Pogaństwo: Różnice pomiędzy wersjami
(nowa strona) |
M (Poc Vocem przeniósł stronę Użytkownik:Poc Vocem/brudnopis na Pogaństwo, bez pozostawienia przekierowania pod starym tytułem) |
(Brak różnic)
|
Wersja z 11:31, 21 sie 2013
Szablon:Tw ogólnym przypadku jest to kłanianie się drzewkom i zwierzątkom w charakterze bóstw. Należy jednak nadmienić, że nie można składać im krwawych ofiar z dzieci, gdyż w takim wypadku to jest już okultyzm.
Historia pogaństwa
Pogaństwo pojawiło się w ludzkiej historii, gdy tylko człowiek zszedł z drzewa i zaczął się interesować czymś więcej niż napełnieniem sobie żołąda. Pierwszymi poganami z prawdziwego zdarzenia byli jednak Sumerowie, którzy czcili wielu bogów, których umieszczali między innymi w rzekach czy, osobliwie, we własnym królu. Zwłaszcza ta druga rzecz chętnie przyjęła się w innych kulturach, między innymi w Egipcie czy Rzymie.
Na wyższy level pogaństwa wzbili się starożytni Grecy[1], którzy natworzyli osobnych bogów dla każdej, nawet małej rzeczki czy pagórka. Grecy posiadali chociażby boga domowego progu, którego imię zostało jednak zapomniane, dlatego dziś nie możemy się już do niego modlić, nawet gdybyśmy chcieli. W dodatku bogowie greccy wyróżniali się typowo grecką mentalnością – byli leniwi i gnuśni. Tak leniwi i gnuśni, że spodobali się leniwym i gnuśnym Etruskom zwanym Rzymianami, którzy postanowili ich przejąć[2]
Osobnym rozdziałem są wszystkie pogaństwa rodem z Europy Zachodniej, zawsze jednak tamtejsi idole charakteryzują się cechami właściwymi dla danego narodu. I tak, bogowie galijscy są tchórzliwi, wikińscy i germańscy brutalni, celtyccy to maniacy seksualni, a słowiańscy lubią wypić. Weźmy chociażby takiego Peruna...
Pogaństwo a religia
Jak wiadomo, każda religia jest przekonana o własnej słuszności, dlatego każda inna religia to pogaństwo. Zresztą jest to logiczne, bo gdyby nie była pogaństwem tylko religią to prowadziłaby do zbawienia, a wtedy religia, która ma być jedyną drogą do zbawienia tylko kolejną, nie byłaby więc jedyną słuszną, przez co nie warto byłoby w nią wierzyć.
Należy przy tym nadmienić, że często zdaniem hierarchów kościelnych można być poganinem bardziej i poganinem mniej. Na przykład w teologii katolickiej najbliżsi prawdy są katolicy, bardziej pogańscy są inni chrześcijanie, bardziej kościoły mormońskie i Świadkowie Jehowy, jeszcze bardziej Żydzi i muzułmanie, a reszta to w ogóle dno.
Oczywiście jest też grupa poniżej dna czyli Blashyrczanie.