Letalnica: Różnice pomiędzy wersjami

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
M
(tamto dziwnie brzmialo)
Linia 2: Linia 2:


==Historia==
==Historia==
Jej zalążki powstawały już w latach 30. XX wieku. Wtedy Słoweniec [[Stanko Bloudek]] postanowił zbudować skocznię, na której można by było skoczyć dalej niż 80 metrów. Dziś udaje się to między innymi [[Robert Mateja|Robertowi Matei]] i [[Pierre Emanuel Robe|Pierre'owi Emmanuelowi Robe]]. Jednak wtedy nie było to proste. Skocznię postawiono, jakiś frajer skoczył dalej niż 80 i było fajnie. Bloudek umarł i za modernizację wzięli się dwaj słoweńscy bracia Goriszkowie. Jednak postanowili zbudować po prostu nową skocznię. Zbudowali skocznię o K130. Tak się jednak złożyło, że [[FIS]] był uparty i udawał, że te skocznie nie istnieją. Nie chciano lotów, bo uznawano, że to zbyt niebezpieczne ([[Tomisław Tajner|jak]] [[Tomasz Pochwała|dla]] [[Marcin Bachleda|kogo]]...). W pewnym momencie uznano skocznię, ale bracia Goriszkowie w [[1969]] roku zbudowali kolejną, większą o K-185 metrów (tę, na której skacze się obecnie). FIS nie chciał nawet słyszeć o uznaniu jej... W końcu przemógł się, gdy zobaczył, że nikt tam się nie zabija. Przyszło to z trudem i kosztowało życie wielu słoweńskich przedskoczków, których śmierć starannie ukrywano. Tak więc dziś na Letalnicy, którą wcześniej nazywano Velikanką (Olbrzymką) (nazwę zmieniono z powodu procedur biurokratycznych...), skacze się najdalej na świecie. Rekord obecnie należy do [[Bjoern Einar Romoeren|Bjoerna Einara Romoerena]], który poszybował tu na odległość 239 metrów i nie połamał sobie nóg.
Jej zalążki powstawały już w latach 30. XX wieku. Wtedy Słoweniec [[Stanko Bloudek]] postanowił zbudować skocznię, na której można by było skoczyć dalej niż 80 metrów. Dziś udaje się to między innymi [[Robert Mateja|Robertowi Matei]] i [[Pierre Emanuel Robe|Pierre'owi Emmanuelowi Robe]]. Jednak wtedy nie było to proste. Skocznię postawiono, jakiś frajer skoczył dalej niż 80 i było fajnie. Bloudek umarł i za modernizację wzięli się dwaj słoweńscy bracia Goriszkowie. Jednak postanowili zbudować po prostu nową skocznię. Zbudowali skocznię o K130. Tak się jednak złożyło, że [[FIS]] był uparty i udawał, że te skocznie nie istnieją. Nie chciano lotów, bo uznawano, że to zbyt niebezpieczne ([[Tomisław Tajner|jak]] [[Tomasz Pochwała|dla]] [[Marcin Bachleda|kogo]]...). W pewnym momencie uznano skocznię, ale bracia Goriszkowie w [[1969]] roku zbudowali kolejną, większą, o punkcie konstrukcyjnym na 185 metrze (tę, na której skacze się obecnie). FIS nie chciał nawet słyszeć o uznaniu jej... W końcu przemógł się, gdy zobaczył, że nikt tam się nie zabija. Przyszło to z trudem i kosztowało życie wielu słoweńskich przedskoczków, których śmierć starannie ukrywano. Tak więc dziś na Letalnicy, którą wcześniej nazywano Velikanką (Olbrzymką) (nazwę zmieniono z powodu procedur biurokratycznych...), skacze się najdalej na świecie. Rekord obecnie należy do [[Bjoern Einar Romoeren|Bjoerna Einara Romoerena]], który poszybował tu na odległość 239 metrów i nie połamał sobie nóg.


==Parametry==
==Parametry==

Wersja z 13:41, 22 sty 2010

Letalnica pokryta igielitem

Letalnica (dawniej Velikanka) – największy potwór wśród skoczni narciarskich na świecie. Znajduje się w Słowenii w Planicy.

Historia

Jej zalążki powstawały już w latach 30. XX wieku. Wtedy Słoweniec Stanko Bloudek postanowił zbudować skocznię, na której można by było skoczyć dalej niż 80 metrów. Dziś udaje się to między innymi Robertowi Matei i Pierre'owi Emmanuelowi Robe. Jednak wtedy nie było to proste. Skocznię postawiono, jakiś frajer skoczył dalej niż 80 i było fajnie. Bloudek umarł i za modernizację wzięli się dwaj słoweńscy bracia Goriszkowie. Jednak postanowili zbudować po prostu nową skocznię. Zbudowali skocznię o K130. Tak się jednak złożyło, że FIS był uparty i udawał, że te skocznie nie istnieją. Nie chciano lotów, bo uznawano, że to zbyt niebezpieczne (jak dla kogo...). W pewnym momencie uznano skocznię, ale bracia Goriszkowie w 1969 roku zbudowali kolejną, większą, o punkcie konstrukcyjnym na 185 metrze (tę, na której skacze się obecnie). FIS nie chciał nawet słyszeć o uznaniu jej... W końcu przemógł się, gdy zobaczył, że nikt tam się nie zabija. Przyszło to z trudem i kosztowało życie wielu słoweńskich przedskoczków, których śmierć starannie ukrywano. Tak więc dziś na Letalnicy, którą wcześniej nazywano Velikanką (Olbrzymką) (nazwę zmieniono z powodu procedur biurokratycznych...), skacze się najdalej na świecie. Rekord obecnie należy do Bjoerna Einara Romoerena, który poszybował tu na odległość 239 metrów i nie połamał sobie nóg.

Parametry

Punkt K leży na 185 metrze. Tam przeciętni skoczkowie POWINNI dolatywać. Jednak większość niestety nie jest w stanie przelecieć 100 metrów (No właśnie...). Punkt HS, gdzie dolatują mistrzowie leży na 215 metrze. Natomiast rekord, jak już wspominaliśmy, to 239 metrów, tej odległości nasz Tonio nigdy nie widział z miejsca lądowania... Skoczkowie wylatują z progu z prędkością podobną do kuli z karabinu maszynowego. Lecą parę metrów nad ziemią i albo przelecą punkt K albo ślicznie lądują na buli, albo na tej buli się rozbijają (Ech...).

Ofiary Letalnicy

Letalnica ma własny rozum. Sama decyduje, którego skoczka wziąć w ofierze, a którego oszczędzić. Na ten przykład – Tonio Tajner został oszczędzony, ale Tomek Pochwała niestety już nie. Inni słynnni skoczkowie, którzy ulegli sile Letalnicy to m.in. Takanobu Okabe, Valery Kobelev czy Primoż Roglić. Tak - Letalnica to królowa skoczni...

Szablon:Stubspo Tekst wytłuszczony