Samuraj Jack

Plik:Samuraj Jack-L'oreal Paris.png

Jackie sam w sobie.
Oraz subtelne lokowanie produktu na potrzeby serwerów Nonsensopedii

Samuraj Jack (ang. Wojownik Jacek) – animowany serial opowiadający o perypetiach faceta w piżamie wycinającego w pień zastępy robotów. Jedna z kreskówek Twojego dzieciństwa, emitowana w latach 2001– 2004 przez Catroon NotWork.

Występują

• Jackie – jakbyś się jeszcze nie domyślił/a, jest to główny bohater serii. Odważniejszy od leminga na skraju urwiska, bardziej prawy niż Janusz Korwin Mikke, a wrażliwością na krzywdę bliźniego grający w tej samej lidze co Jezus. Pokonał więcej wrogów niż Rambo, we wszystkich filmach ze swoim udziałem, rozwiązał więcej prostych zagadek logicznych niż Serious Sam i Kratos razem wzięci a przy tym pozostał skromnym herbatopijcą dbającym o domowe tradycje. Mimo, że jest rodowitym Japończykiem, ma europejskie rysy, co więcej ze wszystkich możliwych, egzotycznych imion, starzy wybrali mu Jack, co pozwala snuć zbereźne teorie i domysły. Nie do pominięcia jest kwestia wyposażenia naszego herosa, na którego skład wchodzi:
  • Miecz Wielkich Przedwiecznych™ – typowa katana o nietypowych właściwościach: przecięcie nią czegokolwiek jest wyłącznie kwestią przyłożonej siły, nie wymaga ostrzenia, ani jakiejkolwiek konserwacji, wytrzymuje rozgrzewanie u dyszy silnika rakietowego, posługiwanie się nią niczym czekanem, tyrolką, nożem do rzucania oraz brzytwą a także znosi nieumiejętną obsługę, gdy jakimś sposobem dostanie się w ręce antagonistów. Swe właściwości zawdzięcza podobno, czterocyfrowej liczbie przodków herosa, którzy już od ery dinozaurów przygotowywali broń jemu godną. Klinga magicznym sposobem odbija się od postaci o „czystej duszy”, czym wzbudziła zainteresowanie oddziałów inkwizycji.
  • Drewniane laczki – drugie przerażające narzędzie Jacka, służąca mu jako, o zgrozo, środek lokomocji. Proste i stylowe, idealnie nadają się do wycieczki na miasto, spaceru po lesie, lub zdobywaniu najwyższej góry, jaką przewiduje uniwersum. Potrafią poza tym giąć metal, przebijać ściany a i kilku antagonistów pod rząd również nierzadko. Przy tym, przez całą emisję serialu, zostały wymienione na nowe tylko raz.
  • Kimono – czyli typowo japońska piżama, tudzież szlafrok, służy Jackowi jako okrycie wierzchnie a oferowaną przezeń, nadnaturalną zdolnością jest odnawiania się na grzbiecie bohatera, gdy kamera nie patrzy, zachowując przy tym śnieżnobiałą biel rodem z reklamy.
  • Igła do włosów – zwizualizowana jako czarna kreska, może być czymkolwiek: wykałaczką, igłą, spinką, lub miniaturowym przybornikiem włamywacza i tą ostatnią funkcję pełni dość często, gdy pozbawiony innych środków Jack, sięga do swej czupryny. Wtedy okazuje się również, że ma włosy jak u metala.
• Szkot – typowy szkot. Ma posturę pieca kaflowego, ogromną siłę w łapie i wybrakowane uzębienie. Poza tym bez przerwy drze ryja, beszta wszystko i wszystkich, co przy braku części zębów daje również efekt zraszania. Jak każdy przedstawiciel swej kultury nosi spódniczkę, jest rudy i lubi napć na kobzie. Jest przy tym tak hardcore'owy, że w miejscu straconej w niejasnych okolicznościach nogi, wstawił karabin automatyczny. Wg. fabuły nie trzyma się innych Szkotów, ponieważ są dla niego zbyt barbarzyńscy. Najlepszy i w sumie jedyny przyjaciel Jacka, ponieważ jako jedyny dorównuje mu w mocy niszczącej, a przy tym przez większość czasu, nie chce go zabić z premedytacją. Uzbrojony w dwuręczny miecz, z wprawionymi wewnątrz runami, co daje mu odporność Jackowej katany. Zakochany bez pamięci w swojej żonie, która w oczach reszty cywilizacji ludzkiej uchodzi za grubą, marudną raszplę. Co ciekawe sama zainteresowana, po wyperswadowaniu jej tego faktu uaktywnia rage mode, dający jej pierwsze miejsce w kategorii siania pożogi na czas. Szkot miał swój udział w kilku odcinkach.
• Akku – główny zły, jedyne i niewypowiedziane zuo. Zmiennokształtne, czarne indywiduum, z płonącymi oczami, lubujące się w zadawaniu cierpienia istotom żywym, nasyłaniu na Jacka kolejnych fal trepów i podziwianiu jak antagonista je niszczy. Jego styl walki polega na przybieraniu przeróżnych form zwierzęcych i wykorzystywaniu ofensywnych cech ich morfologii, od czasu do czasu strzela z oczu laserami, ewentualnie przenosi głównego bohatera w przyszłość, resetując jego postęp w odnajdywaniu drogi wstecz. Jedyną bronią zdolną go zgładzić jest miecz Jackiego, no kto by się spodziewał...
• Cywile – bo ludzie, kosmici i roboty to jedna rodzina. Zajęci znoszeniem krzywd i kaprysów Akku, bądź wymyślaniem problemów dla Jacka, od święta wspierając go w jego poczynaniach.
• Antagoniści – ponieważ cyrograf podpisany z Cartoon Network stanowczo zakazywał pokazywania wnętrzności i krwawego rozczłonkowywania istot żywych, twórcy obeszli ten zakaz poprzez zmianę każdego kto ma mieć bliskie spotkanie z klingą Jacka w robota. Za to jak to wygląda! Olej leje się strumieniami, wszędzie fruwają fragmenty elektroniki a niezrównoważony psychicznie scenarzysta zadbał o odpowiednio soczyste sceny ćwiartowania, które to, spowolnione w najlepszych momentach, potrafią trwać nawet połowę odcinka. Co więcej po wydaniu na zewnątrz satysfakcjonującej ilości flaków, robot zawsze eksploduje, rozwiązując kwestię zalegających trupów. A w centrum pandemonium radośnie pomyka wysmarowany posoką Jack, rozdając razy, lub co rzadsze, zbierając nigdy nie krwawiące rany cięte. Oto jak się robiło bajki dla najmłodszych, nie to co dzisiaj...

