U.D.O.: Różnice pomiędzy wersjami

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
Linia 1: Linia 1:
[[Plik:Hansen.jpg|thumb|right|250px|Lider zespołu. Uwagę zwraca niedogolona broda, na ktorą Kai wyrywa [[dziewczyna|lachony]].]]
[[Plik:Hansen.jpg|thumb|right|250px|Lider zespołu. Uwagę zwraca niedogolona broda, na ktorą Kai wyrywa [[dziewczyna|lachony]].]]


'''David „Rock” Feinstein''' (...) – amerykański gitarzysta i wokalista [[metal]]owy i [[Hard rock|hardrockowy]], wzorzec wszelkich [[Emo]], znany głównie z bycia kuzynem [[Ronnie James Dio|Ronniego Jamesa Dio]]. Jego ulubionym hobby jest usuwanie z internetu wszelkich informacji o sobie, więc nie wiadomo kiedy ani gdzie facet przyszedł na świat.
'''Ritchie „Choleryk” Blackmore''' (właściwie Richard Hugh Blackmore, ur. 14 kwietnia 1945 roku w Weston-super-<s>Mario</s> Mare) – brytyjski gitarzysta rockowy oraz człowiek, którego kręcą Niemki. Współtwórca zespołów [[Deep Purple]], [[Rainbow]] i Blackmores Night. Ze wszystkich poza ostatnim wyrzucony (przez siebie bądź pozostałych członków), chociaż to może się również zmienić, gdyż z żoną (trzecią) układa mu się nie najlepiej, a wbrew nazwie to jej zespół.


==Wczesna kariera==
==Wczesna Twórczość==


Swój debiut jako gitarzysta zaliczył w 1967 roku w zespole Elf, którego w owym czasie członkiem był jego kuzyn. Z Elfem wydał kilka albumów po czym nad zespołem zawisły czarne chmury. Elfem zainteresował się bowiem [[Ritchie Blackmore]], który szukał muzyków do swojego zespołu. Nie potrzebował jednak drugiego gitarzysty więc bez skrupułów wyrzucił Feinsteina, wpędzając go w ciężką depresję tymi oto słowami:
Ritchie zaczął grać w swoim pierwszym zespole w wieku piętnastu lat, przy czym w wieku lat lat siedemnastu zdążył zostać wyrzucony z sześciu następnych. Przełomowym momentem jego kariery okazało się dołączenie do zespołu The Savages założonego przez niejakiego Screaming Lorda Sutcha. Dzięki dołączeniu do tego zespołu dowiedział się między innymi jak czuje się człowiek uciekający przed wariatem z siekierą i czapką z bawolimi rogami na głowie. Co ciekawe wytrzymał z nimi całe kilkanaście miesięcy – ot, taki masochizm. Zresztą przykładów umartwiania się w życiu Blackmora w tamtym okresie było wiele. W 1965 poznał Niemkę Margrit, i, opuściwszy grupę Lorda Sutcha, podjął pracę w miejscowym zespole. Niedługo potem zatęsknił za widmem siekiery i wrócił do współpracy z Sutchem. Potem poznał kolejną Niemkę o jakże kobiecym imieniu Babs i przeszedł na bezrobocie korzystając świadomie z ogromu świadczeń socjalnych w [[RFN]]. Sam oczywiście twierdził potem, że był to ciężki okres w jego życiu, podczas którego cały czas doskonalił się w grze na gitarze.
{{cytat2|Sorry, you're fucking idiot if you believe that I could tolerate other guitarist in MY OWN BAND! Gehe aus! <ref> Przepraszam, ale jesteś p[[Plik:Cenzura.png]]m idiotą, jeśli wierzysz, że mógłbym tolerować innego gitarzystę w swoim własnym zespole! Wy[[Plik:Cenzura.png]]aj! </ref> }}


Przez następne trzy lata Feinstein zajmował się więc głównie spożywaniem [[alkohol|napojów procentowych]]. W tychże procentach znalazł, niczym [[Lemmy]], oświecenie i założył zespół The Rods. Grali coś pomiędzy [[Rock and Roll (państwo)|rock'n'rollem]] i [[heavy metal|heavy metalem]], tak jak tysiąc pięćset sto dziewięćset podobnych zespołów wczesnych lat osiemdziesiątych i tak jak większość z nich nie odnieśli większego sukcesu. W 1986 roku Feinstein doszedł do wniosku, że to [[Bezsens|bez sęsu]] i rozwiązał zespół. Miał już bowiem inny pomysł na zrobienie kariery. Pożyczył trochę pieniędzy od kuzyna i założył restaurację, po czym na czternaście lat zaszył się na pustyni w [[Teksas|Teksasie]], gdzie nalewał whiskey grzechotnikom.
==[[Deep Purple]] i [[Rainbow]]==


==Późna Kariera==
W 1967 roku złożono mu propozycję dołączenia do świeżo tworzonego Deep Purple. Widząc, że Babs ma już dosyć darmozjada gitarzysta nie śmiał odmówić. W ten sposób nastały całe dwa lata szczęśliwości Ritchiego. Niestety wszystko co dobre szybko się kończy. W 1969 do zespołu trafił bowiem Ian Gillan. Zespół zaczął święcić triumfy, ale Ian szybko zaczął wkurzać Blackmore'a samą swoją obecnością. W 1973 Ritchie zdecydował się więc na krok ostateczny i wywalił Gillana z Deep Purple. W czasie poszukiwania nowego wokalisty zauważył, że w przypływie dobrobytu Babs roztyła się, więc zdecydował się na rozwód. Z racji tego niewiele poświęcał czasu na pracę nad nowymi albumami grupy.
{{Przypisy}}


