Pleonazm

Pleonazm (z łac. szczotka do butów) – wyrażenie słowne, złożone ze słów i masła maślanego. Charakteryzuje się tym, że powtarzają się w nim powtarzające się słowa o takim samym lub identycznym znaczeniu, przez co, czytający go czytelnik, musi tracić cenne i wiele warte sekundy czasu, na czytanie czytanego tekstu, który można by treściwie streścić, streszczając go w jednym krótkim, niedługim i treściwym zdaniu.

Jak rozpoznać?

Jeśli czytając czytany tekst doznajesz doznania denerwującej irytacji z powodu nielogicznych i pozbawionych logiki językowych konstrukcji gramatycznych, to prawdopodobnie czytasz właśnie pleonazm.

Przykłady

• Godzina czasu (po co dodawać „czasu”?).
• Cofnięcie się do tyłu (a umiesz się cofać do przodu?).
• Głupia blondynka (bo po co dodawać, że głupia?).
• Spadać w dół (a umiesz spadać w górę?).
• Kopnij to nogą! (a potrafisz kopać ręką?).
• Penis męski (żeńskich penisów nie ma).
• Pierwszy prototyp (prototyp sam w sobie jest pierwszy).
• Pierwszy nokaut (nokaut kończy walkę i jest tylko jeden).
• Fakt autentyczny (fakt jest z natury prawdziwy).
• Podnieś to do góry! (a da się podnieść w dół albo w bok?).
• Nałogowy alkoholik (alkoholik już jest uzależniony).
• Homoseksualny gej (a czy geje są heteroseksualni?).
• Gorący płomień (płomień przecież jest gorący).

Kto tego używa lub z tego korzysta?

Zajmujący się polityką politycy, którzy chcą, aby ich wypowiedzi brzmiały mądrze i inteligentnie, osiągając efekt odbiegający i inny od zamierzonego zamierzenia. Ponadto początkujący nowi nonsensopedyści, starający się za wszelką cenę wydłużyć artykuł i uczynić go dłuższym.

Przypisy

To jest tylko zalążek artykułu z dziedziny językoznawstwa. Jeśli nie jesteś Ruskiem z bazaru – rozbuduj go.