Radiohead: Różnice pomiędzy wersjami

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
Znacznik: edytor źródłowy
M (Wycofano ostatnie edycje autorstwa 193.239.125.190; przywrócono ostatnią wersję autorstwa Opcik.)
Linia 3: Linia 3:


== Początki ==
== Początki ==
Były trudne, jeśli się chciało grać to samo, co [[Nirvana]]. W związku z nikłym zainteresowaniem mediów [[Thom Yorke]], wokalista zespołu, ściął włosy. Postanowił wtedy, że nie będzie grał tego samego, co Nirvana, bo szkoda gardła. I włosów.
Były trudne, jeśli się chciało grać to samo, co [[Nirvana]]. W związku z nikłym zainteresowaniem mediów [[Thom Yorke]], wokalista zespołu, ściął włosy. Postanowił wtedy, że nie będzie grał tego samego, co Nirvana, bo szkoda gardła. I włosów.


== Kolejne etapy kariery ==
== Kolejne etapy kariery ==

Wersja z 22:10, 10 kwi 2017

Cześć, jestem Hannah Montana i słucham Radiohead

Radiohead – zespół muzyczny z dalekiej Anglii. Mają armię wiernych fanów i zylion odtworzeń na Last.fm, więc mogą sobie pozwolić na to, by połowa ich piosenek brzmiała tak samo. Wszyscy fani uważają się za wyjątkowych i twierdzą, że mało kto słucha Radiohead, bo grają mało popularny rock alternatywny, jednak w rzeczywistości, słucha ich chyba więcej ludzi niż Justina Timberlake'a.

Początki

Były trudne, jeśli się chciało grać to samo, co Nirvana. W związku z nikłym zainteresowaniem mediów Thom Yorke, wokalista zespołu, ściął włosy. Postanowił wtedy, że nie będzie grał tego samego, co Nirvana, bo szkoda gardła. I włosów.

Kolejne etapy kariery

Falsetem zaczęto śpiewać jakimś przedziwnym i połowa fanów odwróciła się od Radiogłowych. Ci z kolei za grupę docelową obrali sobie młodzież w kanciastych oprawkach lubiących smutne pipczenie. Młodzieży w kanciastych oprawkach lubiącej smutne pipczenie spodobała się płyta The Bends i – później – OK Computer. Ta druga płyta jest uważana za najlepszy album lat 90. i ulubiony album informatyków przez jedenaście na dziesięć serwisów muzycznych. Po pewnym czasie zespołowi zachciało się kolejnej płyty, jednak nie wiedząc jak stać się jeszcze bardziej alternatywnym, zdecydowali że zamiast grać na gitarach, będą grać na najgłupszych instrumentach jakie tyko im przyjdą do głowy. Tak powstała płyta Kid A, która mimo tego, że została wydana w 2000 roku już i tak została ogłoszona najlepszą płytą XXI wieku, przez 9/11 11/10 serwisów muzycznych. Kolejnym wielkim sukcesem Radiohead było wydanie płyty Amnesiac, czyli piosenki, które miały być na Kid A, ale były za słabe. Później było już tylko gorzej. Dwa lata po "Amnesiac" zespół nagrał "Hail to the thief", którego tekst opowiada o podstawach matematyki i polityki. Ostatni utwór opowiada o informatykach, którym nie spodobał się Kid A i teraz forsują drzwi wytwórni. Po wydaniu tego albumu i konfrontacji z gośćmi działu IT ich wytwórnia stwierdziła, że przynoszą im pecha więc pozbyli się brytoli. Chłopaki długo nie wiedzieli jak zostać królami alternatywy, więc schowali się do nory, z której po czterech latach wysłali do internetu swoje wypociny. Oczywiście 12/10 serwisów stwierdziło, że płyta jest świetna i dali im tubę Grammy. Po jakimś czasie wydali The King Of Limbs, a następnie A Moon Shaped Pool, albumy znane głównie z tego, że były zbyt hipsterskie nawet dla hipsterów.

Zła sława

W złym kierunku się potoczyła dalsza kariera grupy. A dlaczego? Bo Miley Cyrus przyznała się, że Radiohead to jej ulubiony zespół. A jeśli Miley Cyrus mówi, że coś jest fajne, to coś nie może być fajne.

Ciekawostki

  • W roku 2003 zespół dowiódł, że 2 + 2 = 5.


Crystal Clear app knotify.png To jest tylko zalążek artykułu z dziedziny muzyki. Jeśli wytrzymasz 10 minut w słuchawkach – rozbuduj go.