[[Kategoria:Gitarzyści|{{PAGENAME}}]]
Niedługo potem, kiedy, najpewniej z powodu braku kobiety, zaczął okazywać maniery starej panny, opuścił Deep Purple i założył własny zespół Rainbow, gdzie myślał, że będzie wyłącznym panem i władcą. Tam jednak pojawił się ten sk[[Plik:Cenzura.png]]el [[Ronnie James Dio]], który śmiał mieć coś do powiedzenia. Widząc co się święci wyrzucił więc wokalistę z zespołu i zatrudnił kogoś bardziej uległego. Niedługo potem, w 1984 Rainbow mu się znudziło i wrócił do reaktywowanego Deep Purple.


W starym składzie nagrali dwie płyty, po czym Blackmore ponownie wyrzucił Gillana, jak sam tłumaczył,„bo się dziwnie patrzył”. Przyjął więc swojego znajomego z Rainbow (bynajmniej nie Dio) i grali razem koncerty nie wydając żadnej płyty. Niedługo potem wytwórnia zmusiła Blackmora, by z okazji zbliżającego się dwudziestopięciolecia Deep Purple przyjąć ponownie Gillana. Taki stan przetrwał całe półtora roku, po czym <s>Gillan wyrzucił Ritchiego</s> Ritchie wyrzucił resztę członków z zespołu i przemianował go na Rainbow. Wydał z nimi jeden album, po czy w głowie zawróciła mu o ćwierć wieku młodsza Candice Lauren Isralow.


==Blackmore's Night==


Niedługo potem Ritchie i Candice pobrali się, które to wydarzenie uświetniło ostateczne rozwiązanie Rainbow i powołanie do życia tego dziwnego tworu. Para tworzy bowiem muzykę w stylu folk rocka, inspirowanego czasami [[renesans]]u. Wśród utworów znajdują się głównie nieświadome covery wczesnych nagrań [[In Extremo]], twórczość własna zeszła na dalszy plan i, podobnie jak postać Ritchiego, przestała liczyć się na [[rock]]owej scenie muzycznej. Przez wielu dzień powstania Blackmore's Night nazywany jest śmiercią gitarzysty, czego wyrazem są rytualne, coroczne pogrzeby. Ostatnio mówi się jednak o wiszącym nad małżeństwem widmem rozwodu, w czym podstarzali fani widzą szansę na twórcze zmartwychwstanie Blackmore'a.


[[Kategoria:Gitarzyści|{{PAGENAME}}]]
[[Kategoria:Anglicy|{{PAGENAME}}]]



{{Przypisy}}


[[Kategoria:Zespoły metalowe|{{PAGENAME}}]]
[[Kategoria:Zespoły metalowe|{{PAGENAME}}]]

Wersja z 16:45, 12 maj 2011

Lider zespołu. Uwagę zwraca niedogolona broda, na ktorą Kai wyrywa lachony.

David „Rock” Feinstein (...) – amerykański gitarzysta i wokalista metalowy i hardrockowy, wzorzec wszelkich Emo, znany głównie z bycia kuzynem Ronniego Jamesa Dio. Jego ulubionym hobby jest usuwanie z internetu wszelkich informacji o sobie, więc nie wiadomo kiedy ani gdzie facet przyszedł na świat.

Wczesna Twórczość

Swój debiut jako gitarzysta zaliczył w 1967 roku w zespole Elf, którego w owym czasie członkiem był jego kuzyn. Z Elfem wydał kilka albumów po czym nad zespołem zawisły czarne chmury. Elfem zainteresował się bowiem Ritchie Blackmore, który szukał muzyków do swojego zespołu. Nie potrzebował jednak drugiego gitarzysty więc bez skrupułów wyrzucił Feinsteina, wpędzając go w ciężką depresję tymi oto słowami:



Cquote2.svg

Sorry, you're fucking idiot if you believe that I could tolerate other guitarist in MY OWN BAND! Gehe aus! [1]
Cquote2.svg

Przez następne trzy lata Feinstein zajmował się więc głównie spożywaniem napojów procentowych. W tychże procentach znalazł, niczym Lemmy, oświecenie i założył zespół The Rods. Grali coś pomiędzy rock'n'rollem i heavy metalem, tak jak tysiąc pięćset sto dziewięćset podobnych zespołów wczesnych lat osiemdziesiątych i tak jak większość z nich nie odnieśli większego sukcesu. W 1986 roku Feinstein doszedł do wniosku, że to bez sęsu i rozwiązał zespół. Miał już bowiem inny pomysł na zrobienie kariery. Pożyczył trochę pieniędzy od kuzyna i założył restaurację, po czym na czternaście lat zaszył się na pustyni w Teksasie, gdzie nalewał whiskey grzechotnikom.

Późna Kariera

Przypisy

  1. Przepraszam, ale jesteś pCenzura.pngm idiotą, jeśli wierzysz, że mógłbym tolerować innego gitarzystę w swoim własnym zespole! WyCenzura.pngaj!