Alice in Chains: Różnice pomiędzy wersjami
(od trzech dni) |
M |
||
| Linia 25: | Linia 25: | ||
{{przypisy}} |
{{przypisy}} |
||
{{stub|muz}} |
|||
{{Alice in Chains}} |
{{Alice in Chains}} |
||
Wersja z 15:23, 14 cze 2013
Alice in Chains (przez maniaków zwane Alice In Chains, przez fanów Alisi, przez anglistów Alisin Ciejns) – banda grandżowców, pochodzących, jak to zwykle wśród takich bywa, ze Seattle.
Historia
W 1987 roku było słowo spotkali się Dżery Kantrel i Ten wokalista Alisów. W 1990 zaczęli wydawać płyty, zaczynając od proroczej EP We Die Young.
Ten wokalista, znany szerzej jako Layne Staley, postanowił kontynuować spuściznę Kurta i zaczął ćpać. W roku dziewięćdziesiątym szóstym zespół zawiesił działalność... Jak się okazało, prawie na zawsze.
Po reaktywacji
Na fali kompletnie bezsensownych reaktywacji starych zespołów, Alice in Chains postanowiło się zreaktywować w 2006 roku. Zainspirowani tym, że Pearl Jam wydaje pierwszy od 15 lat grunge'owy album, Cantrell i spółka postanowili stracić trochę fanów. Do zespołu dołączyli sobie wokalistę, inkarnację Marleya, zwanego przez fanatyków [1] pieszczotliwie Willem. Tak dobrany skład nagrał płytę. Black Gives Way to White Blue... Nie kojarzy się to przypadkiem z zamianą wokalisty na czarnego?
Za płytą natomiast poszła prawdopodobnie jedna z najgorszych tras koncertowych w historii muzyki. Liczba bluzgów zebranych za nią w różnych mediach mogłaby być podstawą do wpisania do Księgi Rekordów Guinnessa, niestety nikomu nie chciało się tego liczyć...
Dyskografia
- Facepalm;
- Sap;
- Clean;
- Jar of Flies;
- Alice in Chains;
- Black Gives Way to White;
- Dinosaurs Put The Devil There.
Ciekawostki
- Zespół należy do gatunku takich, którzy twierdzą, że jest dokładnie na odwrót – uważają wbrew wszystkim, że grali Heavy metal.
Przypisy
- ↑ często zwanych „A-ten-idiota-ma-piętnaście-lat-i-udaje-fana-alisów"
