Nonsensopedia:Formatowanie/dialogi
Dialogi występują w cytatach, w głównej przestrzeni (jak tu) i w przestrzeni meta (jak tu). Poniższe zalecenia dotyczą wszystkich przypadków.
Przykład
– Masz być jak bulterier!
– Będę.
– Jak wściekły byk!
– Będę!
– Jak Tommy Lee Jones w Ściganym!
– Będę!
– No, to spieprzaj.
Wyjaśnienie
Dialogi formatujemy z grubsza tak, jak w książkach. Na początku linii znajduje się półpauza (–). Kolejne linie dialogu oddzielamy znacznikiem <br />, nie robiąc między nimi spacji, co w praktyce w kodzie wygląda tak:
- – Masz być jak bulterier!<br />– Będę.<br />– Jak wściekły byk!<br />– Będę!
W przypadku, gdy do dialogu włącza się narrator, zapisuje się go tak:
- – Masz być jak bulterier! – nakazał generał policji.
– Będę. – zadeklarował Ryba.
– Jak wściekły byk! – podbił stawkę generał policji.
– Będę! – sprostał Ryba.
– Jak Tommy Lee Jones w Ściganym! – niezdrowo podniecił się generał policji.
– Będę! – rozradował się perspektywą jatki Ryba.
– No, to spieprzaj – zakończył audiencję generał policji.
Istnieją jeszcze trzy popularne przypadki, narażone na błędy interpunkcyjne. Pierwszy następuje w przypadku wtrącenia w środek zdania i zapisuje się go tak:
- – Masz być – krzyknął generał policji – jak bulterier!
Drugi, kiedy narrator wpada po zakończonym zdaniu:
- – No! – zawołał generał policji. – To spieprzaj!
Trzeci zaś, gdy narrator przytacza opis czynności niezwiązany bezpośrednio z mową:
- – No, to spieprzaj. – Generał policji usiadł na krześle, co definitywnie zakończyło audiencję.
W pierwszym przypadku pod koniec glossy nie występuje kropka, a dalszą część wypowiedzi zaczyna się małą literą. Natomiast w obu przypadkach, niezależnie, czy narrator wtrąca się pod koniec zdania, czy nie, jego kwestię zaczynamy małą literą. W trzecim wypowiedź w dialogu kończymy kropką, a wtrącenie narratora zaczynamy wielką literą.
W przypadku dialogów w dowcipach analogiczne operacje wykonujemy po znaku „*”, czyli:
- – Masz być jak bulterier!
– Będę.
– Jak wściekły byk!
– Będę!
– Jak Tommy Lee Jones w Ściganym!
– Będę!
– No, to spieprzaj. - – A tu następny dowcip – powiedział poradnik.
– Yeah! – odpowiedział jego czytelnik.
Wypowiedzi osób można również zapisywać kursywą, w celu oddzielenia mówiących osób od narratora – tekst staje się przejrzysty.
