Avril Lavigne

Avril Ramona Lavigne (ur. 27 września 1984 roku w Kanadzie) – kanadyjska piosenkarka, modelka, aktorka, projektantka mody, producentka, księżniczka poprocka... Jednocześnie jest też dziewczyną, która zabierze Twojego chłopaka oraz była żoną Derycka Whibleya z Sum 41. Była sk8ówą, gotką, punkówą, metalówą, a ma dopiero 27 lat...

Początki

Fuck Britney! I'm the HardCore!

Avril łaskawa była przyjść na świat w zapyziałej wiosce Napanee w stanie Ontario, gdzie rodzice nazwali ją wymyślnie „Kwiecień”. Zrazu szalała na deskorolce i jak typowa skejtówa, była niegrzeczną dziewczynką, pokazywała goły nos i buntowała się przeciw mieszczańskim schematom kanadyjskiego chama, ostentacyjnie odsłaniając zasłonki w oknach. Naukę nie tylko wbijała sobie do głowy, lecz także czyniła to swoim klonowym koleżankom. Pięściami.

Swoją pierwszą gitarę dostała w wieku 10 lat i jak dotąd nie umie na niej grać. Najmądrzejszym pomysłem Avril w jej życiu było wysłanie do radia swojego wycia na CDku. Wtedy zauważył ją miejscowy łowca talentów, do czego nie przyznaje się po dziś dzień.

Rozpoczęła się jej kariera piosenkarki.

Związki z pop-punkiem

Jak każdy, Avril miała bzika na punkcie jakiegoś idola czy zespołu. Chcąc nie chcąc trafiło na Green Day'a. Ich fani po jakimś czasie domyślili się, że opisywana tu Avril od czasu do czasu zapożycza sobie niektóre choerografie z teledysków, itp. (dziwne). Jej kariera rozwija się dalej dzięki Blink 182, którzy pisali Avril piosenki, a następnie rozpisywali jej prymy akordów na tabulatorach.

Ma 3 własne śmierdziuchy: Black Star, Forbidden Rose i Wild Rose, oraz własną linię odzieży Abbey Dawn.

Kariera

[1] Swoją pierwszą płytę księżniczka muzyki wydała w roku 2002, nazywając krążek „Let Go”. Płytka szybko okryła się platyną, więc sk8 Avril wspiął się na wyżyny sławy. Była idolką nastolatek od lat 9 do 19, bo promowała swój własny styl (przede wszystkim miseczka A). Nosiła porwane spodnie, krawaty po tacie, hardkorowe koszulki, była punkiem i skejtem w jednym. Ludzie zazdrościli jej tego, że jest znana, a ona była po prostu sobą i śpiewała o tym w swoim pierwszym singlu „Complicated”.

Druga płyta Avril była superboska, bo ostrzejsza. Fani Lavigne stali się wtedy punkami, nie było śladu po skejtach. Płytkę „Under My Skin” promowały piosenki o bezdomnej dziewczynie oraz song o Szczęśliwym Końcu.

Avril zaczęła również robić sobie oryginalne fotosesje, była i jest 100% gwiazdą. Wystąpiła w wielu, wielu filmach, podkładała głosu w niektórych, przefarbowała włosy na blond, wzięła ślub z wokalistą boysbandu, z którym zresztą rozstała się po trzech latach. W roku 2007 księżniczka wydała trzecią płytę, „The Best Damn Thing”, która jest tak dobra, że niektórzy nie mogą jej słuchać. Avril jest jedną z tych dziewczyn, które (Hej, hej, ty, ty) nie lubią twojej Laski i potrafi zrobić To lepiej. Fani przeżyli jednak szok, bo z deski (miseczka A, przypominam) Avril przerzuciła się na cheerleading. W 2011 wydała swój czwarty album zatytuowany „Goodbye Lullaby”. Zrozpaczeni krytycy znowu znaleźli na nim piosenki. Tym razem dla trzynastolatek o miłości, zaś dwie z jedenastu pozostałych mówią o tym, jak to świetnie jest się uśmiechać, skakać przed kamerą, rozwalać samochód i zarywać do koszykarzy. Ogółem pokazują, że świetnie jest być spontanicznym.

W każdej piosence stara się używa przekleństw, ale nie udaje się jej to. W wyniku małe dziewczynki ( 9-19 lat ) stają się bardzo wulgarne

Ciekawostki przyrodnicze

• Avril kocha morze. W dzieciństwie lubiła kłaść się w kałuży, wsadzać pióro w goły tyłek i udawać żaglówkę;
• Dla rozwinięcia umysłu grywa w sudoku i farmę na Facebooku;
• Puszcza sygnału z zastrzeżonego numeru;
• Jej debiutancka płyta z 2002 r. właśnie ukazała się w Iranie, równolegle z premierą Peugeot'a 406;
• Cierpi na świąd psychogenny.