Bełkot pseudonaukowy: Różnice pomiędzy wersjami
Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
M (linki + redakcja) |
M (→Przykłady: +jeden bełkot) |
||
| Linia 8: | Linia 8: | ||
* ''Wychodzac z [[koncepcja|koncepcji]] dochodzimy do [[konkluzja|konkluzji]], że nasze [[reperkusje]] sa antyferente i interferente, a zatem [[determinizm]] polotywny, w aspekcie środków [[retrospekcja|retrospektywnych]] nie incydybuje się w [[kategoria|kategorii]] [[absolut]]u''. |
* ''Wychodzac z [[koncepcja|koncepcji]] dochodzimy do [[konkluzja|konkluzji]], że nasze [[reperkusje]] sa antyferente i interferente, a zatem [[determinizm]] polotywny, w aspekcie środków [[retrospekcja|retrospektywnych]] nie incydybuje się w [[kategoria|kategorii]] [[absolut]]u''. |
||
* ''Twe ekstremalne imperderabilia egzampflikują w mym [[ego]] dytrymbiczną akronimiczność w aspekcie [[gnoza|gnostycznym]] aczkolwiek używając zdolności profetycznych można dojść do założenia, iż leseferystyczne [[uwarunkowanie|uwarunkowania]] prowadzą do [[denuncjacja|denuncjacji]] osobników o nieznanej [[prowinencja|prowinencji]].'' |
|||
==Interakcje== |
==Interakcje== |
||
Wersja z 16:29, 21 mar 2006
Bełkot pseudonaukowy - metoda opisywania świata, stosująca w opisie pozornie bezsensowne nagromadzenie trudnych słów, albo bezsensowne w istocie.
Autorowi tego hasła oderwało palce zaraz po tym, jak wklepał kilka zdań. Jeśli chcesz go zastąpić – rozbuduj to hasło.
Przykłady
- Synchrotrony współczulne mają w notacji O# postać analogiczną do bulbulatorów trzeciej generacji. Ich wielomodowe włóka irydowe wykazują niestacjonarne przejawy aktywności subpowierzchniowej warstwy uogólnionego rozkładu funkcji falowej wiekszościowych nośników ładunku. Jednak zdaniem większości specjalistów model wielokrotnych zagdnieżdżeń jako podstawowa metoda interpretacji omawianych zjawisk zawodzi nie tylko w myśl zasady brzytwy Ockhama. W skrajnych przypadkach wyniki teoretyczne wykazują rozbieżność z danymi eksperymentalnymi na poziomie trzech rzędów wielkości, co stawia pod znakiem zapytania przyszłość, ugruntowanej zdawałoby się teorii.
- Wychodzac z koncepcji dochodzimy do konkluzji, że nasze reperkusje sa antyferente i interferente, a zatem determinizm polotywny, w aspekcie środków retrospektywnych nie incydybuje się w kategorii absolutu.
- Twe ekstremalne imperderabilia egzampflikują w mym ego dytrymbiczną akronimiczność w aspekcie gnostycznym aczkolwiek używając zdolności profetycznych można dojść do założenia, iż leseferystyczne uwarunkowania prowadzą do denuncjacji osobników o nieznanej prowinencji.
Interakcje
Bliskie i często przymusowe spotkania z bełkotem pseudonaukowym sa wystarczającym powodem aby najpierw spożyć napój orzeźwiająco-uspakajający i opluć sprawcę, a następnie poszukać opracowania, którego autor wie o czym pisze.
Artykuł jest wyrazem frustracji spowodowanej przez przykurcz dzioba ameby pospolitej.
