Hefalump: Różnice pomiędzy wersjami
M |
M (Przywrócono przedostatnią wersję, jej autor to Botyzjusz I. Ofiarą rewertu jest Onarursynów.) |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
[[Plik:Hefalump-windsock.GIF|thumb|Hefalump]] |
[[Plik:Hefalump-windsock.GIF|thumb|Hefalump]] |
||
{{cytat| - Dlaczego '''hefalumpy''' mają czerwone oczy?<br> - Żeby mogły chować się na jarzębinie.|Zagadka '''hefalumpów'''.}} |
{{cytat| - Dlaczego '''hefalumpy''' mają czerwone oczy?<br> - Żeby mogły chować się na jarzębinie.|Zagadka '''hefalumpów'''.}} |
||
'''Hefalump, hohoń''' – mały drapieżnik żyjący w lasach całej [[Europa|Europy]]. Prowadzi nocny tryb życia, odżywia się miodem i [[grzybiarz]]ami. Najbardziej znanym przedstawicielem gatunku jest [[Lumpek |
'''Hefalump, hohoń''' – mały drapieżnik żyjący w lasach całej [[Europa|Europy]]. Prowadzi nocny tryb życia, odżywia się miodem i [[grzybiarz]]ami. Najbardziej znanym przedstawicielem gatunku jest [[Lumpek]]. |
||
==Występowanie== |
==Występowanie== |
||
Wersja z 18:53, 9 lut 2011
- Dlaczego hefalumpy mają czerwone oczy?
- Żeby mogły chować się na jarzębinie.
- Zagadka hefalumpów.
Hefalump, hohoń – mały drapieżnik żyjący w lasach całej Europy. Prowadzi nocny tryb życia, odżywia się miodem i grzybiarzami. Najbardziej znanym przedstawicielem gatunku jest Lumpek.
Występowanie
- Stumilowy Las
- Jarzębina na placu Pigal
Jak zdobyć hefalumpa
Nagonki
Najstarszym sposobem chwytania hefalumpów, praktykowanym już przez starożytnych Rzymian były nagonki. Ta niegdyś niezwykle popularna metoda, obecnie nie jest już praktycznie stosowana, głownie z powodu stale pogarszającej się sytuacji na rynku rzymskich armii. Stale malejąca podaż i wzrost kosztów spowodowały, że pomimo bardzo wysokiej skuteczności tej metody, jest ona w dzisiejszych czasach nieopłacalna. Ostatnie wielkie polowania na hefalumpy z nagonkami miały miejsce w 476 r.
Tropienie z pętlą
Tropienie hefalumpów było powszechnie uprawiane już w XVI w. n.e., jednak ze względu na bardzo małą skuteczność tej metody, uznawane było raczej za rozrywkę wiejskiej głupoty. Sytuacja ta zmieniła się dopiero w wieku XX, kiedy to para myśliwych – Kubuś Puchatek i Prosiaczek – udoskonalili tę metodę wprowadzając do niej pętlę. Zastosowanie tego genialnego rozwiązania sprawia, że liczba tropionych hefalumpow zwiększa się wraz z czasem tropienia, dzięki czemu liczba potencjalnie schwytanych osobników stale rośnie. Kilkudniowe polowania prowadzone tą metodą, pozwalają potencjalnie chwytać nawet całe stada hefalumpów. Tropienie z pętlą okazało się metodą tak skuteczną, że w krótkim czasie doprowadziło do potencjalnego przetrzebienia stad hefalumpow w całej Europie. Obecnie, dzięki kilkudziesięcioletniej ochronie, zwierzęta te znowu licznie występują w naszych lasach. Najlepszym sposobem na zdobycie własnego hefalumpa jest nabycie go drogą kupna w pobliskim sklepie zoologicznym.
Hodowla
Ze względu na wysoką cenę rynkową grzybiarzy, mało opłacalna i nie prowadzona na skalę masową. Częściej jako zwierzątko domowe. Przyjazny, łatwo się przywiązuje, smakuje jak kurczak.
