Sopran: Różnice pomiędzy wersjami
M |
M (Naprawa linków) |
||
Linia 6: | Linia 6: | ||
*'''liryczny koloraturowy''' – wysoki, piskliwy. Śpiewa się nim bardzo szybko i nie idzie wysłyszeć słów. |
*'''liryczny koloraturowy''' – wysoki, piskliwy. Śpiewa się nim bardzo szybko i nie idzie wysłyszeć słów. |
||
*'''dramatyczny koloraturowy''' – również wysoki i piskliwy, lecz dużo mocniejszy. Śpiewaczki, które nim śpiewają, mają powód, żeby szpanować – umieją <s>zaśpiewać</s> wypiszczeć partię Królowej Nocy! |
*'''dramatyczny koloraturowy''' – również wysoki i piskliwy, lecz dużo mocniejszy. Śpiewaczki, które nim śpiewają, mają powód, żeby szpanować – umieją <s>zaśpiewać</s> wypiszczeć partię Królowej Nocy! |
||
*'''soubrette''' – również piskliwy, ale mniej. Słodki, zalotny głos tzw. „mozartowskich pokojówek”. Głos, o którym marzą panie z [[ |
*'''soubrette''' – również piskliwy, ale mniej. Słodki, zalotny głos tzw. „mozartowskich pokojówek”. Głos, o którym marzą panie z [[agencja towarzyska|domu publicznego]]. |
||
*'''liryczny''' – tak naprawdę nie ma żadnych wyjątkowych cech – ani mocy, ani szlachetności... No ale OK, smutek słyszalny w tym głosie również może się podobać, trzeba być tolerancyjnym. |
*'''liryczny''' – tak naprawdę nie ma żadnych wyjątkowych cech – ani mocy, ani szlachetności... No ale OK, smutek słyszalny w tym głosie również może się podobać, trzeba być tolerancyjnym. |
||
*'''dramatyczny''' – dużo mniej piskliwy. Mocny, wielki głos. Robi większy łomot od perkusji, co jest nie lada wyczynem. Rozwala szklanki. |
*'''dramatyczny''' – dużo mniej piskliwy. Mocny, wielki głos. Robi większy łomot od perkusji, co jest nie lada wyczynem. Rozwala szklanki. |
Wersja z 14:00, 5 wrz 2013
Sopran – najwyższy głos ludzki, charakterystyczny głównie dla kobiet i dzieci do lat 10, aczkolwiek znane są osoby płci męskiej śpiewające tym głosem. Sopran sięga do c3, czasami nawet h3, co czyni go głosem piskliwym i trudnym do zniesienia. Wyjątek stanowią fani opery oraz serialu M jak miłość, gdyż Hanka wypomina Markowi jego zdrady, drąc się na całe województwo mazowieckie głosem w tej właśnie tonacji.
Typy sopranów
Dawno, dawno temu, ludzie uwielbiali sobie utrudniać życie, tak więc wszystko dzielili bardzo dokładnie. Dlatego zaczęto wyróżniać wiele rodzajów sopranu.
- liryczny koloraturowy – wysoki, piskliwy. Śpiewa się nim bardzo szybko i nie idzie wysłyszeć słów.
- dramatyczny koloraturowy – również wysoki i piskliwy, lecz dużo mocniejszy. Śpiewaczki, które nim śpiewają, mają powód, żeby szpanować – umieją
zaśpiewaćwypiszczeć partię Królowej Nocy! - soubrette – również piskliwy, ale mniej. Słodki, zalotny głos tzw. „mozartowskich pokojówek”. Głos, o którym marzą panie z domu publicznego.
- liryczny – tak naprawdę nie ma żadnych wyjątkowych cech – ani mocy, ani szlachetności... No ale OK, smutek słyszalny w tym głosie również może się podobać, trzeba być tolerancyjnym.
- dramatyczny – dużo mniej piskliwy. Mocny, wielki głos. Robi większy łomot od perkusji, co jest nie lada wyczynem. Rozwala szklanki.
Są również takie odmiany, jak spinto, wagnerowski (rozwala większe ilości szklanek z twardszego szkła) czy młodzieńczo-dramatyczny, ale nimi nikt sobie nie zawraca głowy strun głosowych.