Nonźródła:Dowcipy o milicjantach: Różnice pomiędzy wersjami
Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
Metallhead (dyskusja • edycje) M („Dowcipy o milicjantach” przeniesiono do „Nonźródła:Dowcipy o milicjantach”) |
Grzeeesiek (dyskusja • edycje) M |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{Dowcipy}} |
{{Dowcipy}} |
||
{{cytat|Siedzi '''milicjant''' i myśli.|Najkrótszy na świecie '''kawał''' o [[milicja|milicjantach]]}} |
|||
:<code>''Najkrótszy na świecie '''kawał''' o [[milicja|milicjantach]]''''' |
|||
---- |
---- |
||
| Linia 14: | Linia 13: | ||
: – ''Starczy tego, obywatelu, idziemy!''<br>– ''No to idźcie!'' |
: – ''Starczy tego, obywatelu, idziemy!''<br>– ''No to idźcie!'' |
||
---- |
---- |
||
:Milicjant opowiada koledze:<br>– ''Stary! Złowiłem złotą rybkę! I było tak jak w bajkach, powiedziała, że gdy ją wypuszczę, to spełni moje trzy życzenia!''<br>– ''Gadasz? I co się stało?!''<br>– ''Najpierw poprosiłem o wielki, wspaniały dom. Stary! Sekundę później stoję przed taaaką chałupą!''<br>– ''Łał!''<br>– ''Potem poprosiłem o piękny samochód. I człowieku! Fura nie z tej ziemi, [[maybach]] przy niej odpada!''<br>– ''Jaa...''<br> |
:Milicjant opowiada koledze:<br>– ''Stary! Złowiłem złotą rybkę! I było tak jak w bajkach, powiedziała, że gdy ją wypuszczę, to spełni moje trzy życzenia!''<br>– ''Gadasz? I co się stało?!''<br>– ''Najpierw poprosiłem o wielki, wspaniały dom. Stary! Sekundę później stoję przed taaaką chałupą!''<br>– ''Łał!''<br>– ''Potem poprosiłem o piękny samochód. I człowieku! Fura nie z tej ziemi, [[maybach]] przy niej odpada!''<br>– ''Jaa...''<br>– ''Na koniec poprosiłem – Rybko! Spraw, bym już nigdy w życiu nie musiał nic więcej robić!''<br>– ''I co?!''<br>– ''No i chwilę później stoję w mundurze z lizakiem na środku skrzyżowania!''<br> |
||
---- |
---- |
||
:–''Nie wie pan, że żebranie jest nielegalne? Za to będzie mandacik – 500 złotych!<br>– Panie władzo! I jaka to sprawiedliwość! Ja ledwie 20 złotych wyżebrałem dzisiaj!<br> – A... to my wpadniemy wieczorem – i lepiej byś do tego czasu dożebrał resztę!'' |
:–''Nie wie pan, że żebranie jest nielegalne? Za to będzie mandacik – 500 złotych!<br>– Panie władzo! I jaka to sprawiedliwość! Ja ledwie 20 złotych wyżebrałem dzisiaj!<br> – A... to my wpadniemy wieczorem – i lepiej byś do tego czasu dożebrał resztę!'' |
||
| Linia 24: | Linia 23: | ||
:– ''Dlaczego milicjant śpi na brzuchu?''<br>– ''Żeby mu nikt pały nie ukradł.'' |
:– ''Dlaczego milicjant śpi na brzuchu?''<br>– ''Żeby mu nikt pały nie ukradł.'' |
||
---- |
---- |
||
:Milicjant zdaje maturę z chemii.<br>– ''Proszę wymienić ciało lotne.''<br>– ''Ptok.''<br>Milicjant zdał egzamin i dumny opowiada o nim żonie.<br>– ''Ty idioto, trzeba było odpowiedzieć |
:Milicjant zdaje maturę z chemii.<br>– ''Proszę wymienić ciało lotne.''<br>– ''Ptok.''<br>Milicjant zdał egzamin i dumny opowiada o nim żonie.<br>– ''Ty idioto, trzeba było odpowiedzieć „ptak”, miałbyś od razu zaliczony egzamin z polskiego.'' |
