Bartosz Bosacki: Różnice pomiędzy wersjami
Del Pacino (dyskusja • edycje) M |
|||
Linia 5: | Linia 5: | ||
==Ciekawostki== |
==Ciekawostki== |
||
Bosacki był główną bronią Pawła Janasa w jego specjalnej taktyce „może nie przegramy”, w której jedynego gola na mundialu strzela obrońca, który przez przypadek broni złą bramkę i jeszcze strzela samobója, który jednak jest wielkim chwalebnym golem dla Reprezentacji. |
Bosacki był główną bronią Pawła Janasa w jego specjalnej taktyce „może nie przegramy”, w której jedynego gola na mundialu strzela obrońca, który przez przypadek broni złą bramkę i jeszcze strzela samobója, który jednak jest wielkim chwalebnym golem dla Reprezentacji. Bartek po finale Pucharu Polski został ulubionym piłkarzem kibiców [[Legii Warszawa]]. |
||
{{stubspo}} |
|||
[[Kategoria:Polscy piłkarze]] |
Wersja z 22:01, 3 wrz 2011
Bartosz Bosacki (ur. 20 grudnia 1975 w Poznaniu) – polski piłkarz, obrońca. Zawodnik KKS Lech Poznań, reprezentant Polski. Kibice reprezentacji (jeśli tacy nadal są) zapamiętają go jako autora dwóch bramek strzelonych dla Polski na Mundialu w Niemczech.
Bosacki a liczby
Ulubioną liczbą Bosackiego jest liczba 13. Jeśli tak nie jest, to trzeba zauważyć, że charakteryzuje tego zawodnika. A oto przykłady: urodził się w grudniu, czyli w 12 miesiącu roku. Jak wiadomo nie ma 13 miesiąca, więc 12 jest najbliżej. Uczęszczał do szkoły podstawowej nr 13. Grając w niemieckim 1. FC Nürnberg VfL, zaliczył 13 meczów. Na Mundialu strzelił gole, mając 31 lat – liczba 13 czytana wspak. Mecz z Kostaryką był jego 13 spotkaniem w karierze piłkarza reprezentacji. Strzelił w nim 2 bramki, a jak wiadomo 6,5 × 2 daje 13.
Ciekawostki
Bosacki był główną bronią Pawła Janasa w jego specjalnej taktyce „może nie przegramy”, w której jedynego gola na mundialu strzela obrońca, który przez przypadek broni złą bramkę i jeszcze strzela samobója, który jednak jest wielkim chwalebnym golem dla Reprezentacji. Bartek po finale Pucharu Polski został ulubionym piłkarzem kibiców Legii Warszawa.