Gorol

Gorol – w gwarze śląskiej określenie osoby, która mieszka poza Śląskiem, a której najważniejszym celem jest zniszczenie tego, poza czym mieszka. Przypomnijmy, że gorolem jest zarówno Warszawiak, jak i Francuz, rdzenny Aborygen czy Eskimos, aczkolwiek ci ostatni nie przepadają za nazywaniem ich gorolami.

Stereotyp

Cechuje się: nieróbstwem, pasożytnictwem, skandaliczną głupotą, całkowitym brakiem inteligencji, a przede wszystkim kultury przez duże K. Jest pewne, że pochodzi od małp, co tłumaczy w pełni jej prymitywizm, niezdolność do organizowania państwa i to, że wszyscy się od niego chcą odciąć.

Uosobieniem wszystkich obrzydliwych cech tego parszywego stworzenia są zagłębiacy (z naciskiem na mieszkańców nekropolii Sosnowiec). Na szczęście dla Śląska, Zagłębie oddziela odeń rzeka |Brynica, po przekroczeniu której w którymkolwiek z kierunków można dostać wpierdol od tubylców.

Odwrotnością gorola jest hanys. Gorol w oczach przeciętnego hanysa, czyli Slónzoka, jest w pół mongołem, z kolei dla przeciętnego gorola hanys jest w pół Niemcem (Dobroli sie, no niy?).

Użycie

Słowo „gorol” jest wręcz nadużywane przez bohaterów serialu fantasy Święta wojna, który pokazuje Śląsk takim, jakim nigdy nie był i nie będzie.

Słowa „gorol” nie należy mylić z „górolem”. Gorol mieszka za rzeką, natomiast górol w górach.

Jest tak, choć górol (szczególnie, te pieruny z Cieszyna) sam nazywa siebie gorolem (no i niy pedziołech że te z Cieszyna to sóm pieruny?!).

Ciekawostki

• Przeciętny hanys uważa, że gorol robi maksymalnie 3 godzinny dziennie.
• Gorole uważają, że hanysy nie myją zębów.
• Mniej więcej 30% goroli żyje w Warszawie, 20 procent w Krakowie, a reszta przeniosła się do Londynu.

Zobacz też

• Ślązak, hanys, zagłębiacy