Juliusz Słowacki: Różnice pomiędzy wersjami
(dr.) |
M |
||
| Linia 2: | Linia 2: | ||
{{sur|polskiego poety|imię|Juliusz}} |
{{sur|polskiego poety|imię|Juliusz}} |
||
{{sur2|„Słowacki”|[[język słowacki]]|e}} |
{{sur2|„Słowacki”|[[język słowacki]]|e}} |
||
[[ |
[[Plik:Juliusz Słowacki.PNG|thumb|right|Mniej znana fotka Juliusza S. z podkrążonymi oczami, zdybanego przez paparazzo w [[Paryż|paryskiej]] [[agencja towarzyska|agencji towarzyskiej]] po całonocnej mocno zakrapianej [[impreza|imprezie]]]] |
||
{{T|Juliusz Słowacki|ur. [[4 września]] [[1809]] w [[Krzemieniec|Krzemieńcu]], zm. [[3 kwietnia]] [[1849]] w [[Paryż]]u}}polski poeta, mesjasz, dyskalkulik, piwosz, urodził się na przedmieściach [[Warszawa|Warszawy]], by dać przykład, że nawet ludzie ze slamsów mogą dojść na szczyt. |
{{T|Juliusz Słowacki|ur. [[4 września]] [[1809]] w [[Krzemieniec|Krzemieńcu]], zm. [[3 kwietnia]] [[1849]] w [[Paryż]]u}}polski poeta, mesjasz, dyskalkulik, piwosz, urodził się na przedmieściach [[Warszawa|Warszawy]], by dać przykład, że nawet ludzie ze slamsów mogą dojść na szczyt. |
||
Wersja z 11:22, 25 gru 2014
|
Ten artykuł dotyczy polskiego poety. Zobacz też hasła o innych osobach o tym nazwisku. |
|
|
Ten artykuł dotyczy polskiego poety. Zobacz też hasła o innych osobach o tym imieniu. |
|
„Słowacki” przekierowuje tutaj. Zobacz też język słowacki. |
Szablon:Tpolski poeta, mesjasz, dyskalkulik, piwosz, urodził się na przedmieściach Warszawy, by dać przykład, że nawet ludzie ze slamsów mogą dojść na szczyt.
Gdy jego matka zamordowała ojca jego przyrodniej siostry, a swojego męża i znanego kochanka Izabeli Łęckiej, wyjechał do Wilna studiować psychologię alkoholików. Po bacznych obserwacjach zaskoczył uczniów znanego liceum gdzieś tam na Galicyi swoim tomikiem poezji, w którym w niezwykle subtelny sposób odsłania swe upodobania do homoseksualizmu oraz do grania w pokera rozbieranego. Posiadał tak zwany kompleks Edypa, przez co musiał opuścić swą ojczyznę, Rosyję.
Gdy wystąpił z klubu AA, postanowił obrazić Mickiewicza, co zresztą zakończyło się niepowodzeniem i poniżeniem jego samego- nasz wieszcz Adam chwycił go za kołnierz i wyrzucił z biby nazywając jego poezję „świątynia bez Boga”. Umarł jako kawaler, ponieważ miał olbrzymie baki, poczerniałe zęby i łysinę. Po śmierci stał się jednym z trzech dyżurnych polskich wieszczy. Według Gombrowicza Słowacki wielkim poetą był, ponieważ sło-wacki wiel-kim po-etą, sło-wacki, wa-cki, mu-cha i pchła. Leży w jednym grobie na Wawelu ze swoim najlepszym przyjacielem Mickiewiczem.
To jest tylko zalążek artykułu z dziedziny literatury. Jeśli nie masz uczulenia na książki – rozbuduj go.
