Upodobnienie fonetyczne: Różnice pomiędzy wersjami

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
M (Przywrócono przedostatnią wersję, jej autor to Kracok. Autor wycofanej wersji to 89.76.26.111.)
Linia 4: Linia 4:


== Podział upodobnień ==
== Podział upodobnień ==
* '''Udźwiencznienie''' – jest ftedy, gdy głoska bezdźwienczna otszymuje dźwienczność od innej dźwiencznej, np. wyras ''tagże'', gdzie bezdźwienczne ''[[k]]'' zamienia sie w dźwienczne (nawed bardzo) ''[[g]]'' (widzisz?). Zapisuje sie to właśnie tak: ''k:g''.
* '''Udźwięcznienie''' – jest wtedy, gdy głoska bezdźwięczna otrzymuje dźwięczność od innej dźwięcznej, np. wyraz ''także'', gdzie bezdźwięczne ''[[k]]'' zamienia się w dźwięczne (nawet bardzo) ''[[g]]'' (widzisz?). Zapisuje sie to właśnie tak: ''k:g''.
* '''Ubezdźwiencznienie''' – to samo, co udźwiencznienie... Ale na odwrót, np. wyras ''pszyjaciel'', ''[[rz]]:[[sz]]''
* '''Ubezdźwięcznienie''' – to samo, co udźwięcznienie... Ale na odwrót, np. wyraz ''przyjaciel'', ''[[rz]]:[[sz]]''
* '''Utrata dźwienczności na końcu wyrazu''' (zwany tesz '''zanikiem dźwienczności w wygłosie''') – prawie jak ubezdźwiencznienie. Pszykładowo: ''chlep'' (''[[b]]:[[p]]'')
* '''Utrata dźwięczności na końcu wyrazu''' (zwany tesz '''zanikiem dźwienczności w wygłosie''') – prawie jak ubezdźwięcznienie. Przykładowo: ''chleb'' (''[[b]]:[[p]]'')
* '''Uproszczenie grupy spółgłoskowej''' – jej wpływy załważa sie szczególnie w szypkiej mowie. Na pszykład dajmy ''[[Jabłko|japko]]''.
* '''Uproszczenie grupy spółgłoskowej''' – jej wpływy zaważa się szczególnie w szybkiej mowie. Na przykład dajmy ''[[Jabłko|japko]]''.


{{stubjez}}
{{stubjez}}

Wersja z 22:00, 28 paź 2009

Upodobnienie fonetyczne – różnice miendzy tym, jak sie wyrazy pisze, a jak mówi. Dochodzi do niego ftedy, gdy dwie położone obok siebie spółgłoski w wyrazie tak sie lubiom, że jedna pszekazuje swoje cechy tej drugiej.

Podział upodobnień

  • Udźwięcznienie – jest wtedy, gdy głoska bezdźwięczna otrzymuje dźwięczność od innej dźwięcznej, np. wyraz także, gdzie bezdźwięczne k zamienia się w dźwięczne (nawet bardzo) g (widzisz?). Zapisuje sie to właśnie tak: k:g.
  • Ubezdźwięcznienie – to samo, co udźwięcznienie... Ale na odwrót, np. wyraz przyjaciel, rz:sz
  • Utrata dźwięczności na końcu wyrazu (zwany tesz zanikiem dźwienczności w wygłosie) – prawie jak ubezdźwięcznienie. Przykładowo: chleb (b:p)
  • Uproszczenie grupy spółgłoskowej – jej wpływy zaważa się szczególnie w szybkiej mowie. Na przykład dajmy japko.

Szablon:Stubjez