Kill 'Em All: Różnice pomiędzy wersjami

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
M (Redakcja...)
M (Dalsze korekty)
Linia 3: Linia 3:
[[Płyta]] powstała, gdy [[Dave Mustaine]] wyrzucił ze swojego zespołu Megadeth Jamesa Hetfielda, Larsa Ulricha i Cliffa Burtona po ostatnim koncercie trasy koncertowej <i>We're on Tour, We Break Up... So What?</i> w [[Hawana|Hawanie]]. Powodem była ich notoryczna abstynencja. Przygnębieni tym koledzy postanowili założyć swój zespół. Pierwszym gitarzystą prowadzącym został chłopak do rozwożenia [[pizza|pizzy]], ale szybko przeniósł się do [[Rage Against The Machine]] i zastąpił go [[okoliczny alfons]] Kirk Hammett. Niedługo potem wpuszczono ich do studia.
[[Płyta]] powstała, gdy [[Dave Mustaine]] wyrzucił ze swojego zespołu Megadeth Jamesa Hetfielda, Larsa Ulricha i Cliffa Burtona po ostatnim koncercie trasy koncertowej <i>We're on Tour, We Break Up... So What?</i> w [[Hawana|Hawanie]]. Powodem była ich notoryczna abstynencja. Przygnębieni tym koledzy postanowili założyć swój zespół. Pierwszym gitarzystą prowadzącym został chłopak do rozwożenia [[pizza|pizzy]], ale szybko przeniósł się do [[Rage Against The Machine]] i zastąpił go [[okoliczny alfons]] Kirk Hammett. Niedługo potem wpuszczono ich do studia.


Początkowo [[album]] miał nazywać się <i>God Kills Us All</i>, ale było to zbyt podobne do tytułu przedostatniej płyty [[Slayer|Slayera]] i {{cenzura}} bombki trzasnął, choinki nie stało.
Początkowo [[album]] miał nazywać się <i>God Kills Us All</i>, ale było to zbyt podobne do tytułu przedostatniej płyty [[Slayer|Slayera]] i (w eufemistycznej wersji) [[pies]] bombki trzasnął, choinki nie stało.
==Zawartość==
==Zawartość==
Płytę otwiera mroczna [[ballada]] ''Hit the Lights'', opowiadająca o stworzeniu świata przez [[Dave Mustaine|Dave'a Mustaine'a]]. Następny jest ''The Four Whoresemen'', kołwer hitu [[Megadeth]] ''The Mechanix'', najtrudniejszy technicznie, bo oryginał grany jest przez Mustaine'a na orkiestrę smyczkową. Po nim znajdziemy podróbkę nigdy niepublikowanego utworu Motörhead ''Motorbreath''. Następna ścieżka to cztery minuty ciszy. Na uwagę zasługuje szczególnie ''Anasthesia (Pulling Teeth)'', słynne solo perkusyjne Jamesa Hetfielda. W tle można usłyszeć bardzo prosty riff basowy Cliffa Burtona, który tak naprawdę grany jest z [[plejbek]]u (Burton w trakcie nagrywania Kill'em All jadł kanapkę). Dalszą część płyty można o kant pupy potłuc, może poza nie do końca udaną próbą skołwerowania piosnki [[Acid Drinkers]] ''Seek and Destroy''. Płytę kończy kolejna ballada, rzewliwa ''Metal Militia''. Ponadto w wydaniu japońskim (jedynym) można znaleźć takie bonusy, jak ''Sandman'', ''Frantic'' czy ''[[Starogardzka]]''.
Płytę otwiera mroczna [[ballada]] ''Hit the Lights'', opowiadająca o stworzeniu świata przez [[Dave Mustaine|Dave'a Mustaine'a]]. Następny jest ''The Four Whoresemen'', kołwer hitu [[Megadeth]] ''The Mechanix'', najtrudniejszy technicznie, bo oryginał grany jest przez Mustaine'a na orkiestrę smyczkową. Po nim znajdziemy podróbkę nigdy niepublikowanego utworu Motörhead ''Motorbreath''. Kolejna ścieżka to cztery minuty ciszy. Na uwagę zasługuje szczególnie ''Anasthesia (Pulling Teeth)'', słynne solo perkusyjne Jamesa Hetfielda. W tle można usłyszeć bardzo prosty riff basowy Cliffa Burtona, który tak naprawdę grany jest z [[plejbek]]u (Burton w trakcie nagrywania Kill'em All jadł kanapkę). Dalszą część płyty można o kant pupy potłuc, może poza nie do końca udaną próbą skołwerowania piosnki [[Acid Drinkers]] ''Seek and Destroy''. Płytę kończy kolejna ballada, rzewliwa ''Metal Militia''. Ponadto w wydaniu japońskim (jedynym) można znaleźć takie bonusy, jak ''Sandman'', ''Frantic'' czy połówka [[Starogardzka|Starogardzkiej]].
[[Kategoria:Albumy_muzyczne]]
[[Kategoria:Albumy_muzyczne]]

Wersja z 21:07, 22 sty 2007

Kill'em All – wydana tylko w Japonii płyta z bootlegami i coverami zespołu metalowego Metallica.

Powstanie

Płyta powstała, gdy Dave Mustaine wyrzucił ze swojego zespołu Megadeth Jamesa Hetfielda, Larsa Ulricha i Cliffa Burtona po ostatnim koncercie trasy koncertowej We're on Tour, We Break Up... So What? w Hawanie. Powodem była ich notoryczna abstynencja. Przygnębieni tym koledzy postanowili założyć swój zespół. Pierwszym gitarzystą prowadzącym został chłopak do rozwożenia pizzy, ale szybko przeniósł się do Rage Against The Machine i zastąpił go okoliczny alfons Kirk Hammett. Niedługo potem wpuszczono ich do studia.

Początkowo album miał nazywać się God Kills Us All, ale było to zbyt podobne do tytułu przedostatniej płyty Slayera i (w eufemistycznej wersji) pies bombki trzasnął, choinki nie stało.

Zawartość

Płytę otwiera mroczna ballada Hit the Lights, opowiadająca o stworzeniu świata przez Dave'a Mustaine'a. Następny jest The Four Whoresemen, kołwer hitu Megadeth The Mechanix, najtrudniejszy technicznie, bo oryginał grany jest przez Mustaine'a na orkiestrę smyczkową. Po nim znajdziemy podróbkę nigdy niepublikowanego utworu Motörhead Motorbreath. Kolejna ścieżka to cztery minuty ciszy. Na uwagę zasługuje szczególnie Anasthesia (Pulling Teeth), słynne solo perkusyjne Jamesa Hetfielda. W tle można usłyszeć bardzo prosty riff basowy Cliffa Burtona, który tak naprawdę grany jest z plejbeku (Burton w trakcie nagrywania Kill'em All jadł kanapkę). Dalszą część płyty można o kant pupy potłuc, może poza nie do końca udaną próbą skołwerowania piosnki Acid Drinkers Seek and Destroy. Płytę kończy kolejna ballada, rzewliwa Metal Militia. Ponadto w wydaniu japońskim (jedynym) można znaleźć takie bonusy, jak Sandman, Frantic czy połówka Starogardzkiej.