||
---- |
---- |
||
:Tu mówi Polskie Radio, jest godzina siedemnasta czterdzieści osiem. Podajemy czas dla wojska: siedemnaście, dwukropek, czterdzieści osiem. Podajemy czas dla milicji: pałeczka, daszek, krzesełko, bałwanek. |
:Tu mówi Polskie Radio, jest godzina siedemnasta czterdzieści osiem. Podajemy czas dla wojska: siedemnaście, dwukropek, czterdzieści osiem. Podajemy czas dla milicji: pałeczka, daszek, krzesełko, bałwanek. |
||
| Linia 32: | Linia 31: | ||
:Milicjant wchodzi do księgarni.<br>– ''Chciałbym kupić jakąś książkę''<br>– ''Pan zapewne chciałby coś z literatury lżejszej'' - doradza ekspedientka.<br>– ''Jest mi wszystko jedno, przyjechałem radiowozem.'' |
:Milicjant wchodzi do księgarni.<br>– ''Chciałbym kupić jakąś książkę''<br>– ''Pan zapewne chciałby coś z literatury lżejszej'' - doradza ekspedientka.<br>– ''Jest mi wszystko jedno, przyjechałem radiowozem.'' |
||
---- |
---- |
||
:Milicjant zgubił swoją pałkę i chodził bez niej niepocieszony. Znalazł ją jeden chłopiec i ulitował się nad gliniarzem.<br>– ''Proszę, oto pańska pałka''<br> |
:Milicjant zgubił swoją pałkę i chodził bez niej niepocieszony. Znalazł ją jeden chłopiec i ulitował się nad gliniarzem.<br>– ''Proszę, oto pańska pałka''<br>– ''Dziękuję, ale to nie moja, ja swoją zgubiłem.'' |
||
---- |
---- |
||
:Przedział w pociągu. Ludzie, przed którymi jeszcze długa podróż, nawiązują rozmowę.<br>– ''A może byśmy tak opowiadali kawały polityczne?'' – proponuje jeden z podróżnych.<br>– ''Opowiadajcie państwo, ale muszę z góry uprzedzić, że jestem milicjantem...''<br>– ''Nic nie szkodzi, będę mówił powoli, a dla pana dwa razy powtórzę puentę.'' |
:Przedział w pociągu. Ludzie, przed którymi jeszcze długa podróż, nawiązują rozmowę.<br>– ''A może byśmy tak opowiadali kawały polityczne?'' – proponuje jeden z podróżnych.<br>– ''Opowiadajcie państwo, ale muszę z góry uprzedzić, że jestem milicjantem...''<br>– ''Nic nie szkodzi, będę mówił powoli, a dla pana dwa razy powtórzę puentę.'' |
||
Wersja z 14:00, 19 lut 2012
Siedzi milicjant i myśli.
- Najkrótszy na świecie kawał o milicjantach
- Szedł milicjant koło koparki i dał się nabrać.
- Narada operacyjna w wydziale dochodzeniowym. Naczelnik referuje:
– Włamanie zostało popełnione w nocy z 15 na 16 maja.
Jeden z oficerów przerywa:
– Przepraszam, nie dosłyszałem. W nocy z 15 na którego?
- – Obywatelko! Tędy się nie przechodzi! Na zebry!
– Sam se idź na zebry! Ja mam rentę!
- Milicjant otrzymał telefonicznie rozkaz, po którym zamiótł cały komisariat, rozebrał się do naga, wybiegł z budynku i pobiegł przed siebie. Jak brzmiał rozkaz? Zamieć i gołoledź na szosie E-4.
- – Starczy tego, obywatelu, idziemy!
– No to idźcie!
- Milicjant opowiada koledze:
– Stary! Złowiłem złotą rybkę! I było tak jak w bajkach, powiedziała, że gdy ją wypuszczę, to spełni moje trzy życzenia!
– Gadasz? I co się stało?!
– Najpierw poprosiłem o wielki, wspaniały dom. Stary! Sekundę później stoję przed taaaką chałupą!
– Łał!
– Potem poprosiłem o piękny samochód. I człowieku! Fura nie z tej ziemi, maybach przy niej odpada!
– Jaa...
– Na koniec poprosiłem – Rybko! Spraw, bym już nigdy w życiu nie musiał nic więcej robić!
– I co?!
– No i chwilę później stoję w mundurze z lizakiem na środku skrzyżowania!
- –Nie wie pan, że żebranie jest nielegalne? Za to będzie mandacik – 500 złotych!
– Panie władzo! I jaka to sprawiedliwość! Ja ledwie 20 złotych wyżebrałem dzisiaj!
– A... to my wpadniemy wieczorem – i lepiej byś do tego czasu dożebrał resztę!
- – Czy oskarżony przyznaje się, że podczas przesłuchiwania poszkodowanego, kopnął go pan w brzuch?
– Przyznaję się, że go kopnąłem - ale nie chciałem w brzuch! On się po prostu tak szybko odwrócił...
- W szkole milicyjnej odbywa się odprawa przed wycieczką.
– Pluton pierwszy i drugi wsiada do autobusu, pluton trzeci do przyczepy. Autobus odjeżdża punktualnie o 8.00. Czy są jakieś pytania?
– O której odjeżdża przyczepa?
- – Dlaczego milicjant śpi na brzuchu?
– Żeby mu nikt pały nie ukradł.
- Milicjant zdaje maturę z chemii.
– Proszę wymienić ciało lotne.
– Ptok.
Milicjant zdał egzamin i dumny opowiada o nim żonie.
– Ty idioto, trzeba było odpowiedzieć „ptak”, miałbyś od razu zaliczony egzamin z polskiego.
- Tu mówi Polskie Radio, jest godzina siedemnasta czterdzieści osiem. Podajemy czas dla wojska: siedemnaście, dwukropek, czterdzieści osiem. Podajemy czas dla milicji: pałeczka, daszek, krzesełko, bałwanek.
- Starsza kobieta zasłabła. Zatrzymuje się przy niej radiowóz i usłużni milicjanci pytają się, jak mogą jej pomóc.
– Za chwilę umrę. Dajcie tu do mnie księdza.
– Ależ babciu, najbliższy kościół jest daleko stąd.
– A co, to już ich w bagażnikach nie wozita?
- Milicjant wchodzi do księgarni.
– Chciałbym kupić jakąś książkę
– Pan zapewne chciałby coś z literatury lżejszej - doradza ekspedientka.
– Jest mi wszystko jedno, przyjechałem radiowozem.
- Milicjant zgubił swoją pałkę i chodził bez niej niepocieszony. Znalazł ją jeden chłopiec i ulitował się nad gliniarzem.
– Proszę, oto pańska pałka
– Dziękuję, ale to nie moja, ja swoją zgubiłem.
- Przedział w pociągu. Ludzie, przed którymi jeszcze długa podróż, nawiązują rozmowę.
– A może byśmy tak opowiadali kawały polityczne? – proponuje jeden z podróżnych.
– Opowiadajcie państwo, ale muszę z góry uprzedzić, że jestem milicjantem...
– Nic nie szkodzi, będę mówił powoli, a dla pana dwa razy powtórzę puentę.
- – Dlaczego milicjanci chodzili w PRLu trójkami?
- – Jeden umiał czytać, drugi umiał pisać, a trzeci pilnował tych dwóch intelektualistów, żeby przypadkiem nie zrobili kontrrewolucji.
- W komendzie MO przeprowadzono test na inteligencję – dano funkcjonariuszom metalowy blat z kilkoma otworami w kształcie metalowych figur. Zadaniem milicjantów było przełożenie figur przez otwory w blacie. W czasie testu 0.1% milicjantów wykazało się ponadprzeciętną inteligencją, reszta wykazała się ponadprzeciętną siłą.
