Gadu-Gadu

Logo

Plik:GGKom.jpg

Logo alternatywne

Nieodpowiadające GG

W Gadu Gadu hasła nie zawsze muszą być politycznie poprawne

Gadu Gadu (wat. Жygu Жygu) – najsłynniejszy polski komunikator internetowy, który służy do rozmawiania ze starymi znajomymi lub męczenia się z tymi „nowymi”. Wielka konkurencja dla Tlenu, podobnie jednak jak on – ma zabójcze działanie po przedawkowaniu.

Program pomaga nam pozbyć się kompleksów i poderwać choćby najładniejszego lachona na choćby najtańsze frazesy. Można go użyć, gdy nie wiedzie nam się w życiu rzeczywistym, nosimy grube pingle, jesteśmy zapryszczeni i mamy tłuste włosy.

Jeżeli z kimś gadamy, możemy naszego rozmówcę o coś zapytać. Co innego jest z Gadu Gadu, pomimo wielu starań program ten nie odpowiada (co można zaobserwować na grafice po prawej).

Twórcą GG jest informatyk i polityk Łukasz Foltyn, którym w niegdysiejszych wyborach parlamentarnych chwaliło się Polskie Stronnictwo Ludowe, wysuwając hasło wyborcze: zamiast hasła „spieprzaj dziadu”, u nas twórca Gadu Gadu.

Użytkownicy

Gadżet dla użytkowników

Wielomilionowa społeczność to głównie subkulturowcy lub dzieci fluidu, które kultowym już tekstem poklikash? chcą rozpalić serca kulturalnych użytkowników Internetu. Wszyscy użytkownicy mają program nie po to, by przekazać sobie niezbędne info, a do plotek i ploteczek, jak i rozmów o dupie Maryni. Inną bardzo ważną grupę użytkowników stanowią dzieci neo. Licytują się z kumplami kto więcej siedzi przed kompem. Zaczynają od jakże skromnych 10 godz. dziennie kończąc na 26h na dobę!

Opis

Najkrótsza znana obecnie forma literacka, zaliczana przez kulturoznawców do nurtu children-awangardy. Miodek w książce „Warhol się w grobie przewraca” zdefiniował opisy GG jako ograniczoną (w sensie stricte też) epicką lub liryczną formę literacką o tematyce każdej, uwolnioną z wszelkich zasad języka, umieszczaną w komunikatorach IRC. Warto dodać, że ostatnio opisy przeniosły się na portale internetowe w tym nasza-klasa.pl.

Klasyfikacja

• emowate – pytania o najskuteczniejsze sposoby samobójstwa, lub ważne kwestie egzystencjalne, takie jak: grzywka mi wpada do zupy – ściąć ją?.
• muzyczne – zazwyczaj jest to tytuł i wykonawca piosenki którą dana osoba w tej chwili słucha, ewentualnie fragment tekstu.
• poetyckie – są domeną nastolatek, którym wydaje się, że wypociny jakie wymyślają na przerwach są poezją z pierwszej półki. Kawałek dennego tekstu z trudnymi słowami i trzykropkami, ewentualnie odrobiną bełkotu pseudopoetyckiego.
• linkujące – dla fanów spamu, linki do fotek, epulsów, naszych klas oraz stron, które oferują prawie darmowe powiększenienie penisa.
• pokemoniaste – najbardziej denny rodzaj pisania. Domena sweetaśnych dziewuszek, które w ten idiotyczny sposób chcą zwrócić na siebie uwagę i pochwalić nową zdolnością przed podobnie rozwiniętymi koleżankami z klasy.
• poliglotyczne – zdania w różnych językach, najczęściej po angielsku. Ich twórcy po wstawieniu opisu czują się mądrzejsi, w myśl zasady, że quidquid Latine dictum sit, altum videtur.
• koncepty – typowym przykładem jest „...”.
• miłosne – w wersjach light i heavy – pierwsza to np. klasyczne koffam cię:*, natomiast druga ujawnia interesujące szczegóły z życia osoby piszącej.
• emotki – pisane, gdy autor nie ma pomysłu na opis i zamiast niego wstawia np. . Czesto spotykane u głuchych pokemonów, które chcą się porozumiewać na migi.
• informujące – opisy, które informują co dana osoba robi bądź gdzie jest (nie ma mnie, u cioci, jem kartofle z koperkiem i śmietaną).
• abstrakcyjne - opisy, które nie mają nic wspólnego z normalnym życiem, np. "ByŁaM u OkUlIsTkI i KuPiŁaM TaŚmĘ IzOlaCyJnĄ 00 l0l :****** l :DDD
• nonsensopedyczne – cytaty z Nonsensopedii.

Przyszłość

Futorolodzy przewidują, że już w 2012 roku matura z języka polskiego będzie polegała na analizie i interpretacji opisu GG ze wskazaniem na źródło komizmu i wyliczeniem cech pisma pokemoniastego. Księgarnie zostaną zalane zbiorkami children-awangardowej poezji, np. HWDP – deszyfracje zebrane, wyd. św. Pawła, oprawa twarda, 300 stron.

Przewiduje się także rozwój samych opisów do momentu w którym użytkownicy GG zaczną się dzielić z pobratymcami godzinami defekacji oraz wrażeniami zeń. Podejrzewa się, że opisy odcisną znaczącą rolę na kulturze masowej. Krążą plotki, że Paderewski zabrał się za kompozycję Do ziomalki Elizki, a twórcy Nigdy w życiu kręcą kolejną komedię romantyczną Loffam Cię, że omg.

Łańcuszki

Główny artykuł: łańcuszki

To właśnie GG rozpowszechniło łańcuszki – grafomańskie utwory poetyckie pisane prozą, które nakłaniają do rozesłania się dalej, w celu uzyskania szczęścia wiecznego. To właśnie one, obok opisów i samych użytkowników komunikatora, przynoszą mu złą sławę oraz powodują śmierć tysięcy ludzi (przez nie odesłanie dalej). Tak naprawdę jakby te łańcuszki miały działać, lwiej częsci społeczności GG pomarłoby po 12 matek i wyginęłaby zapewne już cała Etiopia.

Rozmowa

Okno rozmowy funduje nam możliwość pogrubienia, pochylenia i pokolorowania swojej żenującej wypowiedzi. Najsłynniejszą jednak i rozpowszechnioną w największym stopniu opcją jest używanie emotikon, często w nadmiernych ilościach. Nabyte w GG nawyki ludzie często przenoszą na papier, przy czym coraz bardziej rozpowszechniają się pokemony i iCh P1SssEmQo.

Dodatkowe funkcje

Bywa, że autorzy popiszą się czarnym humorem

Program jest nie tylko komunikatorem, pozwala też m.in. na słuchanie radia i przesyłanie sobie plików. Z myślą o wielkich, nieśmiertelnych, mega-hardcore'owych fanach tró muzyki, GaduRadio utworzyło kanały „Gadu-Radio Szanty” i „Gadu-Radio Disco Polo”.

Jeśli chodzi zaś o transfer plików, przebiega on niezmiernie powoli, nierzadko przerywając się w połowie (jeśli w ogóle działa). Gadu Gadu jest też darmową bramką SMS, która zazwyczaj jest pierwszą ofiarą jakichkolwiek awarii w serwerowni. Można nawet wysunąć stwierdzenie, iż działa ona tak rzadko, że jest tylko dla ozdoby. Używanie klawisza "prawy alt" jest zakazane

Zobacz też

• Moja Generacja

Linki zewnętrzne

• Zanim napiszesz...