Prolog

Była sobie Japonia... moment, serial jest produkcji amerykańskiej a ci nie mają pojęcia o geografii!

Tak więc: był sobie kraj z grubsza do Japonii podobny. W kraju żyło się pogodnie i dostatnio a wtem znikąd zjawił się Akku i zaczął siać zniszczenie niczym autokar podpitych Rosjan na wycieczce objazdowej. Zareagował Szogun czyli ojciec Jacka, wiedząc o niezniszczalności przeciwnika i o magicznej katanie decyduje się posłać wojska i sprzęt oblężniczy. Bo dlaczego nie. Zajęty oglądaniem masakry własnych żołnierzy, daje się złapać Akku niczym szmacianka. Więcej rozumu wykazała matka Jacka, biorąc młodego i miecz na łódkę i dokonując ucieczki. Dotarłszy do bliżej niezidentyfikowanego zakonu, pełnego do złudzenia podobnych z tybetańskimi, mnichami, Jack rozpoczął naukę lania ludzi po gębach, picia herbaty i plecenia kapeluszy chińskiego sprzedawcy pieczonych kurczaków z rożna, by pewnego pięknego dnia powrócić w chwale i spuścić Akku srogi wpierdol. I nawiasem mówiąc prawie się udało, szkoda tylko, że zmiennokształtny, korzystając ze swych mocy wysłał Jacka do odległej przyszłości w której „(...) to moje zło jest prawem. Teraz ten głupiec szuka drogi powrotu do przeszłości, aby uwolnić świat od Akku!”

Każdy odcinek po prologu

W tym miejscu urywa się wszelka konsekwencja. Nieodmiennie zastajemy Jackiego, który będąc w krainie przyszłości z pojazdami anty–grawitacyjnymi i rakietami, nieodmiennie grzeje klasycznym butołazem i tak aż do napotkania czegoś na osnowę następnego odcinka. Może być to wielki dres do stłuczenia, banda sierot do obronienia, lub sztampowe zadanie znaczące tyle co sidequest w Tibii. Innym szablonem odcinka jest odnalezienie wroga, którego o dziwo nie jest w stanie pokonać nawet Jacko, na przykład obronny megarobot, na którym zainstalowano SkyNet i tym sposobem, niczym Antoni Macierewicz, zaczął on w każdym widzieć zagrożenie. W tego typu odcinkach zwykle w okolicy pałęta się wynalazca urządzenia, lub inna osoba, która pomaga odnaleźć zapomnianą, zapasową kopię magarobota, lub inny środek pozwalający poskładać główne zagrożenie. Nie dziwi zatem fakt, że jako typowy jednowymiarowy biały charakter, Jacek daje się wciągać w wyciąganie traktora z gnoju, gonienie złodzieja gazet i inne niezaprzeczalnie ważne dla swej misji czynności. Po wykonaniu zadania z rzadka cywile odwdzięczają się czymś pomocnym, znacznie częściej stosując klasyczną formułkę; „Nasza wioska jest ci dozgonnie wdzięczna, a teraz wypierdalaj!”.

Wyjątkiem potwierdzającym tą regułę są odcinki ze Szkotem, zwykle nawiązujące jeden do drugiego, gdy dwadzieścia minut to za mało, by zmieścić tą jakże pasjonującą, opowieść w jednym odcinku.

Bajka dla dzieci, to pewnie zawiera jakiś morał. A i owszem, przesłanie płynące z niemal każdego odcinka stwierdza, że jeśli jesteś uzbrojonym w magiczny miecz samurajem to w zasadzie nie ma na ciebie mocnych, altruistyczne pomaganie innym czasami daje jakiś umiarkowany skutek, oraz żeby nie ufać nikomu, kto zdaje się dorównywać ci w mocy niszczącej i nie jest rudy.

Zakończenie/epilog

Wielki Brat Patrzy

Uwaga!

Warning / Achtung / Attention / Attenzione / Advertencia / Pozor / Atenção / Внимание / Увага / Προσοχή / Figyelem / Advarsel / Įspėjimas / Waarschuwing / გაფრთხილება / Զգուշացում / 危ない / 警告 / 注目 / 경고 / אזהרה / चेतावनी / คำเตือน / تحذير !

W dalszej części artykułu znajdują się tajne informacje.
Kontynuowanie czytania może poskutkować odwiedzinami smutnych panów w garniturach.

Po wszystkich przygodach, poznanych kulturach, uratowanych sierotach i rozwleczonych po ziemi cybernetycznych nieprzyjaciołach, Jack w końcu dociera do punktu, gdzie jego historia ma swój finał...

A jest nim brak, pomysłu/środków na zakończenie inne niż urwanie historii, po którymś z odcinków. Have a nice day.