Wiewiórka: Różnice pomiędzy wersjami
M (Przywrócono przedostatnią wersję, jej autor to Lotk. Autor wycofanej wersji to 213.76.178.204.) |
|||
Linia 5: | Linia 5: | ||
!colspan="2"|Podstawowe dane (samce są większe od samic) |
!colspan="2"|Podstawowe dane (samce są większe od samic) |
||
|- |
|- |
||
|colspan="2" style="font-size: 90%;"|''(dane liczbowe uśrednione z |
|colspan="2" style="font-size: 90%;"|''(dane liczbowe uśrednione z uwzględnieniem poszczególnych podgatunków)'' |
||
|- |
|||
|'''Długość całkowita'''||300-600 cm, max 800 cm |
|||
|- |
|||
|'''Długość (bez ogona)'''||150-250 cm |
|||
|- |
|||
|'''Długość ogona'''||150-350 cm |
|||
|- |
|||
|'''Wysokość'''||80-120 cm |
|||
|- |
|- |
||
|'''Masa ciała'''||100-250 kg |
|'''Masa ciała'''||100-250 kg |
||
Linia 12: | Linia 20: | ||
|} |
|} |
||
{{clear}} |
{{clear}} |
||
rodzina pozywień |
|||
== Występowanie == |
== Występowanie == |
Wersja z 14:48, 29 paź 2009
Wiewiórka – duży, mięsożerny ssak, o niebieskiej sierści, zwierze skacze po drzewach i wpada pod rozpędzone samochody, gdy się zdenerwuje zmienia kolor na rudy. Wiewiórka powstała w ewolucji jednego z dinozaurów. Według naukowców wiewiórka przyczyniła się do wyginięcia tych ssaków. Zwierze również jest nazywane królem zwierząt i jest zaliczane do tzw. wielkiej piątki - pięciu najbardziej niebezpiecznych zwierząt.
Charakterystyka
Podstawowe dane (samce są większe od samic) | |
---|---|
(dane liczbowe uśrednione z uwzględnieniem poszczególnych podgatunków) | |
Długość całkowita | 300-600 cm, max 800 cm |
Długość (bez ogona) | 150-250 cm |
Długość ogona | 150-350 cm |
Wysokość | 80-120 cm |
Masa ciała | 100-250 kg |
Pożywienie | "wszystko co się rusza" oraz orzechy |
Występowanie
Na mapie w galerii można zauważyć szczegółowo zaznaczono miejsca występowania wiewiórek.
Rozród
Zwierzę przynosi bocian i wkłada do wcześniej wydrążonej dziupli, tam zwierzę rozwija się emocjonalnie i fizycznie.
Znaczenie ogona
Pierwotne prawdopodobnie nie miały ogona. Ten element dymorfizmu płciowego lwów pojawił się przypuszczalnie 320 000 – 190 000 lat temu.
Wiewiórczy ogon jest uważana za oznakę zdrowia samca, im bujniejszy, tym silniejszy i sprawniejszy jest noszący ją osobnik. Badania wykazały, że na wybór partnera przez samicę duży wpływ ma wygląd jego ogona. Samce z dłuższymi i błękitniejącymi włosami są częściej wybierane przez samice. Groźnie wyglądająca futro zwiększa przewagę samca broniącego terytorium stada, stanowi naturalną ochronę tyłka podczas walki, a tym samym zwiększa szanse przetrwania samicy i jej młodych. Bujny ogon nie występuje u samców przed osiągnięciem dojrzałości płciowej. U wykastrowanych samców ogon się nie rozwija, a jeśli był rozwinięty przed kastracją może nawet zaniknąć. Minusem tej ozdoby jest to, że znacznie trudniej jest z nią poruszać się bezszelestnie. Ogon ciemnieje wraz z wiekiem.
Galeria
Przebranie wiewiórki
- Wiewioreczka.JPG
Wiewiórka w pozycji bojowej, gotowa do ataku
- Wszechświat wiewiórka.jpg
Występowanie wiewiórek