Grajek uliczny: Różnice pomiędzy wersjami
(lit., int., typog., +grafika) |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
[[Plik:Waits-from-ILN.jpg|thumb|350px|Jak [[student|studenci]]...]] |
|||
'''Grajek uliczny''' – osoba płci dowolnej |
'''Grajek uliczny''' – osoba płci dowolnej posiadająca [[Instrumenty muzyczne|instrument muzyczny]]. Poza posiadaniem rzeczonego instrumentu rzadko posiada umiejętność gry na nim, a jeszcze rzadziej – talent do tego. Generalnie jest to osoba emitująca [[dźwięk]]i przy pomocy instrumentu tudzież [[usta|otworu gębowego]] w miejscach publicznych. Dźwięki te czasami można nazwać [[muzyka|muzyką]]. |
||
== Repertuar == |
== Repertuar == |
||
Grajek uliczny wykonuje zazwyczaj utwory z repertuaru ''kultowego-jak-chuj''. Cechuje go przy tym zupełna dowolność interpretacyjna oraz przerost form ekspresji (vibratta, jęczatta, szeptty etc.). Ostatecznie wykonywany utwór nie tylko nie jest podobny do oryginału, ale i do czegokolwiek znanego.W tej grupie najlepiej sprawdzają się utwory rzewne, w |
Grajek uliczny wykonuje zazwyczaj utwory z repertuaru ''kultowego-jak-chuj''. Cechuje go przy tym zupełna dowolność interpretacyjna oraz przerost form ekspresji (vibratta, jęczatta, szeptty etc.). Ostatecznie wykonywany utwór nie tylko nie jest podobny do oryginału, ale i do czegokolwiek znanego. W tej grupie najlepiej sprawdzają się utwory rzewne, w których można zrobić efektowną, [[filozofia|filozoficzną]] pauzę, celem przewrócenia nogą kartki w śpiewniku. |
||
Istnieje grupa grajków ulicznych, którzy wykonują [[Bełkot pseudopoetycki|utwory własne]]. Co gorsza |
Istnieje grupa grajków ulicznych, którzy wykonują [[Bełkot pseudopoetycki|utwory własne]]. Co gorsza – utwory okraszają [[kakofonia|własną muzyką]]. Pomimo że utwory te z pewnością posiadają głęboką warstwę treściową, ich odbiorcy zazwyczaj przyspieszają kroku, by jak najprędzej znaleźć się poza polem rażenia owych awangardowych utworów. W najlepszym wypadku tacy twórcy mogą zostać [[Gwiazda (osoba)|gwiazdami]] reklam soków z Horteksu. |
||
== Instrumentarium == |
== Instrumentarium == |
||
Podstawowym instrumentem grajka ulicznego jest [[gitara]]. Gitara rzadko jest nastrojona, bo co za sztuka grać na nastrojonej. Niekoniecznie musi też posiadać wszystkie struny. Najważniejsze, żeby była oblepiona nalepkami w stylu [[punk]]-[[emo]] i ozdobiona |
Podstawowym instrumentem grajka ulicznego jest [[gitara]]. Gitara rzadko jest nastrojona, bo co to za sztuka grać na nastrojonej. Niekoniecznie musi też posiadać wszystkie struny. Najważniejsze, żeby była oblepiona nalepkami w stylu [[punk]]-[[emo]] i ozdobiona egzystencjonalnymi napisami. |
||
Innym ciekawym instrumentem grajka ulicznego jest [[bęben|bongos]], służący do grania, spania i siedzenia na nim |
Innym ciekawym instrumentem grajka ulicznego jest [[bęben|bongos]], służący do grania, spania i siedzenia na nim, choć nie równocześnie. |
||
== Stosunek do wykonywanych utworów == |
== Stosunek do wykonywanych utworów == |
||
| Linia 16: | Linia 19: | ||
== Typy grajków ulicznych == |
== Typy grajków ulicznych == |
||
* '''Lumpenbard''' – w |
* '''Lumpenbard''' – w repertuarze [[Edward Stachura|Stachura]], [[Jacek Kaczmarski|Kaczmarski]] i pieśni z bezdroży. Wzrok dziki, suknia plugawa. Kolczyk – u [[mężczyzna|facetów]] w [[uszy|uchu]], u [[kobieta|kobiet]] gdzieniegdzie indziej. Wrażenie na odbiorcach – 1... no, 2 złote. |
||
* '''Transowy bębniarz''' – w repertuarze ''łubudubudubudububudu''. Koniecznie |
* '''Transowy bębniarz''' – w repertuarze ''łubudubudubudububudu''. Koniecznie bandana & bojówki. Przydatni niełubudubujący, zbierający datki od oszołomionego audytorium. Wrażenie na odbiorcach – do 5 złotych. |
||
* '''Szalony wirtuoz''' – w repertuarze utwory własne lub klasyka w nieprawdopodobnie karkołomnych wersjach. Ma własne nagłośnienie. Zna nuty. Powoduje u mijających go uczniów [[szkoła|szkół]] muzycznych opad szczęk. Wrażenie na odbiorcach |
* '''Szalony wirtuoz''' – w repertuarze utwory własne lub klasyka w nieprawdopodobnie karkołomnych wersjach. Ma własne nagłośnienie. Zna nuty. Powoduje u mijających go uczniów [[szkoła|szkół]] muzycznych opad szczęk. Wrażenie na odbiorcach – nawet [[10 złotych|dycha]]! |
||
* '''Zespół [[peru]]wiański''' – w repertuarze muzyka mechaniczna, odtwarzana z |
* '''Zespół [[peru]]wiański''' – w repertuarze muzyka mechaniczna, odtwarzana z magnetofonu, podczas gdy zespół zajmuje się jedzeniem [[zapiekanka|zapiekanek z keczupem]] lub handlem płytami z andyjską muzyką ludową. Wrażenie na odbiorcach – 2-3 płyty w miesiącu. |
||
== Zobacz też: == |
== Zobacz też: == |
||
* [[Gienek Loska]] |
* [[Gienek Loska]] |
||
{{stublud}} |
{{stublud}} |
||
Wersja z 09:05, 8 kwi 2012
Grajek uliczny – osoba płci dowolnej posiadająca instrument muzyczny. Poza posiadaniem rzeczonego instrumentu rzadko posiada umiejętność gry na nim, a jeszcze rzadziej – talent do tego. Generalnie jest to osoba emitująca dźwięki przy pomocy instrumentu tudzież otworu gębowego w miejscach publicznych. Dźwięki te czasami można nazwać muzyką.
Repertuar
Grajek uliczny wykonuje zazwyczaj utwory z repertuaru kultowego-jak-chuj. Cechuje go przy tym zupełna dowolność interpretacyjna oraz przerost form ekspresji (vibratta, jęczatta, szeptty etc.). Ostatecznie wykonywany utwór nie tylko nie jest podobny do oryginału, ale i do czegokolwiek znanego. W tej grupie najlepiej sprawdzają się utwory rzewne, w których można zrobić efektowną, filozoficzną pauzę, celem przewrócenia nogą kartki w śpiewniku.
Istnieje grupa grajków ulicznych, którzy wykonują utwory własne. Co gorsza – utwory okraszają własną muzyką. Pomimo że utwory te z pewnością posiadają głęboką warstwę treściową, ich odbiorcy zazwyczaj przyspieszają kroku, by jak najprędzej znaleźć się poza polem rażenia owych awangardowych utworów. W najlepszym wypadku tacy twórcy mogą zostać gwiazdami reklam soków z Horteksu.
Instrumentarium
Podstawowym instrumentem grajka ulicznego jest gitara. Gitara rzadko jest nastrojona, bo co to za sztuka grać na nastrojonej. Niekoniecznie musi też posiadać wszystkie struny. Najważniejsze, żeby była oblepiona nalepkami w stylu punk-emo i ozdobiona egzystencjonalnymi napisami.
Innym ciekawym instrumentem grajka ulicznego jest bongos, służący do grania, spania i siedzenia na nim, choć nie równocześnie.
Stosunek do wykonywanych utworów
Stosunek grajka ulicznego do wykonywanych utworów jest głęboki, osobisty i zakotwiczony gdzieś w nim. Grajek przeżywa wykonywane utwory w sposób niezrozumiały dla odbiorców, co czyni jego pozycję nader dramatyczną. Na zewnątrz przejawia to ruchami, będącymi połączeniem choroby sierocej z tańcem św. Wita. Artykulacja werbalna wykonywanych utworów wymyka się wszelkim muzycznym klasyfikacjom, czerpiąc z jakichś marsjańskich gam oraz dawno wymarłych języków prehistorycznych ludów Oceanii.
Cel istnienia
Celem istnienia grajka ulicznego jest zebranie przez niego jak największej ilości forsy na piwo. Czyli o jak wzniosłych rzeczach by nie śpiewał, chodzi i tak o kasę.
Typy grajków ulicznych
- Lumpenbard – w repertuarze Stachura, Kaczmarski i pieśni z bezdroży. Wzrok dziki, suknia plugawa. Kolczyk – u facetów w uchu, u kobiet gdzieniegdzie indziej. Wrażenie na odbiorcach – 1... no, 2 złote.
- Transowy bębniarz – w repertuarze łubudubudubudububudu. Koniecznie bandana & bojówki. Przydatni niełubudubujący, zbierający datki od oszołomionego audytorium. Wrażenie na odbiorcach – do 5 złotych.
- Szalony wirtuoz – w repertuarze utwory własne lub klasyka w nieprawdopodobnie karkołomnych wersjach. Ma własne nagłośnienie. Zna nuty. Powoduje u mijających go uczniów szkół muzycznych opad szczęk. Wrażenie na odbiorcach – nawet dycha!
- Zespół peruwiański – w repertuarze muzyka mechaniczna, odtwarzana z magnetofonu, podczas gdy zespół zajmuje się jedzeniem zapiekanek z keczupem lub handlem płytami z andyjską muzyką ludową. Wrażenie na odbiorcach – 2-3 płyty w miesiącu.
