Megadeth: Różnice pomiędzy wersjami
Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
M (Przywrócono przedostatnią wersję, jej autor to 83.26.127.46. Autor wycofanej wersji to 178.73.59.15.) |
|||
| Linia 2: | Linia 2: | ||
== Historia == |
== Historia == |
||
Po przyjściu na [[czarna msza|czarną mszę]] Dave Mustaine poznał wokalistę [[James Hetfield|Jamesa Hetfielda]] i ''[[perkusista|perkusistę]]'' [[Lars Ulrich|Larsa Ulricha]], którzy założyli Metallicę. Niestety szybko się okazało, że Dave bierze za dużo koksu, za dużo pije, bierze za dużo koksu, ma za krótkie włosy i bierze za dużo koksu. Reszta zespołu wspólnie zadecydowała, żeby go wyrzucić. Po tygodniowym trzeźwieniu, gdy się o tym dowiedział – stwierdził, że Metallica nie jest [[true|tró]]. |
|||
Pierwszych członków Megadethu Dave znalazł podczas kupowania [[narkotyki|ziela]]. Niestety okazało się, że nie są wiernymi służącymi. Po długim poszukiwaniu odnalazł ludzi, którzy mają wszystko w [[dupa|dupie]] i robią wszystko, co im każe. Nagrywał album za albumem, a gdy ktoś powiedział, że jakiś riff mu nie wyszedł, Dave wyrażał swoje poglądy argumentując je [[wpierdol|perswazją bezpośrednią]] i wypierdoleniem z zespołu. |
|||
Riffy komponowane przez Dave'a są ponoć zerżnięte z kawałków Metalliki. Niestety nie można tego stwierdzić ponieważ nikt kto słucha Megadeth nie może słuchać też Metalliki. W takim wypadku Mustaine wykrywa IP takiego osobnika, przyjeżdża do jego domu i zabija go 30 minutową solówką. |
|||
== Członkowie zespołu == |
== Członkowie zespołu == |
||
Wersja z 16:23, 16 kwi 2011
Megadeth – amerykańska grupa thrash speed heavy mustaine metalowa. Zajmuję się głównie tworzeniem kolejnych wizji apokalipsy, kłóceniem się z Metalliką i wywalaniu członków zespołu. Zauważono, że jakość następujących po sobie płyt jest proporcjonalna do kwadratu masy wpieprzonego koksu.
Historia
Członkowie zespołu
Gitara
A także śpiew, frontman, tekściarz, kompozytor, lider, założyciel, jeździec apokalipsy i Bóg wie, co jeszcze...
- Dave Mustaine
Gitara
- Greg Handevidt, zamieniony za
- Kerry King, zamieniony za
- Chris Poland, zamieniony za
- Mike Albert, zamieniony za
- Chris Poland, zamieniony za
- Jay Reynolds, zamieniony za
- Jeff Young, zamieniony za
- Marty Friedman, zamieniony za
- Al Pitrelli, zamieniony za
- Chris Poland, zamieniony za
- Glen Drover, zamieniony za
- Chris Broderick, zapewne wkrótce zmieniony za ...
Gitara basowa
- Matt Kisselstein, zamieniony za
- David Ellefson, zamieniony za
- Jimmy Sloas, zamieniony za
- James MacDonough, zamieniony za
- James Lomenzo zamieniony za
- David Ellefson
Perkusja
- Lee Rausch, zamieniony za
- Richard Girod, zamieniony za
- Lee Rausch, zamieniony za
- Dijon Carruthers, zamieniony za
- Lee Rausch, zamieniony za
- Gar Samuelson, zamieniony za
- Chuck Behler, zamieniony za
- Nick Menza, zamieniony za
- Jimmy DeGrasso, zamieniony za
- Vinnie Colaiuta, zamieniony za
- Shawn Drover
Albumy
- Killing Is My Business... and Business Is Good! – dużo koksu, szybkie napierdalanie, i – przede wszystkim – cover Metalliki, więc już zacznij się bać.
- PiS Sells... SLD Is Buying? – jeszcze lepiej niż poprzednio, tym razem bez covera Metalliki. Ale i tak jest fajnie.
- So Far, So Good... So Kurwa What! – spożycie koksu sięga apogeum.
- Ruszt in PiS – najlepszy album. Podobno.
- Countdown to Extinction – największy sukces – dziwne, bo tylko ze trzy kawałki są warte uwagi...
- Youthanasia – początkowo album miał się nazywać "Basia", ale Mustaine po lekturze książek o Cthulhu postanowił nieco ulepszyć tytuł.
- Cryptic Writings - Mustaine spytany o jego opinię na temat tego albumu odpowiedział 'o kurwa, nawet nie wiedziałem że nagrałem coś takiego'
- Risk – powszechnie uznawany za coś nieciekawego.
- The World Needs a Hero – o tym, jak to Superman po zobaczeniu koncertu Ozzy'ego Osbourne'a stwierdził, że ma już dość "ratowania tego pierdolonego świata, kurwa jego mać!"
- The System Has Failed – opisujące początki Dave Mustaine'a z Windowsem.
- United Abominations - gra słów w tytule tego albumu jest tak ambitna, że Mustaine spytany o jej znaczenie zamknął się w swoim Hangarze 18 i zaczął grać solówki złożone z 4 dźwięków
- Endgame - mówiący o doświadczeniach Dave's z grą występną (zamiast wstępnej).
