Pantofelek

Ten artykuł dotyczy zoologii. Zobacz też pantofelek (but).

Milszy mi jest pantofelek
od ciebie ty skurwysynie.

Andrzej Bursa o pantofelku

Szablon:Tzwierzak o wydłużonym ciele w kształcie pantofelka, nie nadaje się jednak do zabaw, głaskania i przytulania, ponieważ osiąga długość od 0,05 mm do 0,3 mm. Jego ciało jest pokryte rzęskami, które nie są futrem, lecz służą do poruszania się i zdobywania pożywienia. Są one niczym macki u ośmiornicy, pazury u lwa, jednak ze względu na ich wielkość i kruchość, nie pozwalają pantofelkowi na jedzenie smacznej cielęcinki. Mimo tego jest drapieżnikiem, a poluje głównie na bakterie.

Rozmnażanie

Przyjemności rozmnażania pantofelek jest także pozbawiony. Rozmnaża się bezpłciowo przez podział komórki. Zdarza się jednak, że pantofelki czują do siebie pociąg, wtedy spotykają się w celu zmieszania swoich materiałów genetycznych. Funkcjonuje to na zasadzie banków nasienia.

Pantofelek jest więc pod tym względem szczęściarzem, ponieważ jest pozbawiony teściowej, marudzącej żony, czy niezadowolonego męża.

Występowanie

Spotkania z pantofelkiem można doświadczyć przy każdym zbiorniku słodkowodnym. W jeziorach, kałużach, rzekach pantofelek pływa sobie, rozkoszując się wolnością. Morze Bałtyckie mu nie odpowiada, zapewne ze względu na ilość odwiedzających, kąpiących się i sikających do wody turystów.

Horror pantofelka

Pantofelek to najczęstszy materiał laboratoryjny. Znęcają się nad nim naukowcy czy też dzieci w szkołach, bezlitośnie rozpłaszczając go na szkiełku pod mikroskopem i drastycznie ingerując w prywatność. Odkryto, że posiada on 39 642 geny, które zajmują aż 80% DNA. Mimo, iż człowiek jest pod tym względem bardziej ułomny, nadal nie chce dać spokoju pantofelkowi.

To jest tylko zalążek artykułu z dziedziny biologii. Jeśli się nie brzydzisz – rozbuduj go.