Józef Stalin: Różnice pomiędzy wersjami
M (galeria) |
({{gleba}}) |
||
Linia 27: | Linia 27: | ||
* Wyd. Książka i Wiedza, ''Józef Stalin – krótki życiorys'', Warszawa 1949 |
* Wyd. Książka i Wiedza, ''Józef Stalin – krótki życiorys'', Warszawa 1949 |
||
{{gleba}} |
|||
{{zbrodniciele}} |
{{zbrodniciele}} |
||
Wersja z 17:48, 26 sty 2007
Józef Wissarionowicz Stalin (właśc. Josif Wissarionowicz Dżugaszwili, ur. 21 grudnia 1879, zm. 5 marca 1953) – wódz i nauczyciel, zwany w niektórych kręgach „krjemlowskij nastawnik”, bądź po prostu „czerwony car”.
Zyskał sobie bezgraniczne oddanie nie tylko bliskich współtowarzyszy, ale również całych narodów CCCP i nie tylko. Dziękując niektórym z nich za wierną i oddaną służbę na dworze, wysyłał ich do różnych ośrodków rehabilitacyjnych, rozsianych po całym terytorium Związku Sowieckiego; jego słynne powiedzenia mówiło wdzięczność to taka psia choroba.
Dorobek naukowy
Pracował nad badaniem stanu umysłowego przeciętnego obywatela CCCP, dochodząc do wniosku i wysuwając tezę, iż myślenie jest wzmagane poprzez pracę, głód i zimno. Utworzył szereg sanatoriów w CCCP. Jednym z pierwszych było uzdrowisko na Wyspach Sołowieckich, a później jeszcze sławniejsze i o większej skuteczności leczenia najcięższych przypadków sanatorium i ośrodek rehabilitacji na Kołymie. Za swoje badania został odznaczony honorowym członkostwem Moskiewskiej Akademii Nauk.
Gospodarka ZSRR
Szybko również rozpoczął zakrojoną na szeroką skalę pracę nad gospodarką narodową, a raczej jej uspołecznieniem, co niebawem zaowocowało masowym dobrobytem i śmiercią milionów obywateli CCCP z przejedzenia i rozpusty.
Aby zahamować proces destrukcji moralnej, nadał specjalne uprawnienia swojej tajnej policji, czyli NKWD (Narodnyj Komisarjat Wnutrjennyh Djel), w celu zapobiegania dalszej demoralizacji. Już w 1933 wprowadził roku wielki plan inicjatywy społecznej pod kryptonimem „wielka czystka”, zakończony całkowita klęską elementów aspołecznych i społecznych. 22 czerwca roku bolszewickiego 1941 stał się dniem żałoby.
Skutki
Tysiące bezbronnych sowieckich żołnierzy dostało się do niewoli, broniąc granic swojej swojej ojczyzny. Józef jednak nie złamał ducha. Zamknąwszy się na 3 dni po ataku Niemiec na CCCP w swojej daczy w Kuncewie, modlił się dniem i nocą i leżał sierpem i młotem na dywanie o wsparcie Lenina. Oto stało się. Olśniony Stalin nakazał swej armii ani kroku wstecz. Wiedział, że Niemcy nie mogą mieć aż tak dużo naboi i że kiedyś muszą im się skończyć.
Galeria
- Poprostu Józef.jpg
- Baciuszka Stalin.jpg
- Wisorionowicz.jpg
- Nasz.jpg
- Kochany wójek.jpg
Bibliografia
- Wyd. Książka i Wiedza, Józef Stalin – krótki życiorys, Warszawa 1949