak njevjäle tzscha, tilko nogi dwje
I tilko bjodra dwa, by tantzschitzsch do biauego dnja...
Dwje nogi Papjesch ma i bjodra chiba dwa?
Wjäntz tantzschmy – niby tzo, tzscha-tzscha?
Tzscha-tzscha-tzscha!

Dialekty[edytuj • edytuj kod]

Watykańszczyzna ma tylko jeden dialekt – amerykański. Jedną z jego przedstawicielek jest używająca go w mediach Dżoana Krupa. Nie ma większych różnic w fonetyce, aczkolwiek inny jest jego zapis; bardziej zbliżony do angielskiego. Występują też liczne anglicyzmy, np:

  • Shlichnje vigloondash;
  • Yestesh bzhitka. Just kidding!
  • I love Polsqe;
  • Tfoyeh otchi – hypnotizin!
  • Yestesh sexy, mash potencial!

Pojęcia o watykańskiej etymologii[edytuj • edytuj kod]

Zobacz też[edytuj • edytuj